Διαχείρηση Έργου | Επιτυχία έργου | Κριτήρια επιτυχίας | Τρίγωνο του Barnes | Τριπλός περιορισμός | Επιτυχία έργου και στρατηγική οργανισμού | Ικανοποίηση των εμπλεκομένων μερών | Project Management | Project success | Success criteria | Barne’s Iron Triangle | Triple constrain | Project success and Organization’s strategy | Stakeholder satisfaction
39
Διάγραμμα 1. Τα τρία επίπεδα της επιτυχίας έργου. Πηγή Caccamese, A. & Bragantini, D. (2012)
Διάγραμμα 2. Συχνότητα εμφάνισης των κριτηρίων επιτυχίας στις βιβλιογραφικές πηγές
Διάγραμμα 3. Συχνότητα επι τις εκατό, εμφάνισης των κριτηρίων επιτυχίας στις βιβλιογραφικές πηγές
Σχήμα 1 Διαδικασίες κύκλου ζωής έργου του οδηγού PMBOK. Πηγή (2017)
Σχήμα 2 Κατανόηση του όρου ‘επιτυχία έργου’. Πηγή Cooke-Davies (2002)
Σχήμα 3 Το πλαίσιο του PMI για την αξιολόγηση έργων
Σχήμα 4 Μακροσκοπική ανάλυση της επιτυχίας έργου. Πηγή Lim και Mohamed (1999)
Σχήμα 5 Μικροσκοπική ανάλυση της επιτυχίας έργου. Πηγή Lim και Mohamed (1999)
Σχήμα 6 Η τετράγωνη διαδρομή αξιολόγησης του έργου. Πηγή Atkinson (1999)
Σχήμα 7 Εξέλιξη της βαρύτητας των κριτηρίων επιτυχίας έργου στο χρόνο
Πίνακας 1. Συγκεντρωτικός πίνακας των κριτηρίων επιτυχίας ενός έργου όπως αναφέρονται σε εργασίες στην βιβλιογραφία
Πίνακας 2. Συγκεντρωτικός πίνακας των κριτηρίων επιτυχίας ενός έργου όπως αναφέρονται σε βιβλία στην βιβλιογραφία
H διαχείριση έργων τις τελευταίες δεκαετίες έχει εμφανίσει ένα αυξημένο ενδιαφέρον από ερευνητές αλλά και επιχειρήσεις. Από τη δεκαετία του 1980, όπου επικεντρώθηκε κυρίως στην παροχή δεδομένων χρονοδιαγράμματος και πόρων σε υψηλόβαθμα στελέχη οργανισμών, μέχρι την σημερινή της διευρυμένη μορφή, που περιλαμβάνει πολλά περισσότερα αντικείμενα, δεδομενου ότι, άνθρωποι σε κάθε βιομηχανία και κάθε χώρα καθημερινά διαχειρίζονται έργα. Ταυτόχρονα οι νέες τεχνολογίες (υπολογιστές, λογισμικά κ.α. ) έχουν αλλάξει ριζικά το περιβάλλον εργασίας.
Η προσπάθεια που αναλήφθηκε για να δημιουργηθεί ένα μοναδικό προϊόν ή υπηρεσία ορίζεται ως έργο, ενώ η διαχείριση έργου είναι η διαδικασία καθοδήγησης της εργασίας μιας ομάδας για την επίτευξη στόχων και την ικανοποίηση των κριτηρίων επιτυχίας μέσα σε ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα.. Η βασική πρόκληση της διαχείρισης έργου είναι η επίτευξη όλων των στόχων του έργου εντός των δεδομένων περιορισμών. Αυτές οι πληροφορίες συνήθως περιγράφονται στην τεκμηρίωση του έργου, που δημιουργήθηκαν στην αρχή της διαδικασίας ανάπτυξης. Οι βασικοί περιορισμοί είναι το εύρος, ο χρόνος, η ποιότητα και το κόστος ή αλλιώς ο τριπλός περιορισμός. Δευτερεύουσα πρόκληση αποτελεί η βελτιστοποίηση της κατανομής των απαραίτητων πόρων και της χρήσης τους για την επίτευξη προκαθορισμένων στόχων. Για την αντιμετώπιση των παραπάνω προκλήσεων οι οργανισμοί χρησιμοποιούν διάφορες τεχνικές διαχείρισης έργων (IPMA OCB, PRINCE2 και PMBoK Guide) για να ελέγξουν καλύτερα την πορεία και το αποτέλεσμα του έργου.
