Επαναχρησιμοποίηση νερού | επεξεργασία λυμάτων | ανάκτηση επεξεργασμένου νερού από λύματα | νομοθεσία για επαναχρησιμοποίηση νερού | ποιοτικά κριτήρια και κανονισμοί επεξεργασίας λυμάτων | Water reuse | wastewater treatment | wastewater treatment | water reuse legislation | quality criteria and wastewater treatment regulations
9
15
51
Περιέχει : πίνακες, σχήματα, διαγράμματα, εικόνες, σχέδια
ΜΑΓΓΟΣ Α., 2017, “ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΩΝ ΛΥΜΑΤΩΝ”, Διπλωματική Εργασία, EAΠ.
Η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση του νερού προορίζονται να βοηθήσουν στο κλείσιμο του κύκλου του νερού και ως εκ τούτου να επιτρέψουν τη βιώσιμη επαναχρησιμοποίηση διαθέσιμων υδατικών πόρων. Η ενσωμάτωση της επαναχρησιμοποίηση του νερού στη διαχείριση του κύκλου των υδατικών πόρων, μπορεί να θεωρείται αναπόσπαστο μέρος της στρατηγικής για τον έλεγχο της περιβαλλοντικής ρύπανσης και τη διαχείριση των υδάτων. Παρουσιάζει οφέλη τόσο για τη δημόσια υγεία και την οικονομική ανάπτυξη όσο και για το περιβάλλον. Το ανακυκλωμένο νερό μπορεί να εξασφαλίσει σημαντικές πρόσθετες ανανεώσιμες, αξιόπιστες ποσότητες νερού και να συμβάλλοντας στην εξοικονόμηση και τη διατήρηση των φυσικών υδατικών πόρων του γλυκού νερού. Μπορεί επίσης να αποτελέσει πολύτιμη πηγή νερού και θρεπτικών συστατικών στη γεωργία και συνεπώς να συμβάλλει στον περιορισμό της πρόσθετης λίπανσης των καλλιεργειών με τη χρήση χημικών λιπασμάτων και στην αύξηση της γεωργικής παραγωγικότητας και απόδοσης. Η επαναχρησιμοποίηση ανακυκλωμένου νερού, εάν διαχειρίζεται σωστά, μπορεί να περιορίσει τη ρύπανση των επιφανειακών και υπόγειων υδατικών πόρων και να συμβάλει στον έλεγχο της ερημοποίησης, δεδομένου και του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής. Η διείσδυση αλατούχου θαλασσινού νερού, μπορεί να ελεγχθεί στους παράκτιους υπόγειους υδροφορείς, μέσω επαναφόρτισης των υπόγειων υδάτων με ανακυκλωμένο νερό. Επιπλέον μπορεί να προκύψουν μέσα από κατάλληλα προγράμματα, κοινωνικά και οικονομικά οφέλη, όπως η απασχόληση στις νέες τεχνολογίες και στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας των λυμάτων και η ανάκτηση προϊόντων για εξαγωγικές αγορές (λιπάσματα κλπ). Όμως είναι απαραίτητο η ανάπτυξη της επαναχρησιμοποίησης των επεξεργασμένων λυμάτων, να περιορίζει τις αρνητικές επιπτώσεις τόσο στο περιβάλλον όσο και στη δημόσια υγεία, δεδομένου ότι η περιεκτικότητα των επεξεργασμένων λυμάτων σε ιχνοστοιχεία, οργανικές ουσίες και παθογόνους μικροοργανισμούς μπορεί να αποτελεί εν δυνάμει κίνδυνο για την ανθρώπινη και δημόσια υγεία. Κατά συνέπεια, όταν προβλέπεται η χρήση της επεξεργασμένης εκροής για επαναχρησιμοποίηση, πρέπει η επεξεργασία των λυμάτων να είναι επαρκής και να διασφαλίζεται η ποιότητας της τελικής εκροής μέσω τήρησης συγκεκριμένων κριτηρίων ποιότητας εγκεκριμένων από Δημόσιους και Παγκόσμιους Οργανισμούς.
H επαναχρησιμοποίηση ανακτημένου νερού από επεξεργασμένες εκροές υγρών αποβλήτων έχει επικεντρώσει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον παγκοσμίως και αποτελεί ένα πεδίο σημαντικών δράσεων των Οργανισμών που διαχειρίζονται τα υγρά απόβλητα σε κρατικό, Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Πολλά κράτη του προοδευμένου κόσμου καθώς και Παγκόσμιοι οργανισμοί και φορείς, έχουν προχωρήσει στη θέσπιση προδιαγραφών ποιότητας και κριτηρίων σχετικά με την ανάκτηση υδατικών πόρων από την επεξεργασία υγρών αποβλήτων με παράλληλη χρήση τους στην επαναχρησιμοποίηση. Ενδεικτικά αναφέρονται:
• Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (με σημαντικότερη την πολιτεία της Καλιφόρνιας),
• Ισραήλ, Αυστραλία, Ιαπωνία
• Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO),
• Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO)
• Η Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (US EPA).
Όμως, παρατηρείται σημαντική έλλειψη ενιαίων νομοθετικών κανονισμών στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), σχετικά με την ποιότητα που απαιτείται να ικανοποιείται από τα προς επαναχρησιμοποίηση επεξεργασμένα υγρά απόβλητα. Σχετικές αναφορές για το θέμα γίνονται στην Οδηγία 91/271 της ΕΕ (άρθρο 12 παρ.1). Συνάμα όμως αρκετές χώρες της Ευρώπης έχουν θεσπίσει και καθιερώσει τα δικά τους ποιοτικά όρια και κριτήρια, που θα πρέπει να πληρούνται για την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων εκροών υγρών αποβλήτων για διάφορες χρήσεις και κυρίως για άρδευση. Ενδεικτικά αναφέρονται: Ισπανία, Γαλλία, Κύπρος, Ιταλία, Ελλάδα.
Η προσδοκώμενη αυξητική τάση της χρήσης ανακτημένων υδατικών πόρων, που παλιότερα ανεξέλεγκτα διατίθονταν σε διάφορους αποδέκτες (θάλασσα, λίμνες ποτάμια κλπ) χωρίς σχετική αξιοποίηση, εμφανίζει δύο σημαντικά θετικά στοιχεία.
1. Η δημιουργία κανονιστικού πλαισίου γύρω από την επαναχρησιμοποίηση του ανακτημένου νερού από υγρά λύματα, αποσκοπεί και αποβλέπει στον εμπλουτισμό των αποθεμάτων του φυσικού γλυκού νερού με εξοικονόμηση στις χρήσεις που δαπανούσαν νερό υψηλής ποιότητας, το οποίο προορίζονταν για ύδρευση.
2. Η προστασία των ευαίσθητων περιβαλλοντικά αποδεκτών, όπως λίμνες, εποχιακοί χείμαρροι, ποτάμια, θαλάσσια οικοσυστήματα από την απόρριψη ελλιπώς επεξεργασμένων λυμάτων.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρόλο που διαχρονικά υπήρξαν οδηγίες για τη συλλογή και επεξεργασία των λυμάτων, το κανονιστικό πλαίσιο σχετικά με την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων εκροών από μονάδες επεξεργασίας λυμάτων (UWWTP) δεν ήταν σαφές, πλήρες και ενιαίο για όλα τα κράτη μέλη. Μόλις το 2020 η Ευρωπαϊκή επιτροπή προχώρησε στην απόφαση και έγκριση συγκεκριμένου κανονιστικού πλαισίου σχετικά με την επαναχρησιμοποίηση του νερού για γεωργική άρδευση. Μέχρι τότε τα κράτη μέλη ανάλογα με τα αποθέματα των υδατικών τους πόρων, είχαν προχωρήσει στην έγκριση Εθνικών Κανονισμών για την επαναχρησιμοποίηση με βάση κανονισμούς άλλων χωρών πρωτοπόρων στην εν λόγω δραστηριότητα (Αμερική, Αυστραλία, Ισραήλ) αλλά και με βάση οδηγίες Παγκόσμιων Οργανισμών, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).
Η δρομολόγηση και ο προγραμματισμός της κατασκευής νέων έργων ή και ο εκσυγχρονισμός υφιστάμενων εγκαταστάσεων, προς την κατεύθυνση της συγκέντρωσης των αστικών παραγόμενων λυμάτων, την επαρκή και σύγχρονη επεξεργασία τους, αλλά και τη διανομή και διάθεση των επεξεργασμένων εκροών στους χρήστες ανακυκλωμένου νερού, αποτελεί σημαντικό παράγοντα που θα δώσει ώθηση στην ευρύτερη επαναχρησιμοποίηση του νερού.
Water recycling and reuse are intended to help close the water cycle and therefore enable sustainable reuse of available water resources. Integrating water reuse into water resource cycle management can be considered an integral part of the strategy for environmental pollution control and water management. It has benefits for both public health and economic development as well as for the environment. Recycled water can provide significant additional renewable, reliable amounts of water and help save and conserve natural freshwater resources. It can also be a valuable source of water and nutrients in agriculture and therefore help to reduce the additional fertilization of crops using chemical fertilizers and increase agricultural productivity and yield. Reuse of recycled water, if properly managed, can reduce pollution of surface and groundwater resources and help control desertification given the problem of climate change. The infiltration of saline water can be controlled in the coastal groundwater aquifers by recharging the groundwater with recycled water. In addition, social and economic benefits may result from appropriate programs, such as employment in new technologies and wastewater treatment plants and the recovery of products for export markets (fertilizers, etc.). However, the development of wastewater reuse needs to reduce the negative impact on both the environment and public health, as the content of treated wastewater in trace elements, organic matter and pathogenic microorganisms can be a potential risk to human and public health. health. Therefore, when the use of treated effluent for reuse is envisaged, wastewater treatment must be adequate and ensure the quality of the final effluent by meeting specific quality criteria approved by Public and Global Organizations.
Τhe reuse of recovered water from treated wastewater effluents has focused special interest and is a field of important actions of the Organizations that manage liquid waste in state Global and European level. Many countries in the advanced world, as well as global organizations and bodies, have established quality standards and criteria for the recovery of water resources from wastewater treatment while using them in reuse. Examples include:
• United States of America (most importantly the state of California),
• Israel, Australia, Japan,
• The Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO),
• The World Health Organization (WHO)
• The US Environmental Protection Agency (US EPA).
However, there is a significant lack of uniform legislation in the European Union (EU) on the quality required to be treated by recycled liquid waste. Relevant references to this issue are made in EU Directive 91/271 (Article 12 par. 1). At the same time, however, several European countries have established their own quality limits and criteria that must be met for the reuse of treated wastewater effluents. Examples include: Spain, France, Cyprus, Italy, Hellas.
The expected increasing trend of the use of recovered water resources, which used to be uncontrollably available to various recipients (sea, lakes, etc.) without relative utilization, shows two important positive elements.
1. The creation of a regulatory framework around the reuse of recovered water from liquid wastewater aims to enrich the reserves of natural fresh water by saving on the uses that consumed high quality water intended for water supply.
2. The protection of environmentally sensitive areas such as lakes, seasonal torrents, rivers, marine ecosystems from the discharge of poorly treated wastewater.
In the European Union, although waste collection and treatment guidelines have always existed, the regulatory framework for the reuse of treated effluents from wastewater treatment plants (UWWTP) was not clear, complete and uniform for all Member States. Only in 2020 did the European Commission proceed with the decision and approval of a specific framework for reuse for agricultural irrigation. Until then, Member States, depending on their water resources, had adopted National Regulations for reuse based on regulations of other pioneer countries in this activity (America, Australia, Israel) but also based on guidelines of World Organizations, such as World Health Organization (WHO).
The routing and planning of the construction of new projects or the modernization of existing facilities, in the direction of the collection of urban wastewater, their adequate and modern treatment, but also the distribution and disposal of treated effluents to users of recycled water, is an important factor which will give impetus to the wider reuse of water.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Περιγραφή: 123021_ Τούμπας Ιωάννης.pdf (pdf) Book Reader