Οι νεανικές μουσικές υποκουλτούρες ως διεργασία συγκρότησης ατομικών και συλλογικών ταυτοτήτων [Cd-rom] : η περίπτωση του ελληνικού hip hop : [Διπλωματική διατριβή]

  1. MSc thesis
  2. ΝΙΚΟΣ ΔΑΛΛΑΣ
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 29 Ιουλίου 2008 [2008-07-29]
  5. Ελληνικά | Αγγλικά
    • Οι νεανικές μουσικές υποκουλτούρες είναι ομάδες νεαρών ατόμων που μέσααπό εναλλακτικές μορφές μουσικής έκφρασης διαφοροποιούνται από την κυρίαρχηπολιτισμική πραγματικότητα, την οποία, ωστόσο, αποδέχονται στις βασικέςπροδιαγραφές της. Βασισμένες στις κοινωνικές και υλικές εμπειρίες των μελών τους,διαμορφώνονται πάντα σε συνάρτηση με τους δομικούς καθορισμούς, τηνπολιτισμική κατάσταση, αλλά και τις προσωπικές επιλογές και βιογραφίες τους.Καθώς αποτελούν συμβολικά συστήματα που κινούνται στο χώρο του ελεύθερουχρόνου, αποτυγχάνουν να επιλύσουν τα κοινά υφιστάμενα προβλήματα,κατορθώνοντας, όμως, να τα προβάλουν με τρόπο θεαματικό.Οι νεανικοί αυτοί σχηματισμοί, που γίνονται διακριτοί και αντιληπτοί από τονκοινωνικό τους ιστό όχι μόνο λόγω των ιδιαίτερων μουσικών τους προτιμήσεων,αλλά και του γενικότερου βιοτικού ύφους τους, σχετίζονται άμεσα με τηνκατανάλωση και μέσω αυτής με τις βιομηχανίες του θεάματος και της διασκέδασης,οι οποίες ταυτόχρονα, τους εξυπηρετούν και τους εκμεταλλεύονται. Παράλληλα,παρέχοντας στα μέλη τους μία πληθώρα υλικών και φαντασιακών στοιχείων,κατάλληλων για αναδιαπραγμάτευση και αναστοχασμό, συμβάλλουν στην κατασκευήατομικών και συλλογικών ταυτοτήτων. Διασκεδάζουν μεν το φόβο που προκαλεί σταμέλη τους η απρόσωπη και ευμετάβλητη καθημερινότητά τους, αλλά και ταεγκλωβίζουν σε στερεοτυπικές συνήθειες και πρακτικές.Τυπικό παράδειγμα μουσικής υποκουλτούρας των λαϊκών και εργατικώνστρωμάτων είναι το hip hop, που ξεπήδησε από τα αφρο-αμερικανικά καιισπανόφωνα γκέτο της Νέας Υόρκης στα τέλη της δεκαετίας του 1960, αποκτώνταςσταδιακά φανατικούς οπαδούς ανά των πλανήτη μεταξύ και των δύο φύλων. ΣτηνΕλλάδα, όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, έγινε γνωστό στο ξεκίνημα της δεκαετίαςτου 1980, μονοπωλώντας αρχικά το ενδιαφέρον των παιδιών από τα υποβαθμισμέναδυτικά προάστια της Αθήνας που βρήκαν στο κοινωνικό και καταγγελτικόπεριεχόμενο του λόγου του ένα μέσο ατομικής και συλλογικής αυτοέκφρασης. Ηευρεία διάδοσή του, ωστόσο, δεν άργησε να το συνδέσει με τη δημοσιότητα και τηντυποποίηση, εξουδετερώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της ανατρεπτικής του δύναμης.
  7. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.