Ανάλυση και σχεδιασμός σύγχρονων μουσειακών χώρων ως προς την περιήγηση επισκεπτών: Το παράδειγμα της Whitworth Art Gallery στο Manchester της Αγγλίας

Analysis and design of modern museum exhibition spaces though visitors’ movement: The case of the Whitworth Art Gallery in Manchester, England (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Λιάκου, Μελπομένη
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 28 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-28]
  5. Ελληνικά
  6. 65
  7. Χριστοφοράκη, Ιωάννα
  8. Τσακηρίδη, Όλγα
  9. Σχεδιασμός σύγχρονων μουσείων | Χωρική ανάλυση μουσείων | Πινακοθήκη Whitworth – Μάντσεστερ, Ηνωμένο Βασίλειο | Ανάλυση επισκεπτών σε κλειστούς πολιτιστικούς χώρους | Περιήγηση επισκεπτών | Υπολογιστικά μοντέλα προσομοίωσης κινήσεων επισκεπτών
  10. 1
  11. 5
  12. 39
  13. Περιέχει : εικόνες, διαγράμματα
    • Καθώς τα μουσεία εξελίσσονται μέσα στο χρόνο, γίνεται αντιληπτό ότι ο χωρικός τους σχεδιασμός αλλά και αυτός των συλλογών τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τους επισκέπτες σε αυτά. Στις μέρες μας, οι πολιτιστικές οργανώσεις, για να δημιουργήσουν μια ισορροπία χώρων, εκθεμάτων και επισκεπτών, πρέπει να λαμβάνουν υπόψιν τις ανάγκες του κοινού τους. Αποτελέσματα ερευνών δείχνουν ότι μια συνειδητή προσπάθεια εξισορρόπησης των εννοιών αυτών από την πλευρά των μουσείων μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία ενός επιτυχημένου μουσείου ως προς την εμπειρία μάθησης που προσφέρει. Για το σκοπό αυτό, το πρώτο μέρος της παρούσας εργασίας επικεντρώνεται στο πώς αλληλεπιδρά η διάταξη του χώρου με αυτή των αντικειμένων, ώστε να εκφράσει ένα επιθυμητό μήνυμα ή να παράξει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Αρχικά εξετάζουμε και συνοψίζουμε την εξέλιξη του χωροταξικού σχεδιασμού των μουσείων στο πέρασμα των χρόνων, η οποία χρησιμοποιείται στην περίπτωση της πινακοθήκης Whitworth στο Μάντσεστερ της Αγγλίας. Για την ανάλυση του χώρου αυτού, παρουσιάζονται οι ιδιαίτερες χωρικές ιδιότητες ως τρόπος δημιουργίας βιωματικής εμπειρίας για κάθε επισκέπτη. Η ανάλυση αυτή βασίζεται σε στοιχεία που προκύπτουν είτε από τις επίσημες ετήσιες αναφορές της Whitworth, είτε από προσωπικές παρατηρήσεις. Στο δεύτερο μέρος της παρούσας εργασίας εστιάζουμε στον τρόπο με τον οποίο τα σύγχρονα μουσεία χρησιμοποιούν παρατηρήσεις για να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους σχετικά με την εμπειρία και τη συμπεριφορά των επισκεπτών. Ωστόσο, αυτές οι προσεγγίσεις συχνά παράγουν χωρικά και χρονικά περιορισμένες εμπειρικές αποδείξεις και μετρήσεις. Για το σκοπό αυτό, τα αναλυτικά μοντέλα κρίνονται γενικά ως πολύπλοκα εργαλεία. Τα μουσεία χρησιμοποιούν πλέον υπολογιστικές προσομοιώσεις, όπως αυτή που παρουσιάζεται στην παρούσα εργασία. Σε αυτές οι επισκέπτες ορίζουν ένα σύνολο αυτόνομων οντοτήτων λήψης αποφάσεων, που ονομάζονται πράκτορες, και για κάθε έναν περιγράφονται διάφορες σωματικές και κοινωνικές συμπεριφορές. Με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζουμε και προτείνουμε ένα μοντέλο που προσομοιώνει τη συμπεριφορά των επισκεπτών σε εκθεσιακούς χώρους μουσείων. Σε αυτό μοντελοποιούμε τη συμπεριφορά των επισκεπτών με βάση ένα δυναμικό μοντέλο, στο οποίο ορίζονται κοινωνικές δυνάμεις ως διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Κατά την προσομοίωσή του το μοντέλο εξηγεί το πως οι πράκτορες παρακάμπτουν τα εμπόδια, μετακινούνται προς τα σκαλοπάτια ή ακολουθούν άλλες ομάδες κατά την έξοδό τους. Τέλος, εφαρμόζουμε το προτεινόμενο μοντέλο για την περίπτωση της πινακοθήκης Whitworth, ώστε να καθορίσουμε τον τρόπο συμπεριφοράς των επισκεπτών σε αυτήν, καταδεικνύοντας το πως τα δυναμικά μοντέλα προσομοίωσης μπορούν να είναι ένα σημαντικό εργαλείο στο βέλτιστο σχεδιασμό των εκθεσιακών του χώρων.
    • As museums evolve through time, understanding of their spatial and gallery design and their performance must start with an understanding of the visitors. Nowadays, any cultural organization, must be understanding and sensitive to visitors’ needs, in order to create a balance between spaces, exhibits and visitors. Research has shown that a more conscientious effort in balancing these variables will inevitably result in a more successful museum environment and learning experience. To that end, the first part of the thesis focuses on how the layout of space interacts with the layout of objects to express an intended message or realise a specific effect. We first review and summarise the evolution of spatial design of museums, which will be used for the case of the Whitworth Art Gallery in Manchester, England. For this analysis, its special spatial qualities will be presented as a way of creating an experiential experience for each visitor. This will be based on data that will arise either from the official annual data of the Whitworth Gallery or from interviews with its officers. For the second part of the present study, we focus on how museum evolution dictates the way organizations today employ observations to enrich their knowledge of visitors experience and behaviour. However, this approach often produces spatially and temporally limited empirical evidence and measurements. To that end, analytical models proved to be complicated, so agent based simulations have been introduced. Visitors can be then modelled as a collection of autonomous decision-making entities, called agents, which are described to mimic different type of physical and social behaviour. In this study, we present and propose an agent-based model that simulates visitor behaviour in museum-exhibition spaces. We model visitors’ behaviour by introducing social forces as decision-making procedures. Based on dynamic and social forces that either preserve or create groups of individuals, the model introduced explains how agents bypass obstacles, move to stairs or follow other groups on their way out. We finally apply the proposed model for the case of the Whitworth Art Gallery, in determining how visitors behave and how dynamical models can be important in the level of service of museums and/or in the optimal exploitation of exhibition spaces.
  15. Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές