Συγκριτική αξιολόγηση των κινήτρων και της στάσης του προσωπικού ιδιωτικών και δημόσιων φορέων υγείας του Νομού Θεσσαλονίκης για τη Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση

Comparative assessment of incentives and attitudes of private and public health care staff in the Prefecture of Thessaloniki for Continuing Education (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Βαλλιάνου, Σοφία
  3. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  4. 15 Σεπτεμβρίου 2018 [2018-09-15]
  5. Ελληνικά
  6. 134
  7. Λαχανά, Ελένη
  8. Λαχανά, Ελένη | Καστανιώτη, Αικατερίνη
  9. Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση | Continuing Learning | Επαγγέλματα Υγείας | Health Professions | Κίνητρα | Incentives | Δημόσιος και Ιδιωτικός τομέας | Public and Private Sector
  10. 3
  11. 12
  12. 78
  13. Περιέχει : πίνακες, διαγράμματα, σχήματα, εικόνες.
    • Εισαγωγή: Η Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση αποτελεί έναν ιδιαίτερα σημαντικό πυλώνα του Εκπαιδευτικού συστήματος κάθε κοινωνίας, καθώς μέσω αυτής, είναι δυνατή η διατήρηση της γνώσης και η ανανέωση της, προφέροντας πολλαπλά οφέλη σε όλη την κοινωνία. Αποτελεί μια διαδικασία που δεν σταματά ποτέ, έχει υποστηρικτικό χαρακτήρα, δίνει έμφαση στην τόνωση και την πνευματική ενδυνάμωση των ατόμων και παράλληλα, συμπεριλαμβάνει όλους τους ρόλους, τις συνθήκες και τα περιβάλλοντα, καθώς ισχύει διαχρονικά και ανεξάρτητα από το επάγγελμα επιλογής . Σκοπός: Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η συγκριτική αξιολόγηση των κινήτρων και των στάσεων των απασχολούμενων σε ιδιωτικούς και δημόσιους υγειονομικούς φορείς του Ν. Θεσσαλονίκης, τόσο σχετικά με τις απόψεις τους για την Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση όσο και για τους παράγοντες παρακίνησης για την συμμετοχή τους σε αυτήν. Υλικό-Μέθοδος: Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 298 εργαζόμενοι δημοσίων και ιδιωτικών φορέων υγείας της Θεσσαλονίκης (150 εργαζόμενοι από δύο δημόσια νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και 148 από τρία ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα). Συνολικά διανεμήθηκαν 375 ερωτηματολόγια κατά το χρονικό διάστημα Ιανουαρίου-Μαρτίου 2018 , συμπληρώθηκαν τα 298 (ποσοστό ανταποκρισιμότητας 79,4%). Για την συλλογή των πληροφοριών χρησιμοποιήθηκε ανώνυμο ερωτηματολόγιο που περιελάμβανε ερωτήσεις για τα κοινωνικοδημογραφικά και εργασιακά χαρακτηριστικά του δείγματος καθώς και την κλίμακα αξιολόγησης των παραγόντων συμμετοχής στη Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση PRS (Participation Reason Scale). Χρησιμοποιήθηκαν δείκτες περιγραφικής στατιστικής, και επαγωγική στατιστική που περιελάμβανε μη παραμετρικούς ελέγχους όπως Mann Whitney , Kruskal Wallis, Friedman, Wilcoxon καθώς και το συντελεστή Spearman’s Rho. Η ανάλυση των δεδομένων διενεργήθηκε με το στατιστικό πακέτο SPSSv.20 και το επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε στο 0.05 (α= 0.05), που αντιστοιχεί σε ένα επίπεδο εμπιστοσύνης 95%. Αποτελέσματα: Η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημοσίου τομέα υγείας, θεωρεί την Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση πολύ σημαντική, και δηλώνει (86,7% των δημοσίων και 82,3% των ιδιωτικών υπαλλήλων) ότι επιθυμεί η Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση να είναι υποχρεωτική αφού θεωρεί (57,2% των ιδιωτικών και το 41,3% των δημόσιων υπαλλήλων) όλους τους παράγοντες ως ιδιαίτερα σημαντικούς για αυτό. Ακόμη προέκυψε ότι ο πιο σημαντικός αποτρεπτικός λόγος για την συμμετοχή σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης είναι το υψηλό κόστος (66% των ιδιωτικών και 39,3% των δημοσίων υπαλλήλων αντίστοιχα). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της κλίμακας PRS προέκυψε ότι τόσο για τους ιδιωτικούς, όσο και για τους δημόσιους επαγγελματίες υγείας, η επαγγελματική ανάπτυξη αποτελεί την κύρια μορφή παρακίνησης για την συμμετοχή τους σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης, (μ.ο. 5,95, τ.α. 1,16), ενώ οι δημόσιοι επαγγελματίες υγείας φάνηκε να μην ανταποκρίνονται τόσο έντονα όσο οι ιδιωτικοί στους κοινωνικο-οικονομικούς λόγους παρακίνησης (μ.ο. 4,74 και 5,55 τ.α. 1,61 και 1,04 αντίστοιχα). Οι γυναίκες (μ.τ. 3,11 τ.α. 1,37) παρακολούθησαν σχετικά περισσότερα προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης σε σχέση με τους άντρες (μ.τ. 2,73, τ.α. 1,38) και ειδικά Συνέδρια και Σεμινάρια. Εξάλλου, οι ηλικίες 25-30 έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο να κάνουν ένα πρόγραμμα Συμπληρωματικής Εκπαίδευσης (μ.τ. 2,35 τ.α. 0,89) σε σχέση με τους μεγαλύτερους ηλικιακά (μ.τ. 1,81 τ.α. 0,92) Συμπεράσματα: Το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει, είναι η θετική στάση, και η αναγνώριση της σημασίας των προγραμμάτων Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης από όλους τους ερωτώμενους. Επίσης, οι επαγγελματίες υγείας έχουν την διάθεση να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους δράσεις, καθώς αναγνωρίζουν την προστιθέμενη αξία που αυτές προφέρουν. Η σύνδεση της Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης με μια επιτυχημένη, ενημερωμένη και αποδοτική επαγγελματική καριέρα στον χώρο της υγείας προκύπτει και από την ανάλυση της ιεράρχησης των σημαντικότερων παραγόντων για συμμετοχή στην Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση. Εξάλλου, θα πρέπει να δοθεί βάση στον καθοριστικό ρόλο της πολιτικής βούλησης για την εμπέδωση της ανάγκης για Συνεχιζόμενη εκπαίδευση σε όλους τους ανθρώπους και ειδικά στους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα και να δοθούν κίνητρα προς αυτή την κατεύθυνση.
    • Introduction: Continuing Learning is a very important pillar of the education system of every society, as through it, it is possible to maintain knowledge, offering multiple benefits to society as a whole. Continuing Learning is a process that never stops, has a supportive character, emphasizes the stimulation and spiritual empowerment of individuals, and at the same time, it encompasses all roles, conditions and environments, as it is not only for the profession they choose people, but for their entire lives. Purpose: The purpose of this diploma thesis is to compare the incentives and attitudes of the employees in the public and private sector to the provision of health services of Thessaloniki on their views on Continuing Education and the motivation factors for their participation. Methods and Material : The sample of the survey consisted of 298 employees of public and private health institutions in Thessaloniki (150 employees from two public hospitals in Thessaloniki and 148 from three private diagnostic centers) 375 questionnaires were distributed during the period January-March 2018, when 298 were completed (79.4% response rate). Anonymous questionnaire was used to collect information, which included questions on the socio-demographic and labor characteristics of the sample, when the Participation Reason Scale was also used. Descriptive statistics indicators and induction statistics were used, included non-parametric tests such as Mann Whitney, Kruskal Wallis, Friedman, Wilcoxon, and Spearman's Rho. Data analysis was performed in SPSSv.20 and the statistical significance level was set at 0.05 (α = 0.05), corresponding to a 95% confidence level. Results: The overwhelming majority of both the private and the public health sector consider Continuing Education very important, while 86.7% of the public servants and 82.3% employees of the private sector stated they wanted Continuing Learning to be mandatory. 57.2% of employees of the private sector and 41.3% of civil servants consider all the factors that have been set to be particularly important for Continuing Learning to be mandatory. It has also emerged that the most significant disincentive for participation in Continuing Learning programs is the high cost (66% of employees of the private sector and 39.3% of public servants respectively). According to the results of the PRS scale, it is clear that for both private and public sector health professionals, professional development is the main form of motivation for their participation in Continuing Learning programs (m. 5,95, s.d. 1.16), while public sector health professionals did not respond as strongly as private sector employees to the socio-economic motivation (means 4,74 and 5,55, s.d. 1,61 and 1,04 respectively). Women (m. 3.11 s.d.1.37) attended relatively more Continuing Learning programs than men (m. 2.73, s.d. 1.38) and special Conferences and Seminars. In addition, ages 25-30 are more interested in doing a Complementary Learning program (m. 2.35, s.d. 0.89) compared to the elder ones (m.1.81 s.d. 0.92). Conclusions: The most important conclusion that emerges is the positive attitude and recognition of the importance of Continuing Learning programs by all respondents. Also, health professionals are willing to take part in such actions, as they recognize the added value they make. Linking Continuing Learning with a successful, up-to-date and efficient career in healthcare also arises from an analysis of the hierarchy of the most important factors involved in Continuing Learning. In addition, the decisive role of the political will to consolidate the need for Continuing Learning for all people, especially for public servants, should be noted and to be motivated in this direction.
  15. Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές