Το σχολείο του 21ου αιώνα καλείται να καλλιεργήσει στους μαθητές τις δεξιότητες εκείνες που είναι απαραίτητες για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας, όπως αυτές διαμορφώνονται από τις επικρατούσες κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές συνθήκες. Οι ικανότητες αυτές σχετίζονται κυρίως με τη δυνατότητα διαχείρισης της πληροφορίας, αλλά και με την καλλιέργεια μιας προβληματισμένης όσο και ευαίσθητης ματιάς τόσο απέναντι στο κοινωνικό περιβάλλον όσο και απέναντι στο ιστορικο πολιτιστικό τοπίο, που θα δημιουργεί τους όρους και τις προϋποθέσεις για την υιοθέτηση θετικών συμπεριφορών και στάσεων ζωής. Το παραδοσιακό σχολείο, εγκλωβισμένο στις αγκυλώσεις του παρελθόντος, δεν φαίνεται ικανό να ικανοποιήσει τα νέα αιτήματα αν δεν υιοθετήσει εναλλακτικές μορφές παιδαγωγικής πρακτικής, που θα εμπλουτίσουν το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, εφοδιάζοντας ταυτόχρονα τους σημερινούς μαθητές και αυριανούς πολίτες με χρήσιμα εργαλεία ερμηνείας και κατανόησης του ιστορικο πολιτισμικού παρελθόντος και παρόντος και οικοδόμησης του μέλλοντος. Καίριας σημασίας για ένα σχολείο παιδαγωγικά και πολιτιστικά πολυδύναμο είναι η άμεση και ουσιαστική σχέση του με τον τόπο: το σχολείο εντάσσει τις δραστηριότητές του στη ζωή της τοπικής κοινωνίας αποκαθιστώντας την επικοινωνία των μαθητών με την εξωσχολική πραγματικότητα, εξελίσσεται σε εστία πολιτισμού στον τοπικό χώρο, συμβάλλοντας στην τοπική πολιτιστική ανάπτυξη και αξιοποιεί διδακτικά το τοπικό ιστορικο πολιτιστικό υλικό δημιουργώντας αντιστάσεις στην κυρίαρχη τάση της παγκοσμιοποίησης. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να αναδείξει την παιδαγωγική και πολιτισμική σημασία των σχολικών πολιτιστικών προγραμμάτων και ιδιαίτερα όσων ως θεματικό άξονα έχουν την τοπική ιστορία και πολιτιστική ταυτότητα, μέσα από τη διερεύνηση βιβλιογραφικού υλικού των επιστημονικών κλάδων της επικοινωνίας, της κοινωνιολογίας, της παιδαγωγικής, της ιστορίας και της διδακτικής της. Στη θεωρητική προσέγγιση του θέματος επιχειρούμε την κατανόηση της έννοιας και της πρακτικής του πολιτιστικού προγράμματος, καθώς και τη διερεύνηση των παιδαγωγικών και επικοινωνιακών παραμέτρων του που το κατατάσσουν στις καινοτόμες παιδαγωγικές πρακτικές. Επίσης, πραγματευόμαστε την έννοια της τοπικότητας μέσω της προσέγγισης των εννοιών της τοπικής κοινότητας, ιστορίας και πολιτιστικής ταυτότητας, ενώ αναφερόμαστε συνοπτικά σε ενδεικτική θεματολογία αντλούμενη από τον τοπικό χώρο, χρήσιμη προς διδακτική αξιοποίηση. Έμφαση δίνουμε στις πολύπλευρες επικοινωνιακές διαστάσεις της σχολικής πολιτιστικής παραγωγής γενικής και τοπικής ιστορικο πολιτισμικής θεματολογίας σε επίπεδο ατομικό, κοινωνικό και ιστορικο - πολιτισμικό, που θεωρούμε ότι καταδεικνύει την αξία των εν λόγω δράσεων. Στην πρακτική προσέγγιση προχωρούμε στη διαμόρφωση μιας ενδεικτικής εφαρμογής πολιτιστικού προγράμματος με άξονα την τοπική ιστορία και πολιτιστική ταυτότητα σε συγκεκριμένο σχολικό και τοπικό περιβάλλον, που θεωρούμε ότι μπορεί να λειτουργήσει υποδειγματικά. Στο τέλος της μελέτης μας επιχειρούμε την αποτίμηση και τη διατύπωση προτάσεων για μελλοντική έρευνα.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Το σχολείο ως φορέας πολιτισμικής επικοινωνίας στα πλαίσια του τοπικού χώρου [Cd-rom] : [Διπλωματική διατριβή] - Identifier: 84250
Internal display of the 84250 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
