Εικ. 1 Απεικόνιση του περιεχομένου του SF-36Εικ.
Εικ. 2 Απεικόνιση του περιεχομένου του SF-36
Διάγραμμα 1. Σχηματική παράσταση της ποσοστιαίας κατανομής της δύσπνοιας κατά NYHA
Διάγραμμα 2. Σχηματική παράσταση της κατανομής της συστολικής και διαστολικής ΚA
Κατάλογος πινάκων
Πιν. 1 Σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο SF-36 διαμορφώνονται οι κλίμακες και οι ερωτήσεις
Πιν. 2 Ο τρόπος υπολογισμού των πόντων (score) του SF 36
Πιν. 3 Δημογραφικά χαρακτηριστικά
Πιν. 4 Οικογενειακή κατάσταση ασθενών
Πιν. 5 Μορφωτικό επίπεδο ασθενών
Πιν. 6 Παράγοντες κινδύνου-συννοσηρότητες
Πιν. 7 Ποσοστά ασθενών ανάλογα με τον βαθμό δύσπνοιας (κατά ΝΥΗΑ)
Πιν. 8 Συμπτωματολογία
Πιν. 9 Παράμετροι φυσικής εξέτασης
Πιν. 10 Ηλεκτροκαρδιογραφικά χαρακτηριστικά
Πιν. 11 Εργαστηριακά ευρήματα
Πιν. 12 Αιτιολογία KA
Πιν. 13 Αριθμός εισαγωγών
Πιν. 14 Φαρμακευτική αγωγή
Πιν. 15 Στατιστική επεξεργασία των παραμέτρων της κλίμακας του SF 36
Πιν. 16Α Έγινε συσχέτιση της κάθε παραμέτρου του SF 36 με τα χαρακτηριστικά των
Ασθενών
Πιν. 16Β Έγινε συσχέτιση της κάθε παραμέτρου του SF 36 με τα χαρακτηριστικά των ασθενών
Πιν.17Α Χαρακτηριστικά των ασθενών και το ερωτηματολόγιο CES-D
Πιν. 17Β Χαρακτηριστικά των ασθενών και το ερωτηματολόγιο CES-D
Πίν.18 Σύνοψη αποτελεσμάτων
Βερβενιώτης, Α. (2011). Εκτίμηση της ποιότητας ζωής ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια. Διπλωματική Εργασία. ΕΑΠ, Διοίκηση Μονάδων Υγείας
Η Καρδιακή Ανεπάρκεια αποτελεί σύνδρομο με ευρεία και ποικίλη κατανομή. Αποτελεί κλινική οντότητα που συνδέεται άμεσα με την ποιότητας ζωής των ασθενών σε χρόνια βάση, και έχει αντίκτυπο στην ψυχοσωματική σφαίρα του ασθενούς. Σκοπός είναι να υπάρξει βελτίωση στην ποιότητας ζωής τους αφού μελετηθεί και τεκμηριωθεί κάθε παράμετρος της καθημερινότητας.
Σκοπός: Η αξιολόγηση της ποιότητας ζωής των ασθενών με ΚΑ και η αποτύπωση του καταθλιπτικού συναισθήματος με στόχο πιθανές παρεμβάσεις με στόχο την βελτίωση.
Υλικό-Μέθοδος. Ο πληθυσμός που θα μελετήσουμε προέρχεται από το Περιφερικό Γενικό Νοσοκομείο Ζακύνθου και αποτελείται από 52 ασθενείς, άνδρες και γυναίκες, από ηλικίας 40 έως 95 ετών που είχαν ήδη την διάγνωση ΚΑ. Οι ασθενείς αυτοί είτε νοσηλεύτηκαν είτε επισκέπτηκαν το τακτικό καρδιολογικό ιατρείο κατά την περίοδο Δεκεμβρίου 2017-Μαρτίου 2018. Διανεμήθηκε το ερωτηματολόγιο SF36 (Short Form 36) για την ποιότητα ζωής και το CES-D (Center of Epidemilogy Studies- Depression Scale) για την εκτίμηση του καταθλιπτικού συναισθήματος τα οποία συμπληρώθηκαν με προσωπική συνέντευξη. Για τη στατιστική επεξεργασία χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο Statistical Package for Social Sciences (SPSS)v15. Για τις κατηγορικές μεταβλητές όπως το φύλo, χρησιμοποιήθηκε το τεστ Mann-Whitney ενώ για την δύσπνοια (ΝΥΗΑ Ι-ΙV), την οικογενειακή κατάσταση το μορφωτικό επίπεδο και τον αριθμό εισαγωγών (0, 1, 2, 3) το τεστ Kruskal-Wallis, ώστε να βρεθούν οι διαφορές της ποιότητας ζωής (ΠΖ) και του βαθμού κατάθλιψης ως προς αυτές τις παραμέρους ενώ για την ανάδειξη συσχετίσεων μεταξύ ποσοτικών μεγεθών (SF 36 score και CES-D) χρησιμοποιήθηκε ο συντελεστής συσχέτισης κατά Spearman.
