Τα λύματα ελαιοτριβείου (OMW) προέρχονται από την παραγωγή ελαιολάδου σε ελαιοτριβεία. Η παραγωγή τους είναι εποχιακή από μεγάλο αριθμό μικρών ελαιοτριβείων που είναι διάσπαρτοι σε όλες τις χώρες παραγωγής ελαιολάδου.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της ρύπανσης των λυμάτων ελαιοτριβείου προκαλούν μεγάλη ανησυχία τόσο στο ευρύ κοινό όσο και στους επιστημονικούς κλάδους. Τα απόβλητα ελαιοτριβείου περιέχουν υψηλά επίπεδα φαινολών, οργανικών ενώσεων τα οποία είναι ανθεκτικά στη φύση, χημικά απαιτούμενου οξυγόνου (COD), βιολογικά απαιτούμενου οξυγόνου (BOD), μικροοργανισμών, θρεπτικών ουσιών ενώ παρουσιάζουν επίσης υψηλή φυτοτοξικότητα.
Η επεξεργασία των λυμάτων ελαιοτριβείου έχει διερευνηθεί εκτενώς από πλήθος ερευνητών στην περιοχή της Μεσογείου, χρησιμοποιώντας πλήθος τεχνικών επεξεργασίας για την απομάκρυνση των τοξικών στοιχείων από τα λύματα. Αυτές οι τεχνικές περιλαμβάνουν χημικές, βιολογικές, φυσικοχημικές και βιοφυσικές τεχνικές. Τα επιφανειοδραστικά και μερικά προσροφητικά χρησιμοποιήθηκαν στις χημικές τεχνικές, η αναερόβια και αερόβια διεργασία στις βιολογικές τεχνικές, ενώ στις συνδυασμένες μέθοδοι επεξεργασίας χρησιμοποιήθηκαν η ηλεκτροόσμωση, οι διαδικασίες οζονισμού και ηλεκτροκροκίδωσης ως φυσικοχημικές μεθόδους και η υπερηχητική ακτινοβολία σε συνδυασμό με την αερόβια βιοαποικοδόμηση ως βιοφυσική μέθοδος. Μέσω των φυσικοχημικών, βιολογικών και συνδυασμένων διεργασιών λαμβάνει χώρα σημαντική μείωση του οργανικού φορτίου και της τοξικότητας των λυμάτων ελαιοτριβείου.
Οι επιδράσεις των λυμάτων ελαιοτριβείου, είτε έχουν υποστεί επεξεργασία είτε όχι, έχουν αξιολογηθεί τόσο στην ανάπτυξη των φυτών όσο και στις ιδιότητες του εδάφους. Οι βιολογικές διεργασίες, αερόβιες και αναερόβιες, συμπεριλαμβανομένης της αναερόβιας χώνευσης με άλλα απόβλητα και κομποστοποίηση, κυριαρχούν στην επεξεργασία των λυμάτων ελαιοτριβείου.
Τέλος, η υψηλή περιεκτικότητα των λυμάτων ελαιοτριβείου και των υποπροϊόντων σε βιοδραστικές ενώσεις καθιστά την ανάκτησή τους τόσο μεγάλη πρόκληση όσο και εξαιρετική ευκαιρία για τον τομέα του ελαιολάδου. Μέσα από την παρούσα εργασία γίνεται βιβλιογραφική ανασκόπηση και ανάλυση των πιο σημαντικών πτυχών που σχετίζονται με τις προόδους που έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα στην αξιοποίηση των υποπροϊόντων ελαιολάδου και σε εφαρμογές προστιθέμενης αξίας για καινοτόμα λειτουργικά τρόφιμα.
Τα λύματα ελαιοτριβείου (OMW) προέρχονται από την παραγωγή ελαιολάδου σε ελαιοτριβεία. Η παραγωγή τους είναι εποχιακή από μεγάλο αριθμό μικρών ελαιοτριβείων που είναι διάσπαρτοι σε όλες τις χώρες παραγωγής ελαιολάδου.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της ρύπανσης των λυμάτων ελαιοτριβείου προκαλούν μεγάλη ανησυχία τόσο στο ευρύ κοινό όσο και στους επιστημονικούς κλάδους. Τα απόβλητα ελαιοτριβείου περιέχουν υψηλά επίπεδα φαινολών, οργανικών ενώσεων τα οποία είναι ανθεκτικά στη φύση, χημικά απαιτούμενου οξυγόνου (COD), βιολογικά απαιτούμενου οξυγόνου (BOD), μικροοργανισμών, θρεπτικών ουσιών ενώ παρουσιάζουν επίσης υψηλή φυτοτοξικότητα.
Η επεξεργασία των λυμάτων ελαιοτριβείου έχει διερευνηθεί εκτενώς από πλήθος ερευνητών στην περιοχή της Μεσογείου, χρησιμοποιώντας πλήθος τεχνικών επεξεργασίας για την απομάκρυνση των τοξικών στοιχείων από τα λύματα. Αυτές οι τεχνικές περιλαμβάνουν χημικές, βιολογικές, φυσικοχημικές και βιοφυσικές τεχνικές. Τα επιφανειοδραστικά και μερικά προσροφητικά χρησιμοποιήθηκαν στις χημικές τεχνικές, η αναερόβια και αερόβια διεργασία στις βιολογικές τεχνικές, ενώ στις συνδυασμένες μέθοδοι επεξεργασίας χρησιμοποιήθηκαν η ηλεκτροόσμωση, οι διαδικασίες οζονισμού και ηλεκτροκροκίδωσης ως φυσικοχημικές μεθόδους και η υπερηχητική ακτινοβολία σε συνδυασμό με την αερόβια βιοαποικοδόμηση ως βιοφυσική μέθοδος. Μέσω των φυσικοχημικών, βιολογικών και συνδυασμένων διεργασιών λαμβάνει χώρα σημαντική μείωση του οργανικού φορτίου και της τοξικότητας των λυμάτων ελαιοτριβείου.
Οι επιδράσεις των λυμάτων ελαιοτριβείου, είτε έχουν υποστεί επεξεργασία είτε όχι, έχουν αξιολογηθεί τόσο στην ανάπτυξη των φυτών όσο και στις ιδιότητες του εδάφους. Οι βιολογικές διεργασίες, αερόβιες και αναερόβιες, συμπεριλαμβανομένης της αναερόβιας χώνευσης με άλλα απόβλητα και κομποστοποίηση, κυριαρχούν στην επεξεργασία των λυμάτων ελαιοτριβείου.
Τέλος, η υψηλή περιεκτικότητα των λυμάτων ελαιοτριβείου και των υποπροϊόντων σε βιοδραστικές ενώσεις καθιστά την ανάκτησή τους τόσο μεγάλη πρόκληση όσο και εξαιρετική ευκαιρία για τον τομέα του ελαιολάδου. Μέσα από την παρούσα εργασία γίνεται βιβλιογραφική ανασκόπηση και ανάλυση των πιο σημαντικών πτυχών που σχετίζονται με τις προόδους που έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα στην αξιοποίηση των υποπροϊόντων ελαιολάδου και σε εφαρμογές προστιθέμενης αξίας για καινοτόμα λειτουργικά τρόφιμα.
Olive mill wastewater (OMW) comes from the production of olive oil in olive mills. Their production is seasonal from a large number of small olive mills that are scattered in all olive oil producing countries.
The environmental impact of OMW pollution is of great concern to both the general public and the scientific community. Olive mill wastewater contains high levels of phenols, organic compounds that are resistant to nature, chemically required oxygen (COD), biologically required oxygen (BOD), microorganisms, nutrients and also have high phytotoxicity.
The treatment of OMWhas been extensively investigated by a number of researchers in the Mediterranean region, using a number of treatment techniques to remove toxic elements. These techniques include chemical, biological, physicochemical and biophysical techniques. Surfactants and some adsorbents were used in the chemical techniques, anaerobic and aerobic processes in the biological techniques, while in the combined treatment methods electroosmosis, ozonation and electrocoagulation were used as physicochemical methods and ultrasonic irradiation combined with aerobic biodegradation as biophysical method. Through physicochemical, biological and combined processes takes place a significant reduction of the organic load and the toxicity of the mill effluent.
The effects of OMW, whether treated or not, have been evaluated on both plant growth and soil properties. Biological processes, aerobic and anaerobic, including anaerobic digestion with other wastes and composting, dominate the treatment of OMW.
Finally, the high content of OMW and by-products in bioactive compounds makes their recovery both a great challenge and an excellent opportunity for the olive oil sector. Through the present study, a bibliographic review and analysis of the most important aspects related to the progress made so far in the utilization of olive oil by-products and value-added applications for innovative functional foods.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Τεχνολογίες επεξεργασίας αγροτοβιομηχανικών λυμάτων ελαιοτριβείων- Δυνατότητα ανάκτησης παραπροϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας