ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΝΟΣΟΣ

DIABETES AND MENTAL ILLNESS (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΚΤΕΝΑΒΟΥ, ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 17 Ιουλίου 2021 [2021-07-17]
  5. Ελληνικά
  6. 78
  7. ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ
  8. ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ | ΜΑΝΟΥΛΑΚΑΣ, ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
  9. ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ | ΑΓΧΟΣ | ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ | ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΤΡΟΦΗΣ
  10. 1
  11. 9
  12. 102
  13. Πίνακας 1. Τα περιγραφικά χαρακτηριστικά των κατηγορικών κοινωνικοδημογραφικών μεταβλητών………………………………………………………………………………......42 Πίνακας 2. Τα περιγραφικά χαρακτηριστικά των ποσοτικών κοινωνικοδημογραφικών μεταβλητών…………………………………………………………………..………………44 Πίνακας 3. Η συχνότητα των κλινικά και μη κλινικά σημαντικών εκδηλώσεων…………....44 Πίνακας 4. Η σχέση του φύλου με τις εξαρτημένες μεταβλητές…………………..………...44 Πίνακας 5. Η σχέση της ηλικίας με τις εξαρτημένες μεταβλητές……………………..……..45 Πίνακας 6. Η σχέση του χρόνου από την έναρξη της νόσου με τις εξαρτημένες μεταβλητές…………………………………………………………………………………...45 Πίνακας 7. Η σχέση του εκπαιδευτικού επιπέδου με τις τιμές των εξαρτημένων μεταβλητών…………………………………………………………………………………..46 Πίνακας 8. Ο post-hoc έλεγχος για την επίδραση του εκπαιδευτικού επιπέδου στις τιμές της κατάθλιψης………………………………………………………………………………..….47 Πίνακας 9. Η σχέση της οικογενειακής κατάστασης με τις εξαρτημένες μεταβλητές της έρευνας……………………………………………………………………………………….48 Πίνακας 10. Ο post-hoc έλεγχος για την επίδραση της οικογενειακής κατάστασης στα συμπτώματα των διαταραχών πρόσληψης τροφής………………………………………......49 Πίνακας 11. Ο post-hoc έλεγχος για την επίδραση της οικογενειακής κατάστασης στα συμπτώματα της κατάθλιψης……………………………………………………………...…50 Πίνακας 12. Η σχέση της οικογενειακής κατάστασης με τις τιμές των εξαρτημένων μεταβλητών…………………………………………………………………………………..50 Πίνακας 13. Η σχέση του αριθμού παιδιών με τις εξαρτημένες μεταβλητές……………..….51 Πίνακας 14. Η σχέση της ύπαρξης άλλου σοβαρού χρόνιου νοσήματος με τις εξαρτημένες μεταβλητές……………………………………………………………...................................52 Πίνακας 15. Η σχέση του δείκτη μάζας σώματος με τις εξαρτημένες μεταβλητές……….…52 Πίνακας 16. Οι συσχετίσεις μεταξύ των εξεταζόμενων μεταβλητών…………………….…53
    • Υπόβαθρο: Ο σακχαρώδης διαβήτης συνιστά ένα από τα συχνότερα χρόνια νοσήματα. Η κλινική του εικόνα και οι περιορισμοί που συνεπάγονται για τους ασθενείς οδηγούν σε αυξημένη συχνότητα ψυχοπαθολογικών εκδηλώσεων. Στόχος: Στόχοι της συγκεκριμένης έρευνας ήταν οι παρακάτω: 1) η εξέταση της συχνότητας των κλινικά σημαντικών εκδηλώσεων του άγχους, της κατάθλιψης και των διαταραχών πρόσληψης της τροφής σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη 2) η μελέτη της σχέσης κοινωνικοδημογραφικών μεταβλητών με τις παραμέτρους αυτές 3) η μελέτη της σχέσης μεταξύ των συμπτωμάτων που άγχους, της κατάθλιψης και των διαταραχών πρόσληψης τροφής στους συγκεκριμένους ασθενείς. Μεθοδολογία: Η συγκεκριμένη έρευνα ήταν ποσοτική και πραγματοποιήθηκε με τη χορήγηση ερωτηματολογίων αυτοαναφοράς μέσω του διαδικτύου σε ένα δείγμα 80 ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη. Οι μετρήσεις που χορηγήθηκαν στους ασθενείς αφορούσαν τα παρακάτω: 1) μετρήσεις κοινωνικών δημογραφικών χαρακτηριστικών 2) το EatingAttitudes Test-26, το οποίο χορηγείται για τη μελέτη της συμπτωματολογίας των διαταραχών πρόσληψης τροφής 3) το ερωτηματολόγιο άγχους του Zung 4) το ερωτηματολόγιο κατάθλιψης του Zung Αποτελέσματα: Με βάση τη στατιστική ανάλυση που πραγματοποιήθηκε ως συνάρτηση των στόχων της έρευνας διαπιστώθηκε ότι η συχνότητα των κλινικά σημαντικών εκδηλώσεων ως προς τις διαταραχές πρόσληψης τροφής, το άγχος και την κατάθλιψη ήταν 35.6%, 38.2% και 37.1%, αντίστοιχα. Ολιγάριθμες κοινωνικοδημογραφικές μεταβλητές σχετίζονταν με την κατάθλιψη, το άγχος και τις διαταραχές πρόσληψης τροφής των ασθενών με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εξαχθεί κάποιο γενικευμένο συμπέρασμα. Η κατάθλιψη σχετιζόταν σε στατιστικά σημαντικό βαθμό με το άγχος των ασθενών (r=0.516, p=0.000). Δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ των συμπτωμάτων των διαταραχών πρόσληψης τροφής και του άγχους (r=0.083, p=0.510), όπως επίσης και μεταξύ των συμπτωμάτων των διαταραχών πρόσληψης τροφής και της κατάθλιψης (r=0.188, p=0.124). Συμπεράσματα: Στη συγκεκριμένη έρευνα διαπιστώθηκε μία ιδιαίτερα υψηλή συχνότητα κατάθλιψης, άγχους και διαταραχών πρόσληψης τροφής στους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, κάτι που ενδεχομένως να είναι συνάρτηση των δυναμικών που έχουν διαμορφωθεί από την τρέχουσα πανδημία. Η ανάπτυξη παρεμβατικών προγραμμάτων για την υποστήριξη της ψυχικής υγείας των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη οφείλει να εστιάζει σε αυτούς ως σύνολο και να μην επικεντρώνεται σε κάποιες συγκεκριμένες υποομάδες με αυξημένο ρίσκο, καθώς, όπως διαπιστώθηκε από τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες υποομάδες των ασθενών που να διακρίνονται από ένα ευρύτερο φάσμα υποστηρικτικών αναγκών σε σχέση με τις υπόλοιπες.
    • Background: Diabetes mellitus is one of the most frequent chronic diseases. Its clinical manifestations and the limitations it entails for patients lead to an increased frequency of psychopathological manifestations. Objective: The objectives of this research were the following: 1) the examination of the frequency of clinically significant manifestations of anxiety, depression and eating disorders in patients with diabetes mellitus 2) the study of the relationship of socio-demographic variables with these parameters 3) the study of the relationship between anxiety symptoms, depression and eating disorders in these patients. Methodology: This research was quantitative and was carried out by providing self-reporting questionnaires via the internet to a sample of 80 patients with diabetes mellitus. The measurements given to patients related to the following: 1) social demographic characteristics measurements 2) Eating Attitudes Test-26, which is administered to study the symptomatology of food intake disorders 3) Zung's anxiety questionnaire 4) Zung's depression questionnaire Results: Based on the statistical analysis carried out in line with the research objectives, it was found that the frequency of clinically significant manifestations in eating disorders, anxiety and depression was 35.6%, 38.2% and 37.1%, respectively. Few socio-demographic variables were associated with depression, anxiety and eating disorders of patients, thus no generalized conclusion could be drawn. Depression was statistically significantly associated with patient anxiety (r=0.516; p=0.000). There was no statistically significant correlation between the symptoms of eating disorders and anxiety (r=0.083, p=0.510), as well as between the symptoms of eating disorders and depression (r=0.188, p=0.124). Conclusions: This study found a particularly high incidence of depression, anxiety and eating disorders in patients with diabetes mellitus, which may be a function of the dynamics formed by the current pandemic. The development of interventional programs to support the mental health of patients with diabetes mellitus should focus on them as a whole and not focus on some specific subgroups with increased risk, as the statistical analysis of the data found, there are no specific subgroups of patients distinguished by a wider range of supportive needs than the rest.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.