Η παρούσα εργασία μελέτησε το ζήτημα των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού, διερευνώντας ποιοι είναι οι βασικοί κίνδυνοι που αναγνωρίζουν οι παγκόσμιες εφοδιαστικές εταιρείες και ποιες οι βασικές τεχνικές αντιμετώπισής τους, ποιες είναι οι μελλοντικές προοπτικές των παγκόσμιων εφοδιαστικών επιχειρήσεων για την εξασφάλιση της ανθεκτικότητας τους, ενώ συνάμα εξετάστηκε αν οι μικρής εμβέλειας παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες έχουν πιο ασθενείς τεχνικές διαχείρισης κινδύνων από τις μεγάλες και αν έχουν καλύτερη γνώση και διαχείριση των κινδύνων από αυτές. Η έρευνα ήταν ποσοτική με την αξιοποίηση ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου. Ο πληθυσμός της έρευνας ήταν οι εργαζόμενοι και απασχολούμενοι σε οποιαδήποτε θέση σε εφοδιαστικές αλυσίδες με παγκόσμια δραστηριότητα στην Ελλάδα. Το δείγμα ήταν μεγέθους Ν= 87. Η πλειοψηφία των επιχειρήσεων ήταν από τον κλάδο της βιομηχανίας, απασχολώντας περισσότερα από 250 άτομα.
Η ανάλυση έδειξε πως οι πιο υψηλοί κίνδυνοι, που αναγνωρίζονται σε μέτρια όμως συχνότητα, ήταν οι κίνδυνοι ζήτησης και έπειτα οι τεχνικοί κίνδυνοι. Σημειώθηκε αβεβαιότητα για τον βαθμό εφαρμογής και εν συνέπεια στον βαθμό αναγνώρισης όλων των μεθόδων ανάλυσης κινδύνων. Οι πρακτικές που φάνηκε να χρησιμοποιούνται περισσότερο ήταν η εφαρμογή πρακτικών μεθόδων από την εμπειρία και η εκμετάλλευση και εφαρμογή εμπειρικών γνώσεων από τους διαχειριστές των έργων. Σχετικά με τις μελλοντικές προοπτικές αντιμετώπισης κινδύνων, κύριος στόχος ήταν η αύξηση της πιθανότητας της εταιρείας να επιτύχει τους στρατηγικούς της στόχους. Τέλος, οι μικρότερης εμβέλειας επιχειρήσεις φάνηκε να εφαρμόζουν σε μικρότερο βαθμό τις τεχνικές διαχείρισης κινδύνων από τις μεγαλύτερης εμβέλειας επιχειρήσεις. Διαφορές σημειώθηκαν και ως προς τις τεχνικές και μεθόδους ανάλυσης κινδύνων εντός των μικρών και των μεγάλων επιχειρήσεων.
This thesis examined the issue of global supply chains, exploring what are the key risks recognized by global supply companies and what are the key techniques for dealing with them, what are the future prospects of global supply companies to ensure their resilience, while at the same time it was investigated whether short-range global supply chains have larger risk management techniques and better knowledge and management of the risks than large ones. The survey was quantitative using an electronic questionnaire. The survey population was workers and employees in any position in supply chains with global activity. The sample was of size N= 87. The majority of businesses were from the industry, employing more than 250 people.
The analysis showed that the highest risks, recognized at a moderate frequency, were demand risks and then technical risks. There was uncertainty about the degree of implementation and consequently about the degree of recognition of all risk analysis methods. The practices that seemed to be most used were the application of practical methods from experience and the exploitation and application of empirical knowledge by project managers. Looking ahead, the main objective is to increase the company's likelihood of achieving its strategic objectives. Finally, smaller firms appeared to apply risk management techniques to a lesser extent than larger ones. Differences were also noted in the techniques and methods of risk analysis within small and large enterprises.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Περιγραφή: ΜΔΕ Καραντάση Νικολέττα.pdf (pdf) Book Reader