ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

INFECTIONS IN DIABETIC PATIENTS (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΔΟΜΕΝΙΚΟΥ, ΜΑΡΙΑ
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 18 Ιουλίου 2020 [2020-07-18]
  5. Ελληνικά
  6. 73
  7. ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ
  8. ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ | ΠΕΡΙΤΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΒΑΪΟΣ
  9. ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ | ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
  10. 163
  11. Περιέχει: πίνακες, διαγράμματα, εικόνες
    • ΠΕΡΙΛΗΨΗ Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία μεταβολική νόσος που επηρεάζει μεγάλο τμήμα του πληθυσμού παγκοσμίως, ιδιαίτερα στις ανεπτυγμένες χώρες, και παρουσιάζει αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια. Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη παρουσιάζουν ευπάθεια στις λοιμώξεις και εμφανίζουν πολύ υψηλότερα ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας από λοιμώδη αίτια σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Οι αιτίες αυτού το φαινομένου είναι οι διαταραχές του συστήματος ανοσίας που προκαλούνται από την υπεργλυκαιμία, και αφορούν τόσο την κυτταρική όσο και τη χυμική ανοσία, η αυτόνομη νευροπάθεια, οι μικρο- και μακροαγγειοπάθεια, οι διαταραχές στην κινητικότητα του ουροποιητικού και του γαστρεντερικού συστήματος καθώς και οι συχνές ιατρικές παρεμβάσεις και νοσηλείες που χρειάζονται αυτοί οι ασθενείς. Όλες οι λοιμώξεις εκδηλώνονται με μεγαλύτερη συχνότητα και βαρύτητα στους διαβητικούς ασθενείς αλλά ορισμένες είναι χαρακτηριστικές αυτού του πληθυσμού, καθώς οι συντριπτική πλειοψηφία τους αφορά ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη. Ειδικά για την ομάδα των ηλικιωμένων ασθενών, οι λοιμώξεις ουροποιητικού είναι μία από τις συχνότερες αιτίες νοσηρότητας και θνησιμότητας από λοιμώδες αίτιο. Σκοπός: Ο σκοπός αυτής της εργασίας είναι η σύγκριση της κλινικής πορείας μεταξύ διαβητικών με πτωχό γλυκαιμικό έλεγχο, διαβητικών με επαρκή γλυκαιμικό έλεγχο και μη διαβητικών ηλικιωμένων ασθενών που νοσηλεύονται λόγω λοίμωξης ουροποιητικού. Υλικό-Μέθοδος: Μελετήθηκαν τρεις ομάδες ασθενών ≥ 65 ετών που νοσηλεύτηκαν σε δημόσιο νοσοκομείο της Πάτρας από τον 12/2019 έως τον 4/2020 λόγω λοίμωξης ουροποιητικού. Κάθε ομάδα περιελάμβανε 30 ασθενείς, η πρώτη διαβητικούς με πτωχό γλυκαιμικό έλεγχο, η δεύτερη διαβητικούς με καλό γλυκαιμικό έλεγχο και η τρίτη μη διαβητικούς ασθενείς. Αποκλείστηκαν ασθενείς με άλλους παράγοντες κινδύνου για λοιμώξεις. Συγκρίθηκαν μεταξύ τους ως προς το χρόνο νοσηλείας, ως προς το είδος των παθογόνων που απομονώθηκαν, ως προς το ποσοστό εμφάνισης βακτηριαιμίας, ως προς το ποσοστό εκδήλωσης τοπικών επιπλοκών, ως προς το ποσοστό εκδήλωσης σήψης και ως προς τη θνητότητα. Αποτελέσματα: Με βάση τα αποτελέσματα οι διαβητικοί με πτωχό γλυκαιμικό έλεγχο χρειάστηκαν κατά μέσο όρο τη μακρύτερη νοσηλεία ενώ οι μη διαβητικοί τη βραχύτερη. Και στις τρεις ομάδες το κύριο παθογόνο που απομονώθηκε ήταν το Ε.coli. Οι διαβητικοί με πτωχό γλυκαιμικό έλεγχο παρουσίασαν βακτηριαιμία, τοπικές επιπλοκές και σήψη σε υψηλότερο ποσοστό από τις άλλες δύο ομάδες καθώς και υψηλότερη θνητότητα. Οι διαβητικοί με καλό γλυκαιμικό έλεγχο παρουσίασαν βακτηριαιμία, τοπικές επιπλοκές και σήψη σε υψηλότερο ποσοστό από τους υγιείς μάρτυρες αλλά το ποσοστό θνητότητάς τους προσέγγισε εκείνο των υγειών μαρτύρων.
    • ABSTRACT Introduction: Diabetes mellitus (DM) is a metabolic disease affecting high proportion of general population, in developed countries especially while DM prevalence is rising substantially over the last few decades. Increased susceptibility to infectious diseases is observed in diabetics leading to increased rates of morbidity και mortality caused by infection causes in comparison to general population. This is believed to be due to the immune system disorders caused by hyperglycemia and affect both cellular and humoral immunity, autonomic neuropathy, micro- and macroangiopathy, urinary and gastrointestinal motility disorders as well as the frequent medical interventions and hospital admissions these patients need. All types of infections are considered to be more common and severe in diabetic patients but some of them are more typical of this specific population, as the vast majority of them are connected to DM presence. Especially for the subgroup of elderly patients, urinary tract infections remain one of the most common causes of morbidity and mortality associated to infections. Aim: The aim of this study is to compare clinical outcomes of three subgroups of diabetic patients with poor glycemic control, diabetic patients with sufficient glycemic control and non diabetic elderly patients hospitalized for urinary tract infection as a cause. Method: Study included patients aged ≥ 65 admitted in General Hospital of Patras between 12/2019 and 4/2020 diagnosed with urinary tract infection. Patients were further divided into 3 subgroups, including 30 patients each, the first with diabetic patients with poor glycemic control, the second with diabetic patients with sufficient glycemic control and the third one with non diabetic controls. Patients suffering for other causes considered to be risk factors increasing infections susceptibility were excluded. They were compared in terms of hospitalization time, in pathogens isolated, incidence of bacteremia, incidence of local complications, in rate of sepsis and mortality. Results: Based on the results, diabetics with poor glycemic control needed the longest treatment on average and non-diabetics the shortest. In all three groups, the main pathogen isolated was E.coli. Diabetics with poor glycemic control showed higher rates of bacteremia, local complications and sepsis than the other two groups, as well as higher mortality. Diabetics with good glycemic control showed bacteremia, local complications, and sepsis at a higher rate than healthy controls, but their mortality rate was close to that of healthy controls.
  13. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.