Εισαγωγή: Βασική αρχή κάθε σύγχρονου συστήματος επείγουσας ιατρικής είναι η παροχή της βέλτιστης φροντίδας στην κατάλληλη στιγμή, στον ενδεδειγμένο χώρο και από εξειδικευμένο προσωπικό.
Σκοπός: H αξιολόγηση των δεξιοτήτων των επαγγελματιών υγείας στην ηλεκτρονική διαλογή περιστατικών και η εξέταση της συμβολής των πρωτοκόλλων ηλεκτρονικής υγείας στην βελτίωση της ποιότητας της επείγουσας φροντίδας υγείας.
Μεθοδολογία: Πρόκειται για μια αναλυτική, συγχρονική μελέτη που διενεργήθηκε το χρονικό διάστημα Φεβρουαρίου 2020 έως και Ιούνιο 2020. Τον πληθυσμό της μελέτης αποτέλεσαν εργαζόμενοι στα ΤΕΠ του ΓΝΤ. Χρησιμοποιήθηκε ενιαίο ερωτηματολόγιο, απαρτιζόμενο από πέντε μέρη που αφορούσε κατά σειρά τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, τα επαγγελματικά γνωρίσματα, τον τρόπο λειτουργίας του νοσοκομείου, τις δεξιότητες των επαγγελματικών υγείας και την διαδικασία της ηλεκτρονικής διαλογής. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το στατιστικό πακέτο SPSS v.26. Το επίπεδο σημαντικότητας τέθηκε στο p=0.05. Στη διαδικασία τηρήθηκαν όλα τα απαραίτητα στοιχεία δεοντολογικής φύσεως.
Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμμετείχαν 106 επαγγελματίες υγείας (58 νοσηλευτές, 48 ιατροί) που εργάζονταν στο ΤΕΠ του ΓΝΤ. Το νοσοκομείο εφαρμόζει το πενταβάθμιο σύστημα διαλογής στα επείγοντα περιστατικά και συγκεκριμένα την κλίμακα ESI. Διαπιστώθηκε πως η πλειονότητα των εργαζομένων είχε συμμετάσχει σε τουλάχιστον ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα την τελευταία πενταετία και το ήμισυ εξ` αυτών στο ALS. Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στις δεξιότητες κλινικής εκτίμησης και κατηγοριοποίησης- κατανομής του περιστατικού. Η αντίληψη της εκπνοής του ασθενούς στο μάγουλο του εξεταστή, η αποσαφήνιση του βασικού συμπτώματος και η συνεργασία κατά την χορήγηση φαρμάκων, προσδιορίζονται ως οι δεξιότητες που καθόρισαν τη συσχέτιση. Συγχρόνως, η εκπαίδευση TOC ωφέλησε περισσότερο τους νοσηλευτές σε σχέση με τους εξειδικευμένους ιατρούς. Τέλος, δεν διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στις δεξιότητες και τις γνώσεις στην διαδικασία της ηλεκτρονικής διαλογής.
Συμπέρασμα: Οι επαγγελματίες υγείας διαθέτουν ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων και δεξιοτήτων στη διαδικασία της ηλεκτρονικής διαλογής. Τα αποτελέσματα της μελέτης θα αποτελέσουν χρήσιμο εργαλείο για τη διοίκηση της μονάδας υγείας, ώστε να διορθωθούν οργανωτικά και λειτουργικά ζητήματα. Καταλήγοντας, αποτελεί αδήριτη ανάγκη η διεξαγωγή περισσότερων και εμπεριστατωμένων μελετών ώστε να αξιολογηθούν οι γνώσεις του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού σε πραγματικές συνθήκες.
Introduction: Basic principle of every Emergency Health Care System, is to provide the optimal medical care in the right place, right time and by the appropriate personnel.
Aim: To evaluate the familiarity of health care professionals with electronic triage and to assess the contribution of electronic health protocols to the improvement of the quality of emergency care services.
Methods: The present study is an observational, analytical, cross-sectional study that took place between February 2020 and June 2020. Healthcare personnel of the ER of General Hospital of Trikala composed the study population The main study tool was a single five-part questionnaire that included participants demographic and professional characteristics, questions about the Emergency Department function, questions about the skills of the health care professionals in terms of clinical evaluation, categorization and triage of patients and finally, an assessment of the electronic triage system. Statistical analysis was performed using SPSS v.26 software. Statistical significance level was set at p=0.05. GDPR regulations were applied throughout the study.
Results: 106 health care professionals (58 nurses, 48 doctors) of the Emergency Department of the General Hospital of Trikala took part in the study. ESI five-level triage system is applied. The majority of the study population had participated in at least one training program; half of them was ALS certified. A statistically significant relationship between the participants’ clinical evaluation skills and the categorization – distribution of the patient was observed. This relationship is mainly defined by the perception of the patient exhalation in the examiner’s cheek, the clarification of the patient’s chief complaint and the cooperation for early drug administration. TOC training seemed to benefit mainly the nurses, rather than the specialists. There was no relationship between the participants’ skills and the familiarity with the electronic triage system.
Conclusion: Healthcare workers acquire a satisfying level of knowledge and skills in electronic triage. The results of this study may be useful for the administration of the health unit, through correction of organizational or functional problems. Conduction of more in-depth studies for the evaluation of skills of the healthcare professionals in real time conditions is needed towards this direction.
