«Βιοομοειδή φάρμακα (biosimilar medicines): απόψεις των νοσοκομειακών επαγγελματιών υγείας, ιατρών και φαρμακοποιών, στην περιοχή της Θεσσαλονίκης»

“The biosimilar medicines: opinions of the hospital health care professionals, physicians and pharmacists, in the Thessaloniki area” (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΚΟΒΑΤΣΕΒΙΤΣ, ΤΑΤΙΑΝΑ
  3. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  4. Οκτώβριος 2016 [2016-10]
  5. Ελληνικά
  6. 147
  7. ΝΙΚΟΛΕΝΤΖΟΣ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
  8. ΝΙΚΟΛΕΝΤΖΟΣ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ | ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ
  9. βιοομοειδή, βιολογικά φάρμακα, απόψεις ιατρών και φαρμακοποιών, ανταλλαξιμότητα και υποκατάσταση, εξοικονόμηση πόρων στο σύστημα υγείας
  10. 5
  11. 27
  12. 115
  13. Περιέχει: πίνακες, εικόνες και γραφήματα
    • Περίληψη Εισαγωγή: Η δυναμική εμφάνιση των βιοομοειδών φαρμάκων (biosimilar medicines), και στην Ελληνική αγορά φαρμάκων, έχει δημιουργήσει βάσιμες προσδοκίες στους ιθύνοντες του Ελληνικού συστήματος υγείας όσον αφορά στη μεγέθυνση του πλήθους των ατόμων που έχουν ήδη πρόσβαση σε εξειδικευμένες θεραπείες με βιολογικά φάρμακα, αλλά και στην διατήρηση ή στην εξασφάλιση της οικονομικής του βιωσιμότητας. Σκοπός: Ο σκοπός της ανά χείρας Διπλωματικής Εργασίας είναι να αναδείξει το ζήτημα της χρήσης των βιοομοειδών φαρμάκων στην Ελλάδα και κυρίως να διερευνήσει τις απόψεις των νοσοκομειακών ιατρών και φαρμακοποιών σχετικά με τη χρήση αυτών εντός του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου. Πιο συγκεκριμένα, μέσω της συγκεκριμένης ερευνητικής προσπάθειας επιχειρείται η αποτύπωση: των εκτιμώμενων πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων τους, της εκτιμώμενης επίδρασης τους στην κλινική αποτελεσματικότητα και στην ασφάλεια των ασθενών στο επίπεδο της ανταλλαξιμότητας και της υποκατάστασης, καθώς και της εκτιμώμενης επίδρασής τους στον περιορισμό της φαρμακευτικής δαπάνης. Μεθοδολογία: Για την επίτευξη των παραπάνω σκοπών διενεργήθηκε πρωτογενής εμπειρική κοινωνική έρευνα με τη χρήση ξενόγλωσσου μεν, μεταφρασμένου και σταθμισμένου δε ερωτηματολογίου που απευθυνόταν σε επαγγελματίες υγείας. Το παραπάνω εργαλείο ελέγχθηκε τόσο για την αξιοπιστία του όσο και για την εγκυρότητά του. Στην έρευνα συμμετείχαν 111 επαγγελματίες υγείας, οι οποίοι χωρίστηκαν σε τρείς ομάδες: οι ιατροί που συνταγογραφούν τα βιοομοειδή, οι ιατροί που δεν συνταγογραφούν βιοομοειδή, καθώς και οι νοσοκομειακοί φαρμακοποιοί. Αποτελέσματα: Η έρευνα έδειξε ότι το 59,5% των επαγγελματιών υγείας του δείγματος γνωρίζει ότι τα βιοομοειδή φάρμακα είναι παρόμοια από άποψη ασφάλειας και αποτελεσματικότητας με τα φάρμακα αναφοράς. Η ενημέρωση για τα βιοομοειδή προέρχεται κυρίως από την επιστημονική βιβλιογραφία (52,3%) και τις εταιρείες βιοομοειδών (51,4%), ενώ τα κύρια εμπόδια της ευρύτερης χρήσης των βιοομοειδών αποτελούν οι ανησυχίες για την ασφάλεια (43,2%) και την αποτελεσματικότητα (50,5%) τους. Τα παραπάνω αποτελέσματα διαφοροποιούνται μεταξύ των ιατρικών ειδικοτήτων, μιας και από όσους επαγγελματίες υγείας εξέφρασαν τις λιγότερες ανησυχίες όσο αφορά στην αλλαγή μιας συνεχιζόμενης θεραπείας το 68,4 % είναι οι νεφρολόγοι και το 38,9% αυτών που εκφράζουν περισσότερες ανησυχίες είναι οι δερματολόγοι. Επίσης, το 64% του συνολικού δείγματος αναγνωρίζει ότι τα βιοομοειδή εξοικονομούν πόρους για το σύστημα υγείας, η πλειοψηφία των οποίων είναι οι συνταγογραφούντες ιατροί (74,6%). Η αύξηση της χρήσης των βιοομοειδών μπορεί να επιτευχθεί αφότου υπάρξουν επαρκή στοιχεία από μελέτες παρακολούθησης που θα επιβεβαιώνουν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα τους (73,9%) και που θα ενισχύουν τη σύνδεση κόστους-αποτελεσματικότητας των βιοομοειδών (56,8%). Συμπεράσματα: Η μεγάλη πλειοψηφία των συνταγογραφούντων ιατρών αναγνωρίζει τη συμβολή των βιοομοειδών στην εξοικονόμηση πόρων για το σύστημα υγείας. Ωστόσο, για να αξιοποιηθεί το πλεονέκτημα