Η επικοινωνιακή πολιτική του μουσειακού αποθέματος της νήσου Σκιάθος ως παράγων πολιτιστικής και εκπαιδευτικής ανάπτυξης. Η περίπτωση του Μουσείου Παπαδιαμάντη, του νεοϊδρυθέντος Ναυτικού Μουσείου και του Μουσείου της Μονής Ευαγγελισμού

  1. MSc thesis
  2. ΚΑΝΤΑΡΑΚΗ, ΣΟΦΙΑ
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 09 Σεπτεμβρίου 2018 [2018-09-09]
  5. Ελληνικά
  6. 116
  7. ΜΥΛΩΝΑ, ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ
  8. ΜΥΛΩΝΑ, ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ | ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
  9. επικοινωνιακή πολιτική | μουσεία | πολιτιστική κληρονομιά | εκπαιδευτική ανάπτυξη
  10. 4
  11. 68
  12. 73
  13. ΠΙΝΑΚΕΣ
  14. Χαμπούρη- Ιωαννίδου Α. (2003). Στρατηγική διαχείρισης των Πολιτιστικών Ιδρυμάτων, στο Τόμος Β΄, Πολιτιστική Διαχείριση, Εκδόσεις ΕΑΠ, Πάτρα
    • Ο πολιτισμός είναι στενά συνδεδεμένος με τις έννοιες της παιδείας, της εκπαίδευσης, της ψυχαγωγίας αλλά και της πολιτικό-κοινωνικής ανάπτυξης. Τα μουσεία αποτελούν έναν σταθερό δίαυλο πολιτιστικής επικοινωνίας με το κοινό τους, γεγονός που καταδεικνύει τη σπουδαιότητα και το ρόλο αυτής της μορφής επικοινωνίας. Στην παρούσα εργασία εξετάζεται κατά πόσο τα υπό μελέτη μουσεία του νησιού δομούν και παράλληλα επικοινωνούν την πολιτιστική τους πολιτική, αν γίνεται χρήση των ψηφιακών μέσων επικοινωνίας για την προώθηση των δράσεων τους, του πολιτιστικού αγαθού και των υπηρεσιών που προσφέρουν, ποιον τρόπο επιλέγουν για την πραγματοποίηση των επικοινωνιακών τους στόχων και κατά πόσο έχουν αξιοποιήσει δραστικά και αποτελεσματικά τα ψηφιακά μέσα επικοινωνίας και όλες γενικά τις δυνατότητες που μπορούν να μεγιστοποιήσουν και να διατρανώσουν την πολιτιστική τους ποιότητα. Η περίπτωση μελέτης στηρίχτηκε στην ποιοτική μέθοδο έρευνας η οποία πραγματοποιήθηκε με συνεντεύξεις των υπευθύνων και των συν αυτοίς συνεργαζομένων με τα μουσεία.
    • Culture is closely linked to the concepts of education, training, entertainment and political and social development. The museums are a permanent channel of cultural communication with their audience, which demonstrates the importance and role of this form of communication. This paper examines whether the museums in question promote and communicate their cultural policy at the same time, how they use the media to promote their activities, the goods and services they offer, what means they choose to achieve their communication goals and whether the modern means of communication and the opportunities they offer are exploited. The case study was based on the qualitative method of research conducted with interviews of those responsible and co-workers with the museums.
  16. Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές