Το περιβαλλοντικό δίκαιο ορίζει το σύνολο των ενεργειών, μέτρων και έργων που έχουν
στόχο την πρόληψη της υποβάθμισης του περιβάλλοντος ή την αποκατάσταση, διατήρηση
ή βελτίωσή του. Η ανάπτυξη και η εξέλιξη του βασιζόταν και βασίζεται σε οικουμενικές
(ηθικές και πολιτικές) Αρχές, οι οποίες εξελίσσονται και προσαρμόζονται στις τρέχουσες
περιβαλλοντικές συνθήκες. Οι Αρχές αυτές είναι η Αρχή της πρόληψης, η Αρχή της
προφύλαξης, Η Αρχή της «επανόρθωσης των προσβολών του Περιβάλλοντος κατά
προτεραιότητα στην πηγή τους», η Αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», η Αρχή της αειφόρου ή
βιώσιμης ανάπτυξης, η Αρχή της πληροφόρησης και της συμμετοχής των πολιτών, η αρχή
της ενσωμάτωσης και η αρχή της επικουρικότητας. Τα βασικότερα σύγχρονα προβλήματα
τα οποία καλείται να ΄΄αντιμετωπίσει΄΄ το περιβαλλοντικό δίκαιο είναι η ατμοσφαιρική
ρύπανση (φωτοχημικό νέφος μεγαλουπόλεων, φαινόμενο του θερμοκηπίου και η μείωση
στρατοσφαιρικού όζοντος), η κλιματική αλλαγή, η ελάττωση της βιοποικιλότητας, η
αποψίλωση των δασών, η διαχείριση των στερεών αποβλήτων και απορριμμάτων, η
ερημοποίηση (η διάβρωση, η υποβάθμιση οργανικής ύλης και η αλάτωση) και η
υποβάθμιση των υδατικών πόρων. Λόγω του διασυνοριακού χαρακτήρα των
περιβαλλοντικών προβλημάτων, έχει αναπτυχθεί ένα διεθνές σύστημα περιβαλλοντικής
διακυβέρνησης, το οποίο στηρίζεται στην υπογραφή Διεθνών Συμβάσεων και
Πρωτοκόλλων, και στη δράση των Διεθνών Οργανισμών Περιβάλλοντος. Η Ελλάδα ήταν
από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισε στο Σύνταγμα της το δικαίωμα στο περιβάλλον,
παρέχοντας του τη μέγιστη δυνατή προστασία και έχοντας επικυρώσει τις σημαντικότερες
Διεθνείς Συμβάσεις, παρότι μέχρι σήμερα εκκρεμεί η επικύρωση μερικών. Έχει επίσης
εναρμονιστεί με τις ευρωπαϊκές Οδηγίες σχετικά με το περιβάλλον, όμως με πολύ μεγάλη
καθυστέρηση, με αποτέλεσμα η περιβαλλοντική διαχείριση να μη στηρίζεται στις
κατάλληλες νομοθετικές βάσεις και να κρίνεται ανεπαρκής και ετεροχρονισμένη σε σχέση
με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, με αποτέλεσμα τα περιβαλλοντικά προβλήματα να διογκώνεται
σε πολλούς τομείς, και να μην επιτυγχάνονται οι ενωσιακοί στόχοι. Χαρακτηριστικό της
υφιστάμενης κατάστασης αποτελεί ότι η Ελλάδα για το έτος 2018 είχε στην Ε.Ε. τις
περισσότερες παραβάσεις του περιβαλλοντικού δικαίου, μετά την Ισπανία. Σε εθνικό
επίπεδο δεν έχουν αναπτυχθεί και εφαρμοστεί πολλά από απαιτούμενα σχέδια δράσης ανά
κατηγορία περιβαλλοντικής διαχείρισης. Για τη διαχείριση των αποβλήτων, η οποία
αποτελεί ίσως το σημαντικότερο σύγχρονο εθνικό περιβαλλοντικό πρόβλημα, εκτιμάται ως βέλτιστη επιλογή η αντιμετώπιση με μία σειρά μέτρων και δράσεων, αρχικά στηριζόμενων
σε τοπικό/περιφερειακό επίπεδο. Η περιβαλλοντική διαχείριση των προβλημάτων σχετικά
με την ποιότητα της ατμόσφαιρας και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, τα οποία
αποτελούν επίσης μείζονα εθνικά προβλήματα, πρέπει να αναπτυχθεί σε εθνικό επίπεδο
μέσω συγκεκριμένων δράσεων.
Environmental law defines all the actions, measures and projects that aim at the prevention
of the environmental deterioration or its restoration, conservation or its improvement. Its
growth and development was and still is, based on ecumenical (ethical and political)
principles that evolve and adapt to the current environmental conditions. These principles
are the Principle of prevention, the Principle of precaution, the Principle of “remedying
environmental offenses at their source, based on their priority, the Principle “The polluter
pays”, the Principle of sustainable and viable growth, the Principle of information and
citizens participation, the Principle of integration and the Principle of subsidiarity. The most
basic modern problems that environmental law is called to face is air pollution
(photochemical clouds of large cities, greenhouse effect and decrease of stratospheric
ozone), climate change, biodiversity decrease, deforestation, solid waste and waste
management, desertification (erosion, degradation and salinization) and degradation of
water resources. Due to the cross-border nature of the environmental problems, an
international environmental governance system has been developed, which is based on
signed International Treaties and Protocols and on the actions of International
Environmental Organizations. Greece was one of the first countries to recognize the
environment’s right, in its constitution, giving it the maximum possible protection and
having validated the most important international treaties, although up to this day the
approval of some is still pending. It has also been harmonized with the European Directives
relating to the environment, but with a great delay, resulting in the environmental
administration to not be based at the appropriate legal bases and to be considered inadequate
and outdated in relation to European developments, resulting in the augmentation of
environmental problems in many sectors and in the failure to achieve the Unions goals. A
characteristic of the current situation is that Greece, for the year 2018, had the most
environmental law violations, in the EU, after Spain. At national level, many of the required
environmental action plans per environmental category administration, have not been
developed. For waste management, which is perhaps the most important national
environmental problem, it is considered to be the best option to tackle a series of measures
and actions, which are initially based in local/ regional level. The environmental
management of the problems regarding the air quality and the natural environment protection, which are also major national problems, must be developed at national level
through specific actions.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Εξέλιξη και εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στην Ελλάδα Περιγραφή: 81508_ΛΙΟΝΤΟΥ_ΚΥΡΙΑΚΗ.pdf (pdf)
Book Reader Μέγεθος: 3.9 MB
Εξέλιξη και εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στην Ελλάδα - Identifier: 80782
Internal display of the 80782 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)