Εκτίμηση της ποιότητας ζωής ασθενών 4 μήνες μετά το εξιτήριό τους από τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας

Assessment of patients’ quality of life 4 months after their discharge from the Intensive Care Unit (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Σουλτάτη, Ιωάννα
  3. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  4. 20 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-20]
  5. Ελληνικά
  6. 94
  7. Μπελλάλη , Θάλεια
  8. Μπελλάλη, Θάλεια | Καλογεροπούλου, Μαρία
  9. αριθμητική κλίμακα ελέγχου πόνου | δείκτες βαρύτητας | εξιτήριο ασθενών | ερωτηματολόγιο κοινωνικής υποστήριξης | μονάδα εντατικής θεραπείας | ποιότητα ζωής | σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής | Numerical Pain Control Scale (NRS) | severity scales | patients discharge | Social Support Questionnaire (SSQ-6) | Intensive Care Unit (ICU) | quality of life | Medical Outcomes Study Health Survey (SF12)
  10. 1
  11. 14
  12. 88
  13. πίνακες, εικόνες
    • Εισαγωγή: Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι ασθενείς έχουν την ανάγκη νοσηλείας σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Πρόκειται για βαριά πάσχοντες ασθενείς που χωρίς την υποστήριξη των ζωτικών τους λειτουργιών με φάρμακα και κατάλληλα μηχανήματα, δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν. Στους βαριά πάσχοντες αυξάνεται σημαντικά η πιθανότητα επιβίωσης όταν νοσηλευθούν σε μια ΜΕΘ το συντομότερο δυνατόν. Ο έλεγχος της ποιότητας ζωής μετά από μια κρίσιμη ασθένεια καθίσταται ολοένα και πιο σημαντική, καθώς το ποσοστό της επιβίωσης διαρκώς βελτιώνεται αλλά ταυτόχρονα για τους επιζώντες, οι συνέπειες των κρίσιμων ασθενειών επιμένουν για αρκετό χρονικό διάστημα μετά από την έξοδό τους από τη ΜΕΘ. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της ποιότητας ζωής των ασθενών τέσσερις (4) μήνες μετά την έξοδό τους από τη ΜΕΘ ενός τριτοβάθμιου πανεπιστημιακού νοσοκομείου, στην οποία νοσηλεύτηκαν για περισσότερο από 48 ώρες και πήραν εξιτήριο. Υλικό & Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε μια συγχρονική, μελέτη σε δείγμα 40 ασθενών από το Νοέμβριο του 2019 έως τον Ιούνιο του 2020. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο που περιλάμβανε: α) τα κοινωνικο/δημογραφικά και επαγγελματικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων, β) τις κλίμακες βαρύτητας των ασθενών κατά την εισαγωγή τους στη ΜΕΘ, γ) το ερωτηματολόγιο για τη Σχετιζόμενη με την Υγεία Ποιότητα ζωής (ΣΥΠΖ), (Medical Outcomes Study Health Survey - Short Form, SF-12), δ) το ερωτηματολόγιο σχετικά με τον πόνο που αφορά στην αριθμητική κλίμακα ελέγχου του πόνου, (Numerical Rating Scale, NRS), και ε) το ερωτηματολόγιο Κοινωνικής Υποστήριξης (Short Form Social Support Questionnaire, SSQ-6). Τα ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν μετά από τηλεφωνική συνέντευξη με καθέναν από τους συμμετέχοντες ξεχωριστά ή/και με τους συγγενείς τους. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση του στατιστικού πακέτου για τις κοινωνικές επιστήμες SPSS 24.0. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η παραμετρική δοκιμασία One-Way ANOVA για τη σύγκριση μέσων μεταξύ ανεξάρτητων δειγμάτων. Για τις μεταβλητές οι οποίες δεν παρουσίασαν κανονική κατανομή χρησιμοποιήθηκαν οι μη παραμετρικές δοκιμασίες Mann-Whitney U Test και Kruskal-Wallis Test για τη σύγκριση μέσων μεταξύ ανεξάρτητων δειγμάτων. Για τον έλεγχο του βαθμού συσχέτισης μεταξύ δύο συνεχών μεταβλητών που δεν είχαν κανονική κατανομή χρησιμοποιήθηκε ο συντελεστής συσχέτισης Spearman's rho correlation. Ο έλεγχος όλων των υποθέσεων έγινε για επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας p<0,05. Αποτελέσματα: Τα εργαλεία πρόβλεψης της θνησιμότητας στη ΜΕΘ είχαν για το Glasgow Coma Scale, το SOFA score και το APACHE II score μέση τιμή 10.67, 2.87 και 12 αντίστοιχα. Η μέση τιμή της συνοπτικής κλίμακας φυσικής υγείας (PCS) του συνολικού δείγματος ήταν 42.18 (+/-12.1) και η μέση τιμή της κλίμακας της ψυχικής υγείας (MSC) ήταν 40.13 (+/- 12.82). Η εκτίμηση του πόνου έγινε με την αριθμητική κλίμακα ελέγχου του πόνου ΝRS. Η μέση τιμή της έντασης του πόνου στους ασθενείς του δείγματος ήταν 1.95 (+/- 0.93), που υποδηλώνει ήπιο επίπεδο έντασης πόνου. Ο έλεγχος των δημογραφικών χαρακτηριστικών των ασθενών έδειξε πως οι περισσότερες από τις μεταβλητές δεν παρουσίασαν στατιστική σημαντικότητα με τις υποκλίμακες της ποιότητας ζωής. Ωστόσο, η οικογενειακή κατάσταση βρέθηκε να σχετίζεται θετικά με την κλίμακα της φυσικής υγείας, με τους ασθενείς που ζουν με την οικογένειά τους να εμφανίζουν υψηλότερο επίπεδο σωματικής ευεξίας. Ο έλεγχος των κλινικών χαρακτηριστικών των ασθενών έδειξε πως οι περισσότερες από τις μεταβλητές δεν παρουσίασαν στατιστική σημαντικότητα με τις υποκλίμακες της ποιότητας ζωής. Ωστόσο, η κλινική προέλευση βρέθηκε να σχετίζεται θετικά με την κλίμακα της ψυχικής υγείας, με τους ασθενείς που προέρχονταν από τα παθολογικά τμήματα να παρουσιάζουν καλύτερο επίπεδο ψυχικής ευεξίας. Θετική συσχέτιση με την κλίμακα ψυχικής ευεξίας βρέθηκε να έχει η κλίμακα μέτρησης του πόνου και η υποκλίμακα του βαθμού ικανοποίησης των ασθενών από την κοινωνική στήριξη. Ειδικότερα, όσο χαμηλότερο ήταν το επίπεδο του πόνου και υψηλότερος ο βαθμός ικανοποίησης από την κοινωνική στήριξη, τόσο υψηλότερο ήταν το αντίστοιχο επίπεδο της ψυχικής ευεξίας των ασθενών. Συμπεράσματα: Ο παράγοντας που έδειξε να επηρεάζει θετικά τη βελτίωση της ποιότητας ζωής είναι η διαβίωση των ασθενών με την οικογένεια τους. Καταδεικνύεται δηλαδή μέσα από την παρούσα έρευνα η σημασία της οικογένειας τόσο στην καλύτερη περιποίηση του ασθενούς που εξέρχεται της ΜΕΘ όσο και στη βελτίωση της ψυχικής του υγείας. Αναφορικά με την κλινική προέλευση καταγράφηκε μεγαλύτερο επίπεδο ψυχικής υγείας σε άτομα που προέρχονται από τις παθολογικές κλινικές σε σχέση με τα άτομα που προέρχονται από τις χειρουργικές. Η χειρουργική επέμβαση επηρεάζει σαφώς περισσότερο την ψυχοσύνθεση του ασθενούς μια και το χειρουργείο έχει πάντα πιο εμφανείς επιπτώσεις στο σώμα και πιο έντονους πόνους, λόγω π.χ. της χειρουργικής τομής, σε σχέση με τις ασθένειες των ασθενών των παθολογικών κλινικών που δεν υποβάλλονται σε κάποιο χειρουργείο. Αναφορικά με τον πόνο, ο αυξημένος πόνος φαίνεται να επηρεάζει σημαντικά, όπως είναι αναμενόμενο τη σωματική ευεξία των ατόμων που εξέρχονται από τη ΜΕΘ. Ωστόσο φαίνεται ότι δεν επηρεάζει σημαντικά την ψυχική τους υγεία. Στην παρούσα εργασία δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές μεταβολές στην ποιότητα ζωής των ασθενών 4 μήνες μετά από την έξοδό τους από τη ΜΕΘ, με εξαίρεση την φυσική τους υγεία, σε σχέση με ανάλογες μελέτες γεγονός που δείχνει πως στις περισσότερες περιπτώσεις επήλθε μία βελτίωση της ποιότητας ζωής νωρίτερα από το σύνηθες χρονικό διάστημα των 6 μηνών. Λέξεις – Κλειδιά: αριθμητική κλίμακα ελέγχου πόνου (NRS), δείκτες βαρύτητας, εξιτήριο ασθενών, ερωτηματολόγιο κοινωνικής υποστήριξης (SSQ-6), μονάδα εντατικής θεραπείας, ποιότητα ζωής, σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής (SF-12)
    • Introduction: In recent years, more and more patients need a hospitalization in the intensive care unit (ICU). These are critically ill patients who could not survive without the support of their vital functions with drugs and appropriate mechanical support. Severely ill patients have a significantly increased chance of survival when admitted to an ICU as soon as possible. Controlling the quality of life after a critical illness becomes increasingly important as survival rates continue to improve, as the survival rate is constantly improving but at the same time for the survivors, the consequences of the critical illness persist for a long time after the ICU discharge. Aim: The aim of this study is to investigate the quality of life of patients four (4) months after their discharge from the ICU of a tertiary university hospital, where they were treated for more than 48 hours and they were discharged. Material & Method: A synchronous study was performed on a sample of 41 patients from November 2019 to June 2020. A questionnaire was used for data collection that included: a) the social / demographic and professional characteristics of the participants, b) the severity scales of patients on admission to the ICU, c) the Medical Outcomes Study Health Survey - Short Form, SF-12, (SF-12), (d) the Numerical Rating Scale (NRS) pain questionnaire, and (e) the Short Form Social Support Questionnaire (SSQ-6). The questionnaires were completed after a phone interview with each of the participants separately and / or with their relatives. Data analysis was performed using the statistical package for social sciences SPSS 24.0. The One-Way ANOVA parametric test was used for data analysis to compare means between independent samples. For variables that did not show a normal distribution, the non-parametric Mann-Whitney U Test and Kruskal-Wallis Test were used to compare means between independent samples. Spearman's rho correlation coefficient was used to control the degree of correlation between two continuous variables that did not have a normal distribution. All hypotheses were tested for statistical significance level p <0.05. Results: The ICU mortality prediction tools had a mean of 10.67, 2.87 and 12 for the Glasgow Coma Scale, the SOFA score, and the APACHE II score, respectively. The mean value of the summary physical health scale (PCS) of the total sample was 42.18 (+/- 12.1) and the mean value of the mental health scale (MSC) was 40.13 (+/- 12.82). Pain was assessed using the NRS pain control numerical scale. The mean value of pain intensity in the sample patients was 1.95 (+/- 0.93) indicating a mild level of pain intensity. The control of patient demographics showed that most of the variables were not statistically significant with the subscales of quality of life. However, marital status was found to be positively related to the scale of physical health, with patients living with their family exhibiting a higher level of physical well-being. The control of the clinical characteristics of the patients showed that most of the variables were not statistically significant with the subscales of quality of life. However, clinical origin was found to be positively related to the mental health scale, with patients coming from the pathology wards having a better level of mental well-being. The pain measurement scale and the subscale of patients' satisfaction with social support were found to have a positive correlation with the mental well-being scale. In particular, the lower the level of pain and the higher the degree of satisfaction with social support, the higher the corresponding level of mental well-being of patients. Conclusions: The factor that has been shown to have a positive effect on improving the quality of life is the living conditions of patients with their families. In other words, the present research demonstrates the importance of the family both in the better care of the patient leaving the ICU and in the improvement of his mental health. Regarding the clinical origin, a higher level of mental health was recorded in people coming from the pathological clinics than in the people coming from the surgical ones. Surgery clearly affects the patient's psychosynthesis more since the surgery always has more obvious effects on the body and more intense pain, due to e.g. of the surgical incision, in relation to the diseases of the patients of the pathological clinics who do not undergo a surgery. Regarding pain, increased pain seems to significantly affect, as expected, the physical well-being of people leaving the ICU. However, it does not seem to significantly affect their mental health. In the present study, no significant changes were observed in the quality of life of patients 4 months after their discharge from the ICU, with the exception of their physical health, in relation to similar studies, which shows that in most cases there was an improvement in quality of life earlier than the usual period of 6 months. Keywords: Numerical Pain Control Scale (NRS), severity scales, patients discharge, Social Support Questionnaire (SSQ-6), Intensive Care Unit (ICU), quality of life, Medical Outcomes Study Health Survey (SF12)
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.