Επί του παρόντος, δεν υπάρχει μια κοινώς αποδεκτή και καταγεγραμμένη θεωρία για τον προσδιορισμό της επιτυχίας του έργου στη βιβλιογραφία διαχείρισης έργου. Η συγκεκριμένη θεωρία έπρεπε να περιλαμβάνει τόσο την οπτική των διαφόρων εμπλεκομένων μερών όσο και την κοινότυπη χρήση διαστάσεων επιτυχίας για ένα δεδομένο έργο όχι μόνο της Πληροφορίας της Τεχνολογίας αλλά και για άλλους κλάδους της βιομηχανίας. Το Τρίγωνο του Barnes ήταν μια από τις πρώτες προσπάθειες αξιολόγησης της επιτυχίας ενός έργου με βάση το χρόνο, το κόστος και την απόδοση, οι οποίες απεικονίστηκαν ως αλληλεξαρτώμενες διαστάσεις. Με την πάροδο του χρόνου όμως, αυξήθηκαν τα κριτήρια για να συμπεριλάβουν και ειδικά κριτήρια όπως η ικανοποίηση των εμπλεκομένων μερών. Ο σκοπός αυτής της εργασίας είναι να ανακαλύψει εάν προέκυψαν συγκεκριμένα μοτίβα για την επιλογή των κριτηρίων επιτυχίας σε έργα της πληροφορίας της τεχνολογίας που δεν είχαν ληφθεί υπόψη μέχρι τώρα στη βιβλιογραφία. Αυτό το γνωστικό κενό είναι η βάση της τρέχουσας εργασίας, η οποία λαμβάνει υπόψην τις απόψεις των εμπλεκομένων μερών, για τον καθορισμό της επιτυχίας του έργου.
Η ανάλυση της βιβλιογραφίας επιβεβαιώνει ότι οι ιδέες του Barnes αποτελούν αναπόσπαστο μέρος όλων των προσεγγίσεων. Επιπλέον, θα μπορούσε να τεκμηριωθεί η αυξανομένη βαρύτητα των λεγόμενων «ήπιων κριτηρίων» που σχετίζονται με την ικανοποίηση εμπλεκόμενων μερών. Παρόλα αυτά είναι προφανής η απουσία συναίνεσης για τον ορισμό και τη μέτρηση της επιτυχίας του έργου, οι διαφορετικές οπτικές της επιτυχίας μεταξύ των ενδιαφερομένων και τέλος τα διαφορετικά σύνολα κριτηρίων επιτυχίας και ορισμοί επιτυχίας σύμφωνα με διαφορετικούς τύπους έργων
Project management in recent decades has been a topic of increased interest for academics as well as companies. From the 1980s, when it primarily focused on providing timeshedule and resource data to high level executives, up to its current expanded form, which includes a broader scope, as people in every industry and country manage projects. At the same time new technologies (computers, software etc) have radically changed the work environment.
The effort undertaken to create a unique product or service is defined as a project, while project management is the process of leading the work of a team to achieve goals and meet success criteria at a specified time. The primary challenge of project management is the achievement of all project goals within given constraints. This information is usually described in the project documentation, which was created at the beginning of the development process. The primary constrains are scope, time, quality and cost or otherwise the triple limitation. A secondary challenge is to optimize the allocation of the necessary resources and their use to achieve predetermined goals. To meet the above challenges, organizations use various project management frameworks (IPMA OCB, PRINCE2 and PMBoK Guide) to better control the progress and outcome of the project.
Currently, there is no commonly accepted and documented theory for determining project success in project management literature. This theory would have to include both the perspective of the various stakeholders and the common use of success dimensions for a given project not only of Information Technology but also applicable for other industries. Barne’s Iron Triangle was one of the first attempts to evaluate the success of a project based on time, cost and performance, which were depicted as interdependent dimensions. Over time, however, the criteria have increased to include specific criteria such as stakeholder satisfaction. The purpose of this paper is to find out if specific patterns for the selection of success criteria have emerged in IT projects that have not been considered in the literature previously. This knowledge gap is the basis of the current work, which takes into account the views of stakeholders to determine the success of the project.
The review of the literature confirms that Barnes's ideas is an integral part of all approaches. In addition, the increasing importance of so-called "soft criteria" related to stakeholder satisfaction could be documented. Nevertheless, there is an obvious lack of consensus on defining and measuring project success, different perspectives on success even among stakeholders, and finally different sets of success criteria and definitions of success according to different types of projects.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Main Files
Κριτήρια αξιολόγησης της επιτυχίας έργων της Τεχνολογίας της Πληροφορίας Description: AM123077 ΒΑΚΚΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ.pdf (pdf)
Book Reader Info: Κυρίως σώμα διπλωματικής Size: 1.4 MB
Κριτήρια αξιολόγησης της επιτυχίας έργων της Τεχνολογίας της Πληροφορίας - Identifier: 85150
Internal display of the 85150 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)