Η επίλυση προβλημάτων είναι ένας από τους σημαντικότερους στόχους της διδασκαλίας των μαθηματικών .
Αρκετές έρευνες , όπως αυτή που επισυνάπτεται στην παρούσα διατριβή, καταδεικνύουν πως τα προβλήματα των μαθηματικών και η επίλυση τους είναι τελικά ένα πρόβλημα για την πλειονότητα των μαθητών.
Οι πολύ χαμηλές επιδόσεις για τους μαθητές της χώρας μας ηλικίας 15 χρονών στον διεθνή διαγωνισμό PISA σε συνδυασμό με αναφορές σε έρευνες γύρω από την επίλυση προβλημάτων αποδεικνύουν την αδυναμία του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας μας , ώστε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ σχολικής πραγματικότητας και προβλημάτων καθημερινότητας ή πρωτότυπων προβλημάτων.
Σε αντίθεση με τα δυσάρεστα αποτελέσματα τω ερευνών γύρω από την επίλυση μαθηματικού προβλήματος , διάφορες θεωρίες που διατυπώνονται στη επιστήμη της διδακτικής των μαθηματικών, περιγράφουν μεθόδους επίλυσης προβλημάτων, όπως η μέθοδος των ερωτήσεων του Polya, που βοηθούν το μαθητή να αναπτύσσει τις δεξιότητες συλλογισμού που έχει, τις μεταγνωστικές του ικανότητες και κυρίως να μπορεί να ανεβαίνει επίπεδο γνώσης σε σχέση με αυτό που βρίσκεται πριν ασχοληθεί με την επίλυση προβλημάτων.
Βασικά ευρήματα της έρευνας είναι πως δεν υπάρχει απόλυτη σχέση μεταξύ δεξιοτήτων των μαθητών στην επίλυση πρωτότυπων προβλημάτων και απαντήσεων στα προβλήματα της σχολικής πραγματικότητας.
Ωστόσο η μέθοδος των ερωτήσεων που εφαρμόσαμε στην β΄ φάση της έρευνας έδειξε να αποδίδει .
Οι μαθητές διαπίστωσαν την αξία της μεθόδου στην επίλυση προβλήματος με το να διορθώσουν λάθη ή ελλείψεις και τελικά να απαντήσουν σωστά.
Οι μέθοδοι όμως και οι έρευνες πάνω σε αυτές , προς το παρόν δείχνουν το δρόμο στην απόκτηση της μαθηματικής γνώσης μέσω των προβλημάτων.
Για πιο ασφαλή συμπεράσματα, θα αναμένουμε ως εκπαιδευτική κοινότητα, τα αποτελέσματα των ερευνών της γνωσιακής επιστήμης και της νευροεκπαίδευσης γύρω από την επίλυση προβλημάτων.
Οι δύο τελευταίοι τομείς της εκπαιδευτικής έρευνας , γνωσιακή επιστήμη και νευροεκπαίδευση αναμένεται να δώσουν απαντήσεις για την μετάβαση της γνώσης από ένα επίπεδο σε ένα άλλο ανώτερο.
Problem solving is one of the most important goals of mathematics teaching.
Several researches, such as the one attached to this dissertation, demonstrate that the problems of mathematics and their resolution are ultimately a problem for the majority of students.
The very low performance for pupils in our 15-year-old country in the PISA international competition, coupled with references to problem-solving research, demonstrates the weakness of our country's education system to bridge the gap between school reality and everyday problems or original problems.
In contrast to the unpleasant results of the mathematical problem solving research, several theories in the science of mathematics teaching describe problem-solving methods, such as Polya's method of questioning, which help the student develop the thinking skills he has , his / her metacognostic abilities, and above all, he / she can raise a level of knowledge in relation to what he / she is before dealing with problem solving.
Key findings of the research are that there is no absolute link between pupils' skills in solving original problems and answers to the problems of school reality.
However, the questionnaire method we applied in the second phase of the survey has shown to deliver.
The students found the value of the method in solving a problem by correcting errors or shortcomings and eventually answering correctly.
Methods and research on them, however, present the way to acquiring mathematical knowledge through problems.
For safer conclusions, we expect as a learning community the results of research in cognitive science and neuroscience around problem solving.
The last two areas of educational research, cognitive science and neuro-education are expected to provide answers for the transition of knowledge from one level to another.
ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΓΝΩΣΗΣ ΜΕΣΩ ΜΕΘΟΔΩΝ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