Εισαγωγή: Ο σακχαρώδης διαβήτης θεωρείται παγκοσμίως η πρωταρχική επιδημία της δημόσιας υγείας. Η έλλειψη βιταμίνης D έχει επηρεάσει περίπου ένα δισεκατομμύριο άτομα παγκοσμίως. Η ανεπάρκειά της θεωρείται πιθανός παράγοντας κινδύνου για το θάνατο ασθενών που πάσχουν από καρδιαγγειακές παθήσεις και καρκίνο. Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c) είναι ένας από τους δείκτες για την ανάλυση της γλυκαιμικής κατάστασης ενός ατόμου. Μελέτες, αποδεικνύουν την αντίστροφη σχέση μεταξύ του επιπολασμού υπεργλυκαιμίας και της κατάστασης της βιταμίνης D. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να εξεταστεί εάν τα επίπεδα βιταμίνης D έχουν οποιαδήποτε επίδραση στον γλυκαιμικό έλεγχο σε ασθενείς με διαβήτη ΣΔ.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας βιβλιογραφικής ανασκόπησης, ήταν ο προσδιορισμός της συσχέτισης μεταξύ της βιταμίνης D και του γλυκαιμικού ελέγχου με τη χρήση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και 2.
Μέθοδος: Γι’ αυτή την ανασκόπηση έγινε αναζήτηση στις βάσεις δεδομένων ανασκοπήσεων και ερευνητικών μελετών PubMed, Scopus, Google Scholar και Semantic Scholar, με κριτήριο την εύρεση άρθρων στην ελληνική και αγγλική γλώσσα που δημοσιεύτηκαν τα τελευταία 5 έτη. Οι λέξεις - κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν «γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, διάγνωση, Σακχαρώδης Διαβήτης, Βιταμίνη D, Vitamin D, Diabetes Meletus, Glycated hemoglobin, ΗbA1c».
Αποτελέσματα: H βιταμίνη D μπορεί να επηρεάσει το μεταβολισμό της γλυκόζης σε ασθενείς με διαβήτη, την έκκριση, την ανοχή, την ευαισθησία και τη δράση της ινσουλίνης και βοηθά στη ρύθμιση της γλυκαιμικής κατάστασης του σώματος. Η ύπαρξη ενεργού μεταβολίτη της βιταμίνης D, διεγείρει την απελευθέρωση ινσουλίνης από τα παγκρεατικά β-κύτταρα. Η βιταμίνη D έχει αντιφλεγμονώδη και ανοσορρυθμιστική δράση, που μπορεί να περιορίσει την περιφερειακή ανοχή στην ινσουλίνη. Μελέτες έδειξαν ότι υπάρχει αντίστροφη συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων βιταμίνης D στο αίμα και της HbA1c ενώ άλλες απέτυχαν να το επιβεβαιώσουν. Οι εβδομαδιαίες δόσεις βιταμίνης D3 σε άτομα με υποβέλτιστα επίπεδα βιταμίνης D, που διατρέχουν κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, δεν βελτίωσαν τους δείκτες γλυκαιμικής κατάστασης. Μια και μόνο παρεντερική δόση βιταμίνης D σε ασθενείς με ΣΔ2 με ισχαιμική στεφανιαία νόσο, βελτίωσε τον γλυκαιμικό έλεγχο, αλλά όχι φλεγμονώδη κατάσταση.
Συμπεράσματα: Η κακή κατάσταση της βιταμίνης D μπορεί να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη ΣΔ. Οι ασθενείς με ΣΔ2 που έχουν κακό γλυκαιμικό έλεγχο θα πρέπει να εξετάζονται τακτικά για ανεπάρκεια βιταμίνης D και να συνταγογραφούνται συμπληρώματα εάν κρίνεται απαραίτητο.
Λέξεις κλειδιά: γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, διάγνωση, Σακχαρώδης Διαβήτης, Βιταμίνη D, Vitamin D, Diabetes Meletus, Glycated hemoglobin, ΗbA1c.
Introduction: Diabetes is considered to be the primary public health epidemic worldwide. Vitamin D deficiency has affected about one billion people worldwide. Its deficiency is considered a potential risk factor for the death of patients suffering from cardiovascular disease and cancer. Glycosylated hemoglobin (HbA1c) is one of the indicators for analyzing a person's glycemic status. Studies have shown the inverse relationship between the prevalence of hyperglycaemia and vitamin D status. Therefore, it is important to examine whether vitamin D levels have any effect on glycemic control in patients with diabetes mellitus.
Aim: The aim of the present literature review was to determine the association between vitamin D and glycemic control using glycosylated hemoglobin, in patients with type 1 and type 2 diabetes mellitus.
Method: This review searched the databases of PubMed, Scopus, Google Scholar, and Semantