Οι πτώσεις σε ηλικιωμένους ενήλικες μπορεί να προκαλέσουν σημαντικό σωματικό αλλά και ψυχολογικό τραυματισμό στο άτομο.
Πάνω από το ένα τρίτο των ενηλίκων ηλικίας ≥ 65 πέφτουν κάθε χρόνο. Πολλοί άνθρωποι που πέφτουν υποφέρουν από τραυματισμούς όπως ρήξεις, κατάγματα ισχίου και τραύμα στο κεφάλι και ενδέχεται να αντιμετωπίσουν μειωμένη κινητικότητα και φυσική κατάσταση. Οι πτώσεις σε ηλικιωμένους ενήλικες μπορεί να προκαλέσουν σημαντικό σωματικό αλλά και ψυχολογικό τραυματισμό στο άτομο. Οι πτώσεις είναι η κύρια αιτία θανάτων που σχετίζονται με τραυματισμούς σε ενήλικες ηλικίας ≥ 65 ετών. Οι προκύπτουσες νοσηλείες, επισκέψεις σε τμήματα έκτακτης ανάγκης και άλλες θεραπείες από πτώσεις είναι δαπανηρές. Προσαρμοσμένο για τον πληθωρισμό, το ετήσιο άμεσο ιατρικό κόστος των πτώσεων στις ΗΠΑ εκτιμάται σε 34 δισεκατομμύρια δολάρια. Κατά συνέπεια, οι πτώσεις συνεπάγονται επίσης σημαντικό κόστος υγειονομικής περίθαλψης. Αρκετές μελέτες έδειξαν ότι τα προγράμματα άσκησης είναι αποτελεσματικά στη μείωση των πτώσεων και των τραυματισμών που σχετίζονται με πτώση σε ηλικιωμένους που ζουν στην κοινότητα. Επιπλέον, με βάση τη δική του ανασκόπηση των αποδεικτικών στοιχείων, η Ειδική Ομάδα Προληπτικών Υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών (USPSTF) συνέστησε άσκηση ή φυσική θεραπεία ως πρωτοβάθμια παρέμβαση που σχετίζεται με τη φροντίδα για την πρόληψη πτώσεων σε ενήλικες που ζουν στην κοινότητα ηλικίας ≥ 65 ετών που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για πτώσεις . Ωστόσο, παρά την ισχυρή τεκμηριωτική βάση που υποστηρίζει την αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων άσκησης για την πρόληψη των πτώσεων, πολύ λίγα είναι γνωστά για το πώς είναι καλύτερο να εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα άσκησης σύμφωνα με την ανάγκη του ασθενούς για άσκηση αλλα και ποίο απο αυτά τα προγράμματα ειναι αποτελεσματικότερα. Σκοπός μας είναι να εξετάσαμε τα τρέχοντα στοιχεία σχετικά με την επίδραση των παρεμβάσεων άσκησης που έχουν σχεδιαστεί. Τέτοιες πληροφορίες χρειάζονται οι πάροχοι πρωτοβάθμιας περίθαλψης που ενδιαφέρονται να εφαρμόσουν ή να παραπέμψουν τους ασθενείς σε προγράμματα πρόληψης πτώσης με βάση την άσκηση και να ενημερώσουν τους πιθανούς προσδιορισμούς κάλυψης και τις στρατηγικές εφαρμογής των προγραμμάτων
More than a third of adults ≥ 65 fall each year. Many people who fall suffer from injuries such as fractures, hip fractures and head injuries and may experience reduced mobility and fitness. Falls in older adults can cause significant physical as well as psychological injury to the individual. Falls are the leading cause of death-related injuries in adults ≥ 65 years of age. The resulting hospitalizations, visits to emergency departments and other treatments for falls are costly. Adjusted for inflation, the annual direct medical cost of falls in the US is estimated at $ 34 billion. As a result, falls also have significant healthcare costs. Several studies have shown that exercise programs are effective in reducing falls and injuries associated with falls in older people living in the community. In addition, based on its own review of the evidence, the United States Preventive Services Task Force (USPSTF) recommended exercise or physical therapy as a primary care intervention related to falls prevention in adults living in the ≥ 65-year-old community. at increased risk of falls. However, despite the strong evidence base that supports the effectiveness of fall prevention exercise programs, very little is known about how best to implement an exercise program according to the patient's need for exercise and which of these programs is more effectively. Our purpose is to examine the current data on the effect of the planned exercise interventions. Such information is needed by primary care providers interested in implementing or referring patients to exercise-based fall prevention programs and updating potential coverage determinations and program implementation strategies.