των βιοομοειδών στη βάση της μεγιστοποίησης του οφέλους για τα χρήματα που δαπανά το κοινωνικό σύνολο, προτείνεται η καθιέρωση και η αξιοποίηση προγραμμάτων επιμερισμού κινδύνων με τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, η οργανωμένη ενημέρωση, καθώς και η δημιουργία ενός πλαισίου κινήτρων για τους επαγγελματίες υγείας που να συνδυάζει τη χρήση βιοομοειδών στην καθημερινή κλινική πράξη με την καταγραφή δεδομένων για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα τους. Λέξεις Κλειδιά: βιοομοειδή, βιολογικά φάρμακα, απόψεις ιατρών και φαρμακοποιών, ανταλλαξιμότητα και υποκατάσταση, εξοικονόμηση πόρων στο σύστημα υγείας
    • Abstract Introduction: The increasing availability of biosimilars within the Greek pharmaceutical market has created reasonable expectations of wider population access to specialized biopharmaceutical treatments, while maintaining the financial sustainability of national health system. Objectives: This thesis aims to highlight the issue of biosimilars in Greece and to evaluate the awareness of biosimilars among hospital physicians and pharmacists, exploring their opinions regarding the biosimilars’ uptake, within the existing regulatory framework. More precisely, this research attempts to study: the perceived advantages and disadvantages of biosimilars, their estimated impact on clinical efficacy and patient safety in terms of interchangeability and substitution, and their estimated impact on pharmaceutical expenditure. Methods: In order to reach the above objectives an empirical social research has been performed. A questionnaire from a foreign language has been translated into Greek and steps for its adaptation to the Greek sample and weighting process were applied. Besides, it was tested for both, the reliability and the validity. A total of 111 health professionals divided into three groups: physicians prescribers and no prescribers of biosimilars and hospital pharmacists, participated in this research. Results: A total of 59,5% physicians and pharmacists surveyed expressed the opinion that biosimilars are comparable in terms of safety and effectiveness to the reference product. The scientific literature and biosimilars’ companies are the main sources of information for just over the half (52,3% and 51,4%) of the respondents respectively. The main barriers to wider biosimilars’ uptake are the safety concerns for as many as 43,2% and the efficacy concerns for about half (50,5%) of respondents. Thus, differentiation between medical specialties is obvious where the majority (68,4%) of those who reported no concerns, or minor concerns, about switching an ongoing biopharmaceutical treatment are nephrologists and 38,9% of those who reported great concerns are dermatologists. Besides, the 64% of all correspondents anticipate that biosimilars are of great importance for cost savings in the national health system. This figure was the greatest among prescribers of biosimilars (74,6%). The majority of respondents assumed that the increase of biosimilars uptake can be achieved mostly by monitoring studies that confirm safety and effectiveness (73,9%) and by providing cost-effectiveness data of biosimilars (56,8%). Conclusions: The majority of physicians, prescribers of biosimilars, recognizes the and emerging potential of biosimilars in cost savings for the national health system. In order to reach value for money in biosimilars use it is proposed to establish risk-sharing agreements with pharmaceutical companies, provide more information on biosimilars and create a sustainable framework of incentives for health professionals to produce safety and effectiveness data on biosimilars uptake while prescribing these medicines in everyday clinical practice. Keywords: biosimilars, biopharmaceuticals, physicians and pharmacist opinions, interchangeability and substitution, cost savings in national health system.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.