Η συμβολή του Αειφόρου Σχολείου στην Κυκλική Οικονομία και την Αειφορία. Η Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη στην Ελλάδα.

The contribution of the Sustainable School to the Circular Economy and Sustainability. Education for the Sustainable Development in Greece (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Καμπέρης, Γεώργιος
  3. Διαχείριση Αποβλήτων (ΔΙΑ)
  4. 12 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-12]
  5. Ελληνικά
  6. 301
  7. Γιαννακόπουλος, Ευάγγελος
  8. Γιαννακόπουλος, Ευάγγελος | Μουστάκας, Κωνσταντίνος
  9. Αειφόρος Ανάπτυξη, Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη, Αειφόρο Σχολείο. | Sustainable Development, Environmental Education, Education for Sustainable Development, Sustainable School.
  10. 1
  11. 38
  12. 113
  13. Πίνακες, διαγράμματα, εικόνες, σχήματα.
    • Ανέκαθεν ο τρόπος ζωής του ανθρώπου ήταν απόλυτα εξαρτημένος από το φυσικό του περιβάλλον. Η ανάπτυξη, η πρόοδος και η ευημερία του, βασίστηκε επί το πλείστον στην εκμετάλλευση της φύσης. Η εξέλιξη του όμως, κυρίως μέσω της βιομηχανικής και τεχνολογικής επανάστασης, τον οδήγησαν στην αδιαφορία του τόσο απέναντι στο περιβάλλον που τον φιλοξενεί, όσο και απέναντι στους υπόλοιπους οργανισμούς που αναπτύσσονται και συμβιώνουν μαζί του μέσα σε αυτό. Οι παραγωγή νέων προϊόντων άρχισε να γίνεται με καταιγιστικό τρόπο. Νέες ουσίες και ενώσεις, κατά κόρον επικίνδυνες και τοξικές, άρχισαν να εισέρχονταν με ανεξέ- λεγκτο ρυθμό στο περιβάλλον, απειλώντας και πλήττοντας εν τέλει, τις εύθραυστες ισορροπίες και σχέσεις που αναπτύσσεται μεταξύ των μελών ενός οικοσυστήματος. Αναντίρρητα λοιπόν, ο άνθρωπος δικαίως θεωρείται σήμερα, ως ο μείζων παράγοντας αποσταθεροποίησης και διατάραξης των λεπτών αυτών περιβαλλοντικών ισορροπιών. Δυστυχώς ο άνθρωπος δε σεβάστηκε τη σχέση του με τη φύση. Την μόλυνε και τη ρύπανε. Όλες πλέον οι εκθέσεις των κορυφαίων περιβαλλοντικών φορέων προειδοποιούν για την τεράστια συντελούμενη οικολογική ζημιά, που οδηγεί σε μια μη αναστρέψιμη περιβαλλοντική κατάσταση. Τα προβλήματα χρόνο με το χρόνο γίνονται ακόμα πιο οξύ, οι κοινωνίες αρχίζουν να βρίσκονται μπροστά σε πρωτοφανή αδιέξοδα, δέσμιες τόσο οικονομικών συμφερόντων, όσο και του πρωτοφανούς ευδαιμονισμού και καταναλωτισμού. Το κυρίαρχο αυτό όμως υπερκαταναλωτικό μοντέλο, με την υπερκατασπατάληση των πόρων και αγαθών, πρέπει να ανατραπεί ολικά, δίνοντας τη θέση του σε μια Βιώσιμη και Αειφόρο Ανάπτυξη, με σεβασμό στα αγαθά της φύσης. Κεντρικότατος ρόλος στην προσπάθεια αυτή, δίνεται στην εκπαίδευση, η οποία οφείλει να κινητοποιήσει την μαθητική γενιά, προωθώντας βιώσιμα μελλοντικά περιβαλλοντικά μοντέλα ανάπτυξης, εξελίσσοντας τις κοινωνικές ευαισθησίες και την κριτική τους σκέψη, δημιουργώντας κοινοτήτες ανθρώπων, ικανών να αντιμετωπίσουν τα περιβαλλοντικά προβλήματα, πιο φιλικά και πιο υπεύθυνα. Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, η Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη και το Αειφόρο Σχολείο, αποτέλεσαν τη τυπική ή και άτυπη πολλές φορές θεσμοθετημένη παράμετρο της εκπαίδευσης, συνιστώντας στην ουσία την απάντηση της παγκόσμιας εκπαιδευτικής κοινότητας, στην έκρηξη των περιβαλλοντικών προβλημάτων του πλανήτη. Ένα νέο σχολείο, ένα σχολείο του αύριο, που ενσωματώνει την Αειφορία σε κάθε στάδιο και πτυχή της λειτουργίας του. Που εμπλέκει και δεσμεύει στη μαθησιακή διαδικασία τους πάντες, με ολιστικά και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Με νέες εκπαιδευτικές πρακτικές, με καινοτομίες και δράσεις, με νέα προγράμματα σπουδών, δημοκρατικό, που διαμορφώνει και παράγει νέες αντιλήψεις και σχέσεις, που ανάγει τη μαθητική γενιά σε πολίτες μιας αυτάρκης, αυτόνομης και ηθικής πολιτείας, έχοντας ως κύριο γνώμονα δύο βασικούς άξονες, τον άνθρωπο και το περιβάλλον. 463 εκπαιδευτικοί από όλη την Ελλάδα, κλήθηκαν να απαντήσουν σε ένα ευρέος φάσματος ερωτηματολόγιο (103 ερωτήσεων), που η κεντρική του φιλοσοφία του βασίστηκε σε 4 επιμέρους άξονες.  Σκιαγράφηση του ατομικού περιβαλλοντικού προφίλ, μέσω της καταγραφής της ατομικής περιβαλλοντικής συμπεριφοράς των εκπαιδευτικών, σε μια σειρά φιλικών και οικολογικών πρακτικών, τόσο στη καθημερινότητά τους, όσο και στο χώρο του σχολείου.  Καταγραφή του τρόπου λειτουργίας και προώθησης των προγραμμάτων Αειφορίας και Βιωσιμότητας, από τις σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.  Βαθμός-επίπεδο γνώσεων/επιμορφώσεων των εκπαιδευτικών σε προγράμματα Αειφορίας και βαθμός ένταξης των προγραμμάτων αυτών στη διδασκαλία των μαθημάτων.  Αξιολόγηση δεικτών μέτρησης του Αειφόρου Σχολείου και βαθμός ένταξης στο περιβάλλον του Αειφόρου Σχολείου. Tα μοντέλα που εφαρμόστηκαν για να ερμηνεύσουν την περιβαλλοντική συμπεριφορά των εκπαιδευτικών, ήταν αυτό των ΄΄Δημογραφικών χαρακτηριστικών΄΄ και της ΄΄Προσχεδιασμένης συμπεριφοράς΄΄. Από την έρευνα προέκυψε το εξής βασικό δεδομένο: Το Αειφόρο Σχολείο και τα προγράμματα της Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη, φαίνονται πως όλα αυτά τα χρόνια αδυνατούν και δυσκολεύονται να παρέμβουν ουσιαστικά και να βρουν το ρόλο που τους αρμόζει.
    • Human kind has been always depended on the natural environment completely. Development, progress and prosperity were based on the exploration of nature to the highest degree. However evolution, mainly through industrial and technological revolution, led the human kind to indifference and negligence regarding the hosting environment as well as the rest of the species and organism coexisting and co-developing with it. Production of new goods and amenities began in an exponential rate. New substances, compounds, extremely dangerous due to toxicity, polluted the environment in an uncontrollable way, threatening and ultimately directly affecting fragile balance connection and relation between the ecosystems. Therefore human race is undoubtedly rightly regarded in our days as the major factor of destabilization and disturbance to the delicate environmental balance. Most unfortunately us Humans did not respect the relation and the bond with the nature. Instead we contaminated and polluted it . Presently the total of the leading environmental organizations reports conclude to a warning for the extensive environmental damage, leading to irreversible environmental harm. Problems are getting acute by the year and ethnic societies are beginning to face unprecedented dead ends, captivated by economic interests and/or uncontrolled glamorization and consumerism. However, this dominant over-consumpting model, based on the uncontrolled over-spending of resources and goods, have to be completely overthrown and replaced by a Sustainable Development, followed by the respect of nature resources . A significant amount of effort is to be given to the education, which should encourage the students to act, promoting at the same time sustainable environmental development future models and evolving their social sensitivities and critical thinking, by creating also social communities, capable of dealing with environmental problems in a friendlier and more responsible manner. The Environmental Education, the Sustainable Development Education and the Sustainable School have become many times as the formal or even as informal institutionalized education parameters, recommending literally the response of the global educational community to the explosive outbreak of global environmental problems. A bright new kind of innovative school, the school of the future, that incorporates Sustainability at every stage and aspect of its operation, involves and engages everyone in the learning process, with holistic and radical characteristics. A school with new educational practices, innovations and actions, new curricula, democratic, that shapes and produces new perceptions and relationships and reduces the students to be citizens of a self-sufficient, autonomous and moral state having as their basic axis two main factors, the Human race and the environment. 463 members of the teaching community scattered all over Greece were asked a rather wide-ranging questionnaire (103 questions), the central philosophy of which was based on 4 individual axes: • Outline the individual environmental profile, through the recording of the individual environmental behavior of the teachers, in a series of friendly and ecological practices, both in their daily life and in school • Recording the operating mode and promotion of Sustainability and Sustainability programs, by the school units of Primary and Secondary level Education. • Degree-level of knowledge / training of teachers in Sustainability programs and degree of integration of these programs in teaching courses. • Evaluation of Indicators of Measurement and integration degree in the environment of the Sustainable School. The models used to interpret teachers' environmental behavior were those of "Demographic Characteristics" and "Planned Behavior." Through the research the following key data was revealed: During the past years of implementation, the Sustainable School and the Sustainable Development Education programs seem to be failing, having actual difficulty to intervene substantially by finding the role that suits them.
  15. Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές