Εισαγωγή: Το φαινόμενο του επαγγελματικού/ εργασιακού ψυχολογικού εκφοβισμού αποτελεί σε παγκόσμιο επίπεδο πεδίο έρευνας, καθώς επηρεάζει αρνητικά τους εργαζόμενους οι οποίοι είτε έχουν υπάρξει θύματα είτε παρατηρητές. Στην αγγλική βιβλιογραφία συναντάται κατά κύριο λόγο ως «workplace bullying» ή ως «mobbing», και παρόλο που υπάρχουν κάποιες αντιρρήσεις, για τους περισσότερους αναφέρονται στο ίδιο φαινόμενο. Οι πράξεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπο το θύμα μπορεί να εστιάζουν στον ψυχολογικό, αλλά και σωματικό εκφοβισμό.
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη ως σκοπό έχει τη διερεύνηση της ύπαρξης και της συχνότητας εμφάνισης του επαγγελματικού/ εργασιακού ψυχολογικού εκφοβισμού στο Νοσηλευτικό προσωπικό στην Ελλάδα.
Υλικό - Μέθοδος: Στον πλαίσιο της παρούσας έρευνας, τον πληθυσμό αποτέλεσαν 250 Νοσηλευτές, εργαζόμενοι σε Νοσοκομείο, Κέντρο Υγείας, σε κάποιο άλλο Δημόσιο Οργανισμό και στον Ιδιωτικό τομέα. Για τις ανάγκες της έρευνας χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο LIPT (Leymann Inventory of Psychological Terrorization) το οποίο μεταφράστηκε και σταθμίστηκε από τους Θεοδώρα Ζαχαριάδου και Ανδρέα Παυλάκη, οι οποίοι και έδωσαν την άδειά τους για τη χρησιμοποίησή του. Στην στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκε το SPSS 22, με τις συνεχείς μεταβλητές να παρουσιάζονται ως μέσοι όροι ± τυπικές αποκλίσεις (mean ± SD) και τις κατηγορικές μεταβλητές να παρουσιάζονται ως ποσοστά και συχνότητες. Για τον έλεγχο της ανεξαρτησίας των μεταβλητών χρησιμοποιήθηκε το κριτήριο x2, με ελάχιστο επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας α = 0,05.
Αποτελέσματα: Από τους 250 Νοσηλευτές που έλαβαν μέρος στην έρευνα, οι γυναίκες αποτέλεσαν την πλειοψηφία, 191 (76,4%), έναντι των ανδρών, 59 (23,6%). Από αυτούς οι 25 ήταν ΠΕ Νοσηλευτής/Νοσηλεύτρια (10%), 192 ΤΕ Νοσηλευτής/Νοσηλεύτρια (76,8%), 31 ΔΕ Βοηθός Νοσηλευτής/Νοσηλεύτρια (12,4%) και δύο ΥΕ Βοηθητικό Νοσηλευτικό προσωπικό. Σε Νοσοκομείο εργάζονταν οι 198 (79,2%), σε Κέντρο Υγείας οι 13 (5,2%), σε άλλο Δημόσιο Οργανισμό οι 14 (5,6%) και 25 εργάζονταν στον Ιδιωτικό τομέα (10%). Από το σύνολο των Νοσηλευτών οι 166 δήλωσαν ότι έχουν υποστεί ψυχολογική βία κατά τους τελευταίους 12 μήνες (66,4%), ενώ οι 182 δήλωσαν ότι έχουν αντιληφθεί την άσκηση ψυχολογικής βίας εναντίον κάποιου άλλου ατόμου τους τελευταίους 12 μήνες (72,8%). Ως συχνότερες μορφές εκφοβισμού αναφέρθηκαν οι «Μιλούν άσχημα για σας πίσω από την πλάτη σας» (39,6%), «Κάνουν σα να μην υπάρχετε» (31,6%) «Σας ασκούν μία συνεχή αρνητική κριτική σε σχέση με τη δουλειά σας» (30,4%) και «Σας αναθέτουν καθήκοντα πολύ κατώτερα των ικανοτήτων σας» (30,0%).
Συμπεράσματα: Ο επαγγελματικός/εργασιακός ψυχολογικός εκφοβισμός (workplace bullying), αποτελεί ένα υπαρκτό φαινόμενο ανάμεσα στο Νοσηλευτικό προσωπικό. Δεδομένου ότι οι επαγγελματίες υγείας, ασκούν ένα επάγγελμα ιδιαίτερα σημαντικό για την ανθρώπινη ζωή, θα πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον τόσο για την ύπαρξη του φαινομένου όσο και για τη δυνατότητα μείωσης, ή ακόμα και εξάλειψής του, μέσα από τις ανάλογες ενέργειες.
Introduction: Workplace bullying is a research field worldwide, as it influences negatively the employees, who have been either victims or watchers. In English bibliography it primarily occurs as “workplace bullying” or as “mobbing”, and although there are some objections, for most they refer to the same phenomenon. The practices the victim is facing may focus on the psychological and physical intimidation.
Purpose: This study aims to investigate the existence and the frequency of workplace bullying in nursing staff in Greece.
Material - Method: Within the framework of this investigation, the population consist of 250 nurses, employees in Hospitals, medical centers, to another State Agency and in the private sector. For the purposes of the investigation the LITP questionnaire (Leymann Inventory of Psychological Terrorization) was used, which was translated and weighted by Theodora Zachariadou and Andreas Pavlakis, who gave their permission to be used. In the statistical analysis of the results the SPSS 22 was used, with continuous variables are presented as means ± standard deviations (mean ± SD) and categorical variables are presented as percentages and frequencies. To test the independence of the variables used criterion x2, and as a minimum significance level was used a = 0.05.
Results: Of the 250 nurses who took part in the survey, women were the majority, 195 (76.4%), compared with men, 59 (23.6%). Among these, 25 were University graduates (ΠΕ Nurse) (10%), 192 graduates of nursing departments of Technological Education Institutes (TE Nurse) (76.8%), 31 Assistant Nurses (ΔΕ Nurse) (12.4%) and two basic education nursing staff (ΥΕ nurse). In the Hospital employed 198 (79.2%), in health center 13 (5.2%), 14 (5.6%) in another State Agency and 25 were working in the private sector (10%). Of the total of 166 nurses reported having experienced psychological violence during the last 12 months (66,4%), while 182 said they understand the psychological violence against another person the last 12 months (72.8%). As most common forms of bullying reported that "Talk badly about you behind your back" (39.6%), "They do like not to exist" (31.6%) "They do a continuous criticism in connection with your job "(30.4%) and" They assign you tasks well below your capabilities" (30.0%).
Conclusions: Workplace bullying, is a real phenomenon among the nursing staff. As health professionals, exercise a profession particularly important for human life, there should be a bigger interest in the existence of the phenomenon, as well as in the possibility to reduce, or even eliminate it, through the appropriate steps.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Επαγγελματικός Ψυχολογικός Εκφοβισμός (Workplace Bullying) στο Νοσηλευτικό προσωπικό ενός Δημόσιου Νοσοκομείου. - Identifier: 91332
Internal display of the 91332 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
