"Ο μουσειολογικός προγραμματισμός ως διασφάλιση της βιωσιμότητας στα δημόσια περιφερειακά μουσεία της χώρας: το Αρχαιολογικό Μουσείο της Καρδίτσας"

  1. MSc thesis
  2. ΣΛΟΥΤΣΑ, ΕΛΕΝΗ
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. Οκτώβριος 2016 [2016-10]
  5. Ελληνικά
  6. 124
  7. ΚΑΡΑΧΑΛΗΣ , ΝΙΚΟΛΑΟΣ, Μέλος ΣΕΠ ΕΑΠ
  8. Μουσειολογικός σχεδιασμός | Museological design | εκθέσεις μουσείων | museum exhibitions | ελληνικά περιφερειακά μουσεία | regional museums of Greece | συμμετοχικό μουσείο | participatory museum | πολιτιστική βιωσιμότητα | cultural sustainability
  9. 4
  10. 43
  11. 42
  12. Στο κυρίως σώμα της εργασίας μου υπάρχουν σχήματα με τη μορφή γραφικών παραστάσεων ( ραβδογράμματα και γραφήματα πίτας).
    • Στην Ελλάδα της τεράστιας πολιτιστικής κληρονομιάς ο πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει πτυχή ανασυγκρότησης και να αποδειχθεί πολύτιμο κεφάλαιο προς εκμετάλλευση, ειδικά μέσα στη δυσχερή οικονομική κρίση. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι καταρχήν να προσεγγίσει την έννοια του μουσειολογικού σχεδιασμού στην σύγχρονη μουσειακή πραγματικότητα και εν συνεχεία να την συσχετίσει με την συμμετοχική δράση που αναπτύσσει ο οργανισμός τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του γίγνεσθαι, ώστε να καταστεί βιώσιμος. Με μια μικρή ιστορική αναδρομή του ρόλου της μουσειολογίας αναλύονται οι παράγοντες που συγκροτούν τις σύγχρονες μουσειακές πρακτικές αλλά και την φύση των εκθέσεων έως σήμερα. Εγείρονται, ακόμα, διεπιστημονικά θέματα μουσειολογικού σχεδιασμού στην ελληνική πραγματικότητα και συζητιέται η έννοια του τοπικού κυρίως συμμετοχικού μουσείου και η συμμετοχική δράση του κοινού με πλούσια καταγραφή παραδειγμάτων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Στη μελέτη περίπτωσης, η προσέγγιση γίνεται, κυρίως, μέσα από την μουσειολογική δομή ενός νέου, ενεργού πολιτιστικού φορέα, του Αρχαιολογικού Μουσείου Καρδίτσας (ΑΜΚ), που φαίνεται να αντλεί από το τοπικό κοινωνικό σύνολο και να προσφέρει σε αυτό. Η συμμετοχική ταυτότητά του δηλώνεται μέσα από τις σχέσεις που αναπτύσσει με τους επισκέπτες και τις δυνατότητες που προσφέρει στο κοινό μέσω ψυχαγωγίας και άτυπης εκπαίδευσης. Ο συμμετοχικός ρόλος του δηλώνεται, κυρίως, μέσα από τον οργάνωση της μόνιμης έκθεσης, δηλαδή της τοπικής ιστορικής κληρονομιάς σε συνάρτηση με την παρέμβαση του κοινού αλλά και μέσα από τις ποικίλες συνεργασίες του οργανισμού με την τοπική κοινότητα. Αποδίδεται, έτσι, μια ποιοτική μέτρηση της βιωσιμότητας του Μουσείου. Στο πρώτο μέρος, η εργασία αναπτύσσεται μέσα από βιβλιογραφική επισκόπηση και μελέτη ξένων και ελληνικών πηγών σε συνδυασμό με την επιτόπια παρατήρηση. Τα δεδομένα για το δεύτερο μέρος προκύπτουν από την ανάλυση του μουσειολογικού σχεδιασμού και της συμμετοχής του τοπικού, κυρίως, κοινού σε αυτή σε συνάφεια με σημαντικές πληροφορίες που αντλούνται από προσωπικές συνεντεύξεις µε στελέχη του οργανισμού και άλλων φορέων. Στη συνέχεια, τα στοιχεία αναλύονται και οδηγούν σε ποικίλα συμπεράσματα, για την ικανοποίηση των επισκεπτών, την εν δυνάμει μελλοντική δράση τους στον οργανισμό και την δυναμική του ίδιου του οργανισμού να καταστεί βιώσιμος.
    • In the immense cultural heritage of Greece, the culture can be an aspect of reconstruction and may prove to be a valuable asset of exploitation, especially in the difficult financial crisis. The aim of this paper is firstly to approach the concept of museological programming in the contemporary museum reality and then to associate it with the participatory action of the organization both in the inside and at the outside mainstream in order to become viable. With a brief history of the role of museology the factors that make up the modern museum practices and the nature of the reports to date are analyzed. Ιnterdisciplinary museological issues into Greek reality are also raised and the concept of mainly the local participatory museum and participatory action of the audience is discussed along with rich recording of examples from Greece and abroad. In the case study, the approach is mainly done through the museological structure of a new, active cultural institution, the Archaeological Museum of Karditsa (AMK), which seems to draw from the local community and offer to it. Its participatory identity is indicated through the relationships it develops with the visitors and also the possibilities it offers to the public through the entertainment and the informal education. Its participatory role is mainly indicated through the organization of the permanent exhibition, that is the local historical heritage in conjunction with the public’s intervention and also through varied co-operations of the organization with the local community. Thus, a qualitative measurement of the Museum sustainability can be given. In the first part, the work is developed through literature review and study of foreign and Greek sources in conjunction with the on-site observation. The data for the second part result from the analysis of the museological organization and the participation of mainly the local public in it, in context with the important information that derives from personal interviews with the staff of the organization and other bodies. Then, the data are analyzed and lead to varying conclusions about the satisfaction of visitors, their potential future action in the organization and the potential of the organization itself to become viable.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.