Ο ψηφιακός μετασχηματισμός του μουσείου μέσα από ψηφιακές πρωτοβουλίες διαχείρισης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς την περίοδο της υγειονομικής κρίσης. Μελέτη περίπτωσης: Η Υφαντική Τέχνη Κύμης.

The digital transformation of the museum through digital initiatives for the management of the intangible cultural heritage during the period of the health crisis.Case study:The Textile Art of Kimi. (english)

  1. MSc thesis
  2. Βαλκάνου, Σωτηρία
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 26 September 2021 [2021-09-26]
  5. Ελληνικά
  6. 122
  7. Μπιτσάνη, Ευγενία
  8. Μπιτσάνη, Ευγενία | Αλεξόπουλος, Γεώργιος
  9. Ψηφιακή διαχείριση | Άυλη πολιτιστική κληρονομιά | Υφαντική Τέχνη Κύμης | Λαογραφικό Μουσείο Κύμης | Επικοινωνία | COVID-19
  10. 3
  11. 80
  12. 26
  13. εικόνες, φωτογραφίες
  14. Πασχαλίδης Γρ. (2002), «Η Συμβολή του Πολιτισμού στην Κοινωνική και Οικονομική Ανάπτυξη», στο Πασχαλίδης Γρ., Χαμπούρη-Ιωαννίδου Αικ., Οι Διαστάσεις των Πολιτιστικών Φαινομένων: Εισαγωγή στον Πολιτισμό, τ.Α΄, εκδ. ΕΑΠ, Πάτρα, 221-243.
    • Η σύγχρονη εποχή χαρακτηρίζεται για τις ραγδαίες αλλαγές και εξελίξεις σε όλους τους τομείς. Ειδικότερα, στον τομέα της τεχνολογίας η διείσδυση των νέων τεχνολογιών είναι πλέον απτή πραγματικότητα, ενώ έχουν εισχωρήσει και στον χώρο του πολιτισμού. Η πρόσφατη παγκόσμια υγειονομική κρίση αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις της σύγχρονης εποχής που επιβάλλει την αναγκαιότητα υιοθέτησης και εφαρμογής της ψηφιακής τεχνολογίας και των εργαλείων της στους πολιτιστικούς οργανισμούς. Τα μουσεία ως ζωντανοί οργανισμοί που διαφυλάσσουν και προβάλλουν πολιτιστικά αγαθά (προϊόντα και υπηρεσίες) είναι αναγκαίο να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν αποτελεσματικές και ευέλικτες στρατηγικές ψηφιακής διαχείρισης και επικοινωνιακές πολιτικές, προκειμένου να καταστούν αποτελεσματικά και βιώσιμα. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να παρουσιαστεί η αναγκαιότητα διαφύλαξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και η συμβολή των νέων τεχνολογιών στη διατήρηση και προβολή της. Η άυλη πολιτιστική κληρονομιά αποτελεί σημαντικό παράγοντα βιώσιμης ανάπτυξης και τουριστικής κίνησης της τοπικής κοινωνίας στην οποία έχει παραχθεί και αναδημιουργηθεί. Τα σύγχρονα μουσεία ως φορείς διαχείρισης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, καλούνται να επαναπροσδιορίσουν το ρόλο τους, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την νέα κρίση και να δημιουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις, ώστε να είναι σε θέση να ανταπεξέρχονται δυναμικά και σε μελλοντικές προκλήσεις και κρίσεις. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας η Υφαντική Τέχνη αποτελεί βασικό στοιχείο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής της Κύμης, η οποία αξίζει να διασωθεί και να προβληθεί σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Παράλληλα, το Λαογραφικό Μουσείο Κύμης αποτελεί τόπο διάσωσης και ανάδειξης της Υφαντικής Τέχνης. Δυστυχώς, όμως, τόσο οι προσπάθειες του οργανισμού όσο και της τοπικής κοινωνίας είναι υποτονικές. Δεν γίνονται ουσιαστικές προσπάθειες μεταλαμπάδευσης της συγκεκριμένης τέχνης και τεχνικής στις νέες γενιές, με άμεση αρνητική συνέπεια τον κίνδυνο να εξαφανιστεί η τεχνογνωσία παραγωγής των παραδοσιακών υφαντών και των πρώτων υλών της και να παραμείνουν μόνο στη σφαίρα της ιστορίας. Το μουσείο καλείται να υιοθετήσει και να εφαρμόσει τις δυνατότητες που προσφέρει το ψηφιακό περιβάλλον, ώστε αφενός μεν να επικοινωνήσει ψηφιακά με το κοινό και να το ευαισθητοποιήσει, αφετέρου δε να προβάλλει την συγκεκριμένη τέχνη ως μέρος της παράδοσης του τόπου, και μέσα από αυτή να προβληθεί το ίδιο ως πολιτιστικός οργανισμός.
    • The modern era is characterized by rapid changes and developments in all areas. In particular, in the field of technology, the penetration of new technologies is now a tangible reality, while they have also penetrated the field of culture. The recent global health crisis is one of the most important challenges of the modern era that imposes the need for the adoption and application of digital technology and its tools in cultural organizations. Museums as living organisms that preserve and display cultural goods (products and services) need to adopt and implement effective and flexible digital management strategies and communication policies in order to become effective and sustainable. The purpose of this study is to present the need to preserve the intangible cultural heritage and the contribution of new technologies in its preservation and promotion. The intangible cultural heritage is an important factor in the sustainable development and tourism of the local community in which it has been produced and evolved. Modern museums, as managers of intangible cultural heritage, are called upon to redefine their role in order to face the new crisis and create the right conditions to be able to cope dynamically with future challenges and crises. According to the results of the research, the Textile Art is a key element of the intangible cultural heritage of the region, which deserves to be saved and promoted nationally and globally. At the same time, the Folklore Museum of Kymi is a place of shelter and promotion of the Textile Art. Unfortunately, however, both the efforts of the organization and the local community are sluggish. No substantial efforts are made to transmit this art and technique to the new generations, with the immediate negative consequence of the risk that the know-how of production of traditional weavers and its raw materials will disappear and remain only in the sphere of history. The museum is called to adopt and apply the possibilities offered by the digital environment, so that on the one hand it communicates digitally with the public and sensitizes it, and on the other hand it promotes the specific art as part of the tradition of the place the same as a cultural organization.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.