Περιέχει : πίνακες, σχήματα, διαγράμματα, εικόνες και φωτογραφίες.
Μανιάτης Α. (2004). Νομοθεσία και Ασφάλεια Τεχνικών Έργων. Τόμος Α’, Μέρος Β’. Πάτρα: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.
Πολλές χώρες έχουν στρατολογήσει τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σε έργα υποδομής μέσω της σύναψης συμβάσεων παραχώρησης (ΣΔΙΤ) με ιδιωτικούς φορείς εκμετάλλευσης λειτουργίας ή/και ανάπτυξης. Μια παραχώρηση, κατά την ευρεία έννοια, είναι μια νομική ρύθμιση, στην οποία, μια επιχείρηση αποκτά από την κυβέρνηση το δικαίωμα να παρέχει μια συγκεκριμένη υπηρεσία. Οι παραχωρήσεις λοιπόν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία ανταγωνισμού σε αγορές υπό τις συνθήκες στις οποίες ο πάροχος των υπηρεσιών έχει σημαντική θέση και ισχύ στην αγορά.
Οι συμβάσεις παραχώρησης μπορούν να λάβουν διαφορετικές μορφές που συνεπάγουν τη μετατόπιση των κινδύνων και των ευθυνών από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα. Αυτού του είδους οι συμβάσεις συνεπάγουν επίσης μια πληθώρα νομικών και οικονομικών ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένης της οργάνωσης των κυβερνητικών φορέων που είναι οι πλέον υπεύθυνοι για τα προγράμματα παραχώρησης και της επάρκειας του ευρύτερου νομικού και ρυθμιστικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο λαμβάνουν μορφή οι συμβάσεις παραχώρησης.
Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή των συμβάσεων παραχώρησης που κατανέμουν ορθά τους κινδύνους και τις ευθύνες καθώς και οι μηχανισμοί της διαφανούς αξιολόγησης και ανάθεσης έργων έχουν επίσης ύψιστη σημασία. Πρέπει επίσης να αξιολογηθεί ο ρόλος της κυβέρνησης ως ρυθμιστικής αρχής και ως φορέας παροχής στήριξης για τις παραχωρήσεις των έργων υποδομής.
Το αντικείμενο της παρούσας μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας επικεντρώνεται και εξετάζει τις αυτόκλητες προτάσεις για συγκεκριμένους τύπους έργων υποδομών, όπως οι συμβάσεις Μελέτης Κατασκευής Λειτουργίας και Συντήρησης. Οι αυτόκλητες προτάσεις αποτελούν εναλλακτική λύση στη διαδικασία του δημόσιου σχεδιασμού. Στην περίπτωση μιας αυτόκλητης πρότασης, μια ιδιωτική οντότητα φτάνει σε μια δημόσια υπηρεσία με πρόταση για ένα έργο υποδομής, χωρίς να έχει λάβει ρητό αίτημα ή πρόσκληση από την κυβέρνηση να το πράξει. Πρόκειται λοιπόν για ιδιωτικές πρωτοβουλίες που γεννούν έργα ΣΔΙΤ.
Η παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία κάνει αναφορά στην ανάγκη καθιέρωσης σαφών και αποτελεσματικών κατευθυντήριων γραμμών μιας πολιτικής εφαρμογής αυτόκλητων προτάσεων η οποία θα οδηγήσει σε έργα που θα προσφέρουν κοινωνικά οφέλη με προσιτό κόστος. Μια τέτοια πολιτική εφαρμογής αποτελεί ένα από τα πιο κρίσιμα βήματα προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης των ιδιωτικών επενδύσεων και της συμβολής τους στην ανάπτυξη της χώρας.
Στη παρούσα εργασία γίνεται παρουσίαση των έξι κατευθυντήριων αρχών που είναι κρίσιμες για τη διαχείριση των καινοτόμων πρότυπων προτάσεων.
Στα κεφάλαια της επίσης δίνεται έμφαση στην ανάγκη θέσπισης ενός περιβάλλοντος ενεργοποίησης αυτόκλητων προτάσεων και εξηγείται πως η αποτελεσματικότητα μιας πολιτικής αυτόκλητων προτάσεων θα επηρεαστεί από το ευρύτερο θεσμικό και πολιτικό περιβάλλον που οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν μέσω της ανάπτυξης μιας πολιτικής για την ανάπτυξη αυτόκλητων προτάσεων, μιας πολιτικής δηλαδή ενεργοποίησης της ιδιωτικής επενδυτικής πρωτοβουλίας.
Many countries have recruited the private sector to participate in infrastructure projects through the conclusion of concession agreements (PPPs) with private operating and / or development operators. A concession, in the broadest sense, is a legal regulation in which a company acquires from the government the right to provide a specific service. Concessions can therefore be used to create competition in markets under conditions where the service provider has a significant place and power in the market.
Concession agreements can acquire different forms that involve shifting risks and responsibilities from the public to the private sector. Such agreements also involve a variety of legal and economic issues, including the organization of government agencies that are most responsible for the concession programs and the adequacy of the wider legal and regulatory environment in which concession agreements takes shape.
The design and implementation of concession agreements that properly allocate risks and responsibilities as well as the mechanisms for transparent project evaluation and assignment are also of paramount importance. The role of the government as a regulatory authority and as a support provider for the concessions of infrastructure projects should also be assessed.
The subject of this postgraduate dissertation focuses on and examines the Unsolicited Proposals for specific types of infrastructure projects, such as Design Built Operate Maintain Contracts. Unsolicited Proposals are an alternative to the public design process. In the case of an Unsolicited Proposal, a private entity reaches out to a public service with a proposal for an infrastructure project, without having received an explicit request or invitation from the government to do so. So these are private initiatives that generate PPP projects.
This postgraduate dissertation addresses the need to establish clear and effective guidelines for a policy implementation of unsolicited proposals that will lead to projects that will offer social benefits at affordable costs.
Such an implementation policy is a crucial step towards securing private investment and contributing to the country's development.
In this paper, the six guidelines that are critical to the management of Unsolicited Proposals are presented.
Its chapters also emphasize the need to create an environment for activating Unsolicited Proposals and explain that the effectiveness of an Independent Proposal policy will be affected by the broader institutional and political environment that governments need to ensure through the development of a policy for developing independent proposals, that is, a policy of activating private investment initiative.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Περιγραφή: AM112644_SAKKAS_SYMEON.pdf (pdf) Book Reader