Η διερεύνηση της λεκτικής βίας στο χειρουργείο και η συσχέτιση της με την ποιότητα της επικοινωνίας μεταξύ ιατρών και νοσηλευτών.

  1. MSc thesis
  2. Evaluation of verbal abuse in the operating theater and the correlation with the quality of the communication among physicians and operating room nurses
  3. Στεφανίδης, Ιορδάνης
  4. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  5. 04 Νοεμβρίου 2016 [2016-11-04]
  6. Ελληνικά
  7. λεκτική βία | διεπαγγελματική συνεργασία
  8. Introduction: The most common form of abuse in the operating room is verbal abuse. Repeated instances of verbal abuse have negative effect and lead to lower levels of job satisfaction. The morale of the whole surgical team may be affected. Lower morale leads to lower productivity and causes errors in the operating room. These errors, are unavoidable when communication among members of the surgical team is disrupted, which may lead to disastrous repercussions for the patients, their families, the health professionals involved in their treatment and the treating institutions. Aim: The aim of the study was the determination of the frequency and the consequences of verbal abuse on the operating room nurses, physicians and surgeons of various treating institutions (hospitals and clinics) of Thessaloniki and their correlation with the communication and the level of cooperation between the nurses and the surgeons. Methods: For this research, the method of quantitative approximation with the utilization of a questionnaire. The sample size of this investigation included 150 operating room nurses and 65 physicians or surgeons. For the data analysis, the statistical package SPSS v.20 was utilized. Results: The majority of the operating room nurses (135/150, 89%) stated that they have experiences of verbal abuse in the workplace. The most frequent types of verbal abuse that was reported by the operating room nurses were unreasonable assignments of responsibility and accusations (mean 3.19; sd 1.26). Almost all of the participating physicians (61/65; 95%) reported that they were subjected to verbal abuse. Both the physicians (mean 4.39; sd 1.36) and the nurses (mean 4.89; sd 1.59) considered the experienced verbal abuse to be from a moderate to a severe degree a stressful experience. A significant fact of the Jefferson scale was that the operating room nurses indicated a higher degree of concordance than the physicians that the physicians/surgeons should be specifically trained in the establishment of cooperative relationships with the nursing personnel (U=2845.5 p=0.002<0.05) and the appropriate approaches for establishing sufficient working relationships between physicians and nurses should be included in their educational programs (U=2883, p=0.001<0.05). Conclusions: The instances of verbal abuse have a negative effect on the morale of the surgical team and create conditions that lead to lower health outcomes, difficult interpersonal relationships and ineffective communications between the various team members.
    • Εισαγωγή. Η πιο συνηθισμένη μορφή βίας στο χώρο του χειρουργείου είναι η λεκτική κακοποίηση. Επαναλαμβανόμενα περιστατικά προφορικής κακοποίησης επιδρούν αρνητικά και οδηγούν σε χαμηλή αίσθηση ικανοποίησης από την εργασία. Το ηθικό όλης της ομάδας μπορεί να επηρεαστεί. Χαμηλό ηθικό και μειωμένη απόδοση συμβάλλουν στην πρόκληση λαθών στο χειρουργείο. Τα λάθη προκύπτουν στο χειρουργείο, όταν διαρραγεί η επικοινωνία και η συνεργασία της χειρουργικής ομάδας και οδηγούν σε καταστροφικές συνέπειες τους ασθενείς, το οικείο περιβάλλον, τους επαγγελματίες υγείας και τα νοσηλευτικά ιδρύματα. Σκοπός. Σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση της συχνότητας και των επιπτώσεων της λεκτικής βίας στους περιεγχειρητικούς νοσηλευτές και τους γιατρούς των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων της Θεσσαλονίκης και η συσχέτισή τους με την επικοινωνία και το επίπεδο συνεργασίας, ανάμεσα στους νοσηλευτές χειρουργείου και τους ιατρούς. Μέθοδος. Στην παρούσα έρευνα χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της ποσοτικής προσέγγισης με χρήση δομημένου ερωτηματολογίου. Ο πληθυσμός της συγκεκριμένης μελέτης ήταν 150 περιεγχειρητικοί νοσηλευτές και 65 γιατροί. Για την ανάλυση των δεδομένων που συλλέχθηκαν χρησιμοποιήθηκε το λογισμικό SPSS v.20. Αποτελέσματα. Η πλειοψηφία των νοσηλευτών χειρουργείου (Ν=135, 89,9%) δήλωσε ότι έχουν υποστεί λεκτική βία στον εργασιακό τους χώρο. Η κυριότερη μορφή λεκτικής βίας που αναφέρουν οι περιεγχειρητικοί νοσηλευτές είναι η επίρριψη ευθυνών και κατηγοριών (μ.τ. 3.19, τ.α. 1.26). Σχεδόν το σύνολο των συμμετεχόντων ιατρών ( Ν=61, 94%) αναφέρει ότι έχει δεχθεί προφορική κακοποίηση. Τόσο οι γιατροί (μ.τ. 4.39, τ.α. 1.36) όσο και οι νοσηλευτές (μ.τ. 4.89, τ.α. 1.59) θεωρούν ότι είναι αρκετά έως πολύ αγχωτικό να είναι αποδεκτές λεκτικής βίας. Σημαντικό εύρημα της κλίμακας Jefferson είναι, το ότι οι νοσηλευτές χειρουργείου συμφωνούν σε μεγαλύτερο βαθμό σε σύγκριση με τους γιατρούς, με το γεγονός ότι οι ιατροι θα έπρεπε να εκπαιδεύονται στο πώς να εδραιώνουν συνεργατικές σχέσεις με τους νοσηλευτές (U=2845.5 p=0.002<0.05) και με το ότι οι διεπιστημονικές σχέσεις μεταξύ ιατρών και νοσηλευτών θε έπρεπε να περιλαμβάνονται στα εκπαιδευτικά τους προγράμματα (U=2883, p=0.001<0.05). Συμπεράσματα. Τα περιστατικά προφορικής κακοποίησης επηρεάζουν το ηθικό της χειρουργικής ομάδας και δημιουργούν συνθήκες αρνητικής απόδοσης στην εργασία, κακές διαπροσωπικές σχέσεις και προβληματική επικοινωνία μεταξύ των μελών της ομάδας.
  10. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.