Αποτελέσματα: Από τους 52 ασθενείς 63.46% ήταν άνδρες και 36.53% γυναίκες. Το 67.31% της ΚΑ ήταν ισχαιμικής αιτιολογίας και το 9.61% διατατικής μυοκαρδιοπάθειας. Το 34.62% ήταν τάξη NYHA I, το 32.69% NYHA II, το 28.85% NYHA III και το 1.92% NYHA IV. Οι ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας αξιολογούσαν τον εαυτό τους αρνητικά σχετικά με την ποιότητα ζωής ενώ παρατηρούνταν μείωση του καταθλιπτικού τους συναισθήματος. Η μεγάλη ηλικία, το υψηλό ΒΜΙ, η χαμηλή αιμοσφαιρίνη, η χαμηλή κάθαρση κρεατινίνης, και ο αυξημένος αριθμός εισαγωγών φαίνεται να επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα ζωής αλλά δεν επιβεβαιώνουν συσχέτιση με την ψυχολογική κατάσταση των ασθενών. Δεν αναδείχθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά ως προς την ποιότητα ζωής και τον βαθμό κατάθλιψης μεταξύ των λειτουργικών σταδίων της καρδιακής ανεπάρκειας, των δύο φύλων όπως και του μορφωτικού επίπεδου. Είχαμε όμως διαφορά ως προς την ΠΖ και του βαθμού κατάθλιψης όσον αφορά την οικογενειακή κατάσταση.
Συμπεράσματα: Η ηλικία, κυρίως, και λιγότερο το ΒΜΙ, ο αιματοκρίτης, η κάθαρση κρεατινίνης, ο αριθμός νοσηλειών και η οικογενειακή κατάσταση είναι παράγοντες που σχετίζονται με την ποιότητα ζωής ενώ η ηλικία είναι ο βασικός παράγοντας που φαίνεται να επηρεάζει το καταθλιπτικό συναίσθημα των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια.
Η πολιτική υγείας της διοίκησης του νοσοκομείου θα μπορούσε να εφαρμόσει την πρόληψη του πληθυσμού και την παρακολούθηση των ασθενών αυτών, να εφαρμόσει ερωτηματολόγια ως ρουτίνα και να υποστηρίξει την συλλογή δεδομένων για ιατρικούς, ερευνητικούς και διοικητικούς σκοπούς. Επίσης, να χρησιμοποιήσει την υποκίνηση για το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και να ενθαρύνει την δημιουργία εξειδικευμένου ιατρείου καρδιακής ανεπάρκειας. Δεδομένου του σημαντικού ρόλου της ηλικίας στην ΠΖ και στο ΚΣ, ίσως θα πρέπει να γίνει εστίαση στους νέους με καρδιακή ανεπάρκεια.
Heart Failure is a syndrome with a wide and varied distribution. It is a clinical entity directly linked to the quality of life of patients on a chronic basis, and has an impact on the patient's psychosomatic sphere. The aim is to improve their quality of life after each parameter of routine has been studied and documented.
Aim: Estimation of quality of life in patients with Chronic Heart Failure and the depiction of depressed emotions with a view to possible interventions for improvement.
Material - Methodology: The population to study comes from the Peripheral General Hospital of Zakynthos and consists of 52 patients, men and women aged 40 to 95 years old, already diagnosed with HF. These patients either hospitalized or visited outpatient cardiac clinic during December 2017 - March 2018. The SF36 questionnaire on quality of life and CES-D was distributed to assess the depressed emotion and were supplemented by a personal interview. For the statistical processing, the Statistical Package for Social Sciences (SPSS) v15 was used. For categorical variables like sex the Mann-Whitney test was used while for the shortness of breath (NYHA I-IV), the marital status, the educational level and the number of hospitalisations (0, 1, 2, 3) the Kruskal-Walis test, in order to find differences in the Quality of Life (QL) and the degree of depression as whilst highlighting correlations between quantitative magnitudes (SF 36 score and CES-D) the correlation coefficient by Spearman was used.
Results: The study population included 52 patients. 63.46% of them were men and 36.53% women. 67.31% had HF due to ischemic disease, and 9.61% had dilated cardiomyopathy. 34.62% were class NYHA I, 32.69% NYHA II, 28.85%, NYHA III and 1.92% NYHA IV. Older patients evaluated themselves negatively about quality of life while there was a decrease in depressive emotion. Οld age, increased BMI, low haemoglobin, low creatinine clearance, and increased number of hospitalisations seem to have a negative impact on the Quality of Life (QL), but they do not confirm correlation with the psychological status of patients. There was no significant difference in quality of life and depression between the functional stages of heart failure and the level of education. However, there was a difference with regard to QL and the degree of depression as regards marital status
Conclusions: Age, in particular, BMI, hematocrit, creatinine clearance, number of hospitalizations, and marital status are factors associated with quality of life whereas age is the key factor that appears to affect the depressed emotion of patients with heart failure.
The hospital's health policy could implement the population prevention and follow-up, apply questionnaires routinely, and support data collection for medical, research and administrative purposes. Also it could use incentives for health-care staff and to encourage the establishment of a specialized heart failure clinic. Given the important role of age in HF and DS, perhaps a focus should be put on young people with heart failure.
