Vernakalant έναντι της ιβουτιλίδης στην άμεση ανάταξη της κολπικής μαρμαρυγής Μελέτη κόστους -αποτελεσματικότητας

  1. MSc thesis
  2. ΚΑΛΕΑ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ
  3. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  4. Οκτώβριος 2016 [2016-10]
  5. Ελληνικά
  6. 56
  7. Αλετράς, Βασίλειος
  8. Αλετράς, Βασίλειος | Κοντοδημόπουλος, Νικόλαος
  9. κολπική μαρμαρυγή
  10. 18
  11. 65
  12. 5 πίνακες, 2 διαγράμματα
    • Εισαγωγή: Η φαρμακευτική ανάταξη πρόσφατης έναρξης Κολπικής Μαρμαρυγής (ΚΜ) αποτελεί μία πρόκληση για τον κλινικό ιατρό. Σκοπός της εργασίας είναι η σύγκριση της αποτελεσματικότητας, της ασφάλειας και του κόστους της iv χορήγησης του vernakalant, ενός σχετικά νέου κολποεκλεκτικού αντιαρρυθμικού παράγοντα, έναντι της ιβουτιλίδης, στην ανάταξη πρόσφατης έναρξης κολπικής μαρμαρυγής. Υλικό και Μέθοδοι: Μελετήθηκαν 78 ασθενείς (56 Άνδρες – 22 Γυναίκες, μέσης ηλικίας 63,72+6,67 χρόνων) που προσήλθαν με πρόσφατης έναρξης κολπική μαρμαρυγή. Σε 36 ασθενείς, τυχαιοποιημένα, (Ομάδα Α, 24 Άνδρες – 12 Γυναίκες, μέσης ηλικίας 62,44+7,24 χρόνων) χορηγήθηκε iv vernakalant (3mgr/Kgr σε 10 min και αν χρειαζόταν μετά από 15 min δεύτερη δόση 2mgr/Kgr σε 10 min). Σε 42 ασθενείς (Ομάδα Β, 32 Άνδρες – 10 Γυναίκες, μέσης ηλικίας 64,81+6 χρόνων) χορηγήθηκε iv ιβουτιλίδη (1 mgr σε 10 min και αν χρειαζόταν μετά από 10 min δεύτερη δόση 1 mgr σε 10 min). Αποτελέσματα: Το 52,78% των ασθενών (n=19) της Ομάδας Α ανατάχθηκαν έναντι 52,38% των ασθενών (n=22) της Ομάδας Β (p=0,58), με μέσο χρόνο ανάταξης τα 11,8+4,3 min στους ασθενείς της Ομάδας Α έναντι 33,9+20,25 min στους ασθενείς της Ομάδας Β (p<0,0001). Ο μέσος χρόνος νοσηλείας των ασθενών της Ομάδας Α ήταν 17,64+15,96 ώρες έναντι 41,09+17,6 των ασθενών της Ομάδας Β (p<0,0001). Σε ένα ασθενή της Ομάδας Α διεκόπη η χορήγηση του vernakalant λόγω υπότασης ενώ 2 άλλοι ασθενείς ανέφεραν δυσγευσία κατά τη διάρκεια της νοσηλείας. Σε 3 ασθενείς της ομάδας Β διεκόπη η χορήγηση της ιβουτιλίδης λόγω εμφάνισης μη εμμένουσας Κοιλιακής Ταχυκαρδίας, η οποία υποχώρησε με τη διακοπή της χορήγησης του φαρμάκου. Το κόστος των φαρμάκων υπολογίστηκε σε 488,22+170,34 € στους ασθενείς της ομάδας Α έναντι 142,43+54,45 € στους ασθενείς της ομάδας Β (p<0,0001), με κόστος νοσηλείας όμως σημαντικά μικρότερο στους ασθενείς της Ομάδας Α (258,58+124,73 € έναντι 414,43+100,32 – p=0,002). Συμπέρασμα: Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στην αποτελεσματικότητα ανάταξης πρόσφατης έναρξης ΚΜ μεταξύ vernakalant και ιβουτιλίδης. Το vernakalant αν και ακριβότερο φάρμακο παρουσίασε λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες και ταχύτερη ανάταξη, γεγονότα που μείωσαν το συνολικό κόστος νοσηλείας των ασθενών.
    • Introduction: The pharmaceutical cardioversion of recent onset Atrial Fibrillation (AF) is a challenge for the clinician. The aim of the study is to compare the efficacy, safety and cost of iv administration of vernakalant, a relatively new antiarrhythmic agent versus ibutilide, in converting recent onset atrial fibrillation. Methods: We studied 78 patients (56 men - 22 women, mean age 63.72+6.67 years) presenting with recent onset atrial fibrillation. In 36 patients, who were randomized, (Group A, 24 men - 12 women, mean age 62.44+7.24 years) iv vernakalant was administered (3mgr / Kgr over 10 min and if necessary after 15 min, a second dose 2mgr / Kgr in 10 min). In 42 patients (Group B, 32 men - 10 women, mean age 64.81+6 years) iv ibutilide was administered (1 mgr over 10 min and if necessary after 10 min a second dose 1 mgr over 10 min). Results: 52.78% of patients (n = 19) of Group A were successfully cardioverted versus 52.38% of patients (n = 22) of Group B (p = 0.58), with average time of converting 11.8+4.3 min in patients of Group A versus 33.9+20.25 min in patients of Group B (p <0.0001). The average hospitalization time of Group A patients was 17.64+15.96 hours versus 41.09+17.6 hours of Group B patients (p <0.0001). In one patient of Group A the administration of vernakalant was interrupted by hypotension while two other patients reported dysgeusia during hospitalization. In three patients of Group B the administration of ibutilide was stopped due to occurrence of non-sustained ventricular tachycardia, which was relented with cessation of drug. The cost of the drugs was estimated at 488.22+170.34 € for patients in group A versus 142.43+ 54.45 € for patients in group B (p <0.0001), with hospital costs significantly lower in patients of group A (258.58+124.73€ against 414.43+100.32€ - p = 0.002). Conclusion: There was no significant difference in the effectiveness of converting recent onset AF among vernakalant and ibutilide. Vernakalant, although expensive drug, had fewer side effects and faster restoration, events that reduced the overall cost of treating patients with AF.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.