Στον κλάδο των δημόσιων έργων υποδομής στην Ελλάδα, εξακολουθούν να υφίστανται προβλήματα όπως υπερβάσεις προϋπολογισμών, εκτεταμένα χρονοδιαγράμματα, χαμηλής ποιότητας εργασία, κακά πρότυπα ασφάλειας και περιβαλλοντικές επιπτώσεις λόγω της αδυναμίας επιλογής της καταλληλότερης εργοληπτικής επιχείρησης για την υλοποίηση ενός έργου. Για να επιλέξει το δημόσιο τον καλύτερο ανάδοχο οικονομικό φορέα, μια αναθέτουσα αρχή χρειάζεται μια ορθολογική προσέγγιση της αξιολόγησης των προσφορών. Η αξιολόγηση αυτή περιλαμβάνει κυρίως την ανάπτυξη μεθόδων και κριτηρίων και τη σωστή σχέση μεταξύ τους.
Ωστόσο, προς το παρόν δεν υπάρχει στο δημόσιο τομέα καθολική μέθοδος και κοινός τρόπος επιλογής και ιεράρχησης κριτηρίων. Η καθολικότητα των διαγωνιστικών διαδικασιών παραμένει στη χρήση της τιμής ως μοναδικού κριτηρίου αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας μιας εργοληπτικής επιχείρησης για ένα συγκεκριμένο έργο.
Κεντρικό στοιχείο τόσο για την επιτυχία όσο και για την αποτυχία είναι το ζήτημα των κριτηρίων επιλογής και ανάθεσης και η σημασία της ενσωμάτωσης ποιοτικών και άλλων παραγόντων κατά τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων για σύνθετα σχέδια σχεδιασμού και κατασκευής. Η βιβλιογραφική έρευνα, η επισκόπηση του νομοθετικού πλαισίου και η μελέτη περιπτώσεων δείχνουν ότι η τιμή εξακολουθεί να χρησιμοποιείται συχνά ως κριτήριο για την επιλογή ενός αναδόχου σε μια δημόσια σύμβαση έργου, παρότι τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι παράγοντες ποιότητας, περιβαλλοντικοί και άλλοι παράγοντες θα έπρεπε να αποτελούν μέρος της αξιολόγησης.
Η διπλωματική εργασία υποστηρίζει ότι οι διαγωνισμοί συμβάσεων με μεγάλη έμφαση στην τιμή σε έργα, που από τη φύση τους εμπεριέχουν το χαρακτηριστικό της μοναδικότητας και όχι της τυποποίησης, αλλοιώνουν και υποβαθμίζουν την αξία του έργου όσον αφορά το κόστος, το χρόνο και την ποιότητα. Επομένως, η χαμηλότερη προσφορά μπορεί να έχει παράδοξο αποτέλεσμα: το πιο ακριβό έργο από άποψη κόστους κύκλου ζωής.
The Greek public infrastructure work sector is still troubled by issues such as budget overruns, delivery schedules delays, low quality performances, low safety standards and negative environmental impact due to its inadequacy to make the right choices as regards the best-suited contractor in terms of works deliverables. Thus, the contractor selection calls for a contracting authority that embraces a rational approach to tender evaluation criteria. Such an evaluation involves the development of specific methods and criteria and takes into consideration their interrelation.
However, there is neither a current standard method nor a standard way of selecting, prioritizing or classifying criteria in the public sector. Cost evaluation is still the sole evaluation criterion applied in most public works contracts regarding the contractor’s effectiveness.
The success of a public work contract that is related to complex construction and design plans relies on the applied criteria for award and selection as well as on the integration of various additional factors. Bibliography research, legislative framework review and case study show that cost is still frequently used as the main criterion for a contactor selection even though results prove that environmental, quality and other factors should also be viewed as integral parts of the evaluation.
The specific paper aims at showing that tender calls related to works involving one-of-a-kind rather than standardized cases alter and downgrade the work value in terms of cost, time and quality when they place great emphasis on the cost criterion. Thus, a low-cost tender can lead to opposite results: a high-cost work in terms of life-circle cost.
Δημόσιες Συμβάσεις Έργων. Ανάλυση Ευαισθησίας και Επιπτώσεων του συστήματος ανάθεσης