Οικονομική ανάλυση και ανάλυση αγοράς της Ελληνικής βιομηχανίας υδατοκαλλιέργειας. Στρατηγικές και εμπορικές προτεραιότητες ώστε να καταστεί πρωτοπόρος στην ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας.

“Market and financial analysis of Greek marine aquaculture industry. Strategic and marketing priorities in order to become a leader of Greece's economy recovery” (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ
  3. Διοίκηση Επιχειρήσεων (MBA)
  4. 20 Μαίου 2018 [2018-05-20]
  5. Αγγλικά
  6. 73
  7. ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
  8. ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ | ΔΡΙΒΑΣ, ΚΥΡΙΑΚΟΣ
  9. Greek marine aquaculture, financial and market analysis | Ελληνική θαλάσσια υδατοκαλλιέργεια, χρηματοοικονομική ανάλυση, ανάλυση αγοράς
  10. 2
  11. 1
  12. 18
  13. Περιέχει 8 σχήματα, και 6 πίνακες
  14. Mihiotis A., 2005. Management of People and Organizations, (Vol 1), HOU
    • Η θαλάσσια υδατοκαλλιέργεια αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τομείς της αγροτικής παραγωγής της Ελλάδας και τον σημαντικότερο τομέα της εθνικής ζωικής παραγωγής. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 η παραγωγή της υδατοκαλλιέργειας ήταν περίπου 2.000 τόνοι ετησίως και αντιπροσώπευε μόνο το 2% της προσφοράς αλιευτικών προϊόντων της χώρας. Το 2016 η ελληνική παραγωγή τσιπούρας και λαβρακιού ανήλθε σε 105.000 τόνους αξίας περίπου 553 εκατομμυρίων ευρώ. Σε σύγκριση με τα στοιχεία του 2015, σημειώθηκε μείωση κατά 4,5% όσον αφορά τον όγκο και 7% σε σχέση με την αξία των πωλήσεων, καθώς η μέση τιμή των δύο ειδών παρουσίασε μείωση κατά 2%. Ο κλάδος της υδατοκαλλιέργειας στην Ελλάδα αποτελείται από ένα σημαντικό αριθμό εταιρειών, πολλές από τις οποίες είναι μικρού και μεσαίου μεγέθους και οικογενειακής ιδιοκτησίας. Η βιομηχανία περιλαμβάνει κάθετα ολοκληρωμένες εταιρείες που ασχολούνται τόσο με την παραγωγή γόνου όσο και με την ιχθυοκαλλιέργεια ή μόνο με την παραγωγή γόνου ή την ιχθυοκαλλιέργεια. Η βιομηχανία βιώνει μια περίοδο έντονης αναδιάρθρωσης τα τελευταία πέντε χρόνια, γεγονός που είναι απαραίτητο μετά την επέκταση που γνώρισε κατά την τελευταία δεκαετία. Μετά το 2010, σημειώθηκε τάση συγκέντρωσης εταιρειών σε μεγάλους ομίλους, η οποία έχει επιτευχθεί μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων μικρών μονάδων, με στόχο την ενοποίηση του τομέα. Σύμφωνα με το Σύνδεσμος Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών, ο συνολικός αριθμός των ενεργών εταιρειών στην ελληνική αγορά υπολογίζεται σε 80 για το έτος 2017. Οι ελληνικές εταιρείες, λόγω του έντονου παγκόσμιου ανταγωνισμού και προκειμένου να ενισχύσουν τη θέση τους στην παγκόσμια αγορά, υλοποιούν επενδυτικά έργα με κύριο στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής και τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων μέσω εκσυγχρονισμού του μηχανολογικού εξοπλισμού και πιστοποίησης της ποιότητας. Παρά την αύξηση των τελευταίων ετών, η οικονομική και χρηματο-οικονομική εικόνα του κλάδου εξακολουθεί να επιβαρύνεται από τα χαμηλά περιθώρια κέρδους και τον υψηλό τραπεζικό δανεισμό. Ο ελληνικός κλάδος θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας χαρακτηρίζεται από σχετικά υψηλό βαθμό συγκέντρωσης, καθώς μόνο οκτώ επιχειρήσεις αντιπροσωπεύουν το 70% του συνολικού κύκλου εργασιών για το έτος 2016. Προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας και να ενισχυθεί περαιτέρω η εξωστρέφεια, οι ελληνικές εταιρείες υδατοκαλλιέργειας και το ελληνικό κράτος πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο επικέντρωσης σε ορισμένες βασικές προτεραιότητες. Αυτές οι προτεραιότητες περιλαμβάνουν τη δημιουργία και την ανάπτυξη μιας γενικής στρατηγικής που θα δίνει έμφαση στα προϊόντα του κλάδου, προκειμένου να υπερασπιστεί την Ελλάδα ως ηγέτης στην παραγωγή τσιπούρας και λαβρακιού στις ευρωπαϊκές αγορές. Ένας άλλος στόχος της στρατηγικής είναι η επέκταση της γεωγραφικής κάλυψης σε νέες ευρωπαϊκές χώρες. Μια άλλη σημαντική προτεραιότητα είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μέσω της κλίμακας, της εστίασης των προϊόντων και της αποδοτικότητας της εργασίας, με γενικό στόχο την παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων χαμηλού κόστους και υψηλής ποιότητας για την αντιστάθμιση των μειονεκτημάτων κόστους. Η υλοποίηση της συντονισμένης πρόσβασης σε υδάτινες περιοχές ή περιοχές υδατοκαλλιέργειας με την εφαρμογή του εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού, με στόχο την ορθολογική και αειφόρο ανάπτυξη του τομέα και την αρμονική συνύπαρξη με άλλες δραστηριότητες όπως ο τουρισμός, αποτελεί μια ακόμη βασική προτεραιότητα για τον κλάδο τα επόμενα χρόνια. Τέλος, η μετατροπή του κλάδου στην παραγωγή νέων ειδών ψαριών, προκειμένου να ενισχυθεί η αγορά και η παραγωγή προϊόντων προστιθέμενης αξίας, όπως τα φιλέτα, τα προψημένα, τα καπνιστά και τα γενικά μεταποιημένα προϊόντα, έχει ζωτική σημασία για την ελληνική θαλάσσια αλιεία βιομηχανία.
    • Marine aquaculture is one of the most important sectors of Greece’s agricultural economy and the most important sector in national animal production. By the end of 1980s aquaculture production was almost 2,000 tons per year represented only 2% of the country's supply of fishery products. In 2016 the Greek production of sea bream and sea bass reached 105,000 tons worth almost €553 million. Compared to 2015 data, there is a decrease of 4.5% in terms of volume and 7% relative to the sales value as the average price of the two species showed 2% reduction. The aquaculture industry in Greece consists of a fairly large number of companies many of which are small and medium size and family owned. The industry includes vertically integrated companies operating in both fowl production and fish farming. The industry is experiencing a period of intense restructuring over the last five years, a fact necessary after the expansion that experienced in the past decade. After 2010, there have been trends in concentration of companies in large groups, which has been achieved through acquisitions and mergers of small companies, aiming at the consolidation of the sector. According to the Federation of Greek Maricultures Companies, the total number of active companies in the Greek market is estimated at 80 in year 2017. Greek companies, due to the intense global competition and in order to strengthen their position in the global market, they implement investment projects mainly aiming at production cost reduction and product quality improvement through production equipment modernization and quality certification. Despite the growth of the past few years, the microeconomic picture of the industry is still burdened by low profit margins and high bank lending. The Greek marine aquaculture sector is characterized by a relatively high degree of concentration as only eight enterprises account for 70% of the total turnover for year 2016. In order to strengthen the competitiveness of the Greek marine aquaculture industry and further boost extroversion, Greek aquaculture companies and the Greek state should consider focusing on certain key priorities. These priorities include the creation and development of a general strategy that will emphasize the products of the sector in order to defend Greece as the leader producer in sea bass and sea bream production in European markets. Another target of the strategy is to extend the geographical coverage to new European countries. An important priority is the strengthening of competitiveness through scale, product focus and labor efficiency with the overall goal of producing low-cost and high-quality competitive products to offset cost disadvantages. The implementation of co-ordinated access to aquatic or aquaculture sites, with the implementation of national spatial planning, aiming at the rational and sustainable development of the sector and in harmonious coexistence with other activities such as tourism is another key priority for the industry in the forthcoming years. Finally the turning of the industry into production of new species of fish, in order to boost the market and in the production of added-value products, such as filleted, pre-cooked, smoked and generally processed products is of crucial importance for the Greek aquaculture marine industry.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.