Ο Συνθετικός προγραµµατισµός αποτελεί ένα σύστηµα υποστήριξης αποφάσεων και χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη πολλαπλών αντικειµενικών συναρτήσεων, παρέχοντας τη δυνατότητα της σύγκρισης ποικίλων στόχων ενός σύνθετου συστήµατος, µέσω µιας απλής ανάλυσης και ιεράρχησης των κριτηρίων που επηρεάζουν τη λειτουργία του συστήµατος και υποστηρίζουν τον αποφασίζοντα στη λήψη µιας απόφασης. Η ιεράρχηση αυτή δίνει τη δυνατότητα στο λήπτη της απόφασης να εξετάσει τους αντιστοίχους δείκτες και να επιτύχει µια καλύτερη κατανόηση της συµβολής του καθενός. Αναπτύχθηκε µε αλµατώδη βήµατα τις τελευταίες δεκαετίες, µέσα στο πλαίσιο της πολυκριτηριακής ανάλυσης, µιας µεθοδολογικής προσέγγισης που επικράτησε ως ένα πιο ρεαλιστικό πλαίσιο µοντελοποίησης των πολύπλοκων προβληµάτων λήψης αποφάσεων. Τα προβλήµατα αυτά ανήκουν στην κατηγορία των προβληµάτων χαµηλού βαθµού δόµησης (ill structured problems). Είναι δηλαδή προβλήµατα όπου η ορθολογική λύση δεν καθορίζεται από το ίδιο το πρόβληµα αλλά αποτελεί αντικείµενο προοδευτικής αναζήτησης µε εµπλοκή του αποφασίζοντα στη διαδικασία αυτή. Το βασικότερο χαρακτηριστικό των προβληµάτων αυτών είναι ότι δεν υπάρχει µια αντικειµενικά βέλτιστη λύση η οποία προκύπτει από τη διαδικασία επίλυσης, αλλά ένα σύνολο υποψηφίων για αποδοχή λύσεων (ικανές λύσεις), µεταξύ των οποίων, καλείται ο αποφασίζων να επιλέξει εκείνη που είναι περισσότερο σύµφωνη µε τις προτιµήσεις του (σχετικά «βέλτιστη» λύση). Στα πλαίσια της διπλωµατικής εργασίας διαµορφώθηκε ένα πρόβληµα της διαχείρισης της ηλεκτροπαραγωγής δηλαδή η επιλογή του βέλτιστου ¨µίγµατος¨ πηγών και καυσίµων που θα χρησιµοποιηθούν για την κάλυψη δεδοµένης ζήτησης αποτέλεσε το πεδίο εφαρµογής της µεθόδου σε ένα υπαρκτό πρόβληµα. Κατασκευάστηκε ένα µοντέλο για το σχεδιασµό της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας τα προκειµένου να µελετηθεί η συµπεριφορά του συστήµατος. Η ελαχιστοποίηση του συνολικού κόστους 1 µαζί µε την ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων (µέσω της ελαχιστοποίησης των εκποµπών CO2 από τις καύσεις) και η ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας σε καύσιµα αποτελούν τις τρεις βασικές αντικειµενικές συναρτήσεις του µοντέλου. Τα στοιχεία εξόδου του µοντέλου αποτελούν τα εκάστοτε µίγµατα των πηγών και καυσίµων, η ενέργεια των οποίων θα χρησιµοποιηθεί ώστε να καλυφθεί η δεδοµένη ζήτηση ανάλογα µε τις στρατηγικές επιλογές και προτεραιότητες του λήπτη της απόφασης. Βασικές επιλογές που αφορούν τον τύπο των µονάδων είναι λιγνιτικές, το φυσικό αερίου, ανανεώσιµων πηγών ενέργειας (κυρίως από τον άνεµο) και υδροηλεκτρικές. Από την εξέταση του προβλήµατος βγήκαν χρήσιµα συµπεράσµατα για την εφαρµογή της µεθόδου στο πρόβληµα. Εξετάστηκαν 10 εναλλακτικά σενάρια ηλεκτροπαραγωγής τα οποία διαµορφώθηκαν και επιλύθηκαν µε τον επιλύτη Solver της εταιρείας Microsoft προέκυψαν οι αντίστοιχες λύσεις οι οποίες τέθηκαν σε επεξερασία µε την τεχνική του Συνθετικού προγραµµατισµού αναλύθηκαν και αξιολογήθηκαν ως προς την εκπλήρωση των κριτηρίων που τέθηκαν.
Hellenic Open University
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Main Files
Λήψη αποφάσεων με χρήση τεχνικών συνθετικού προγραμματισμού στην περιβαλλοντική διαχείριση έργων - Identifier: 81643
Internal display of the 81643 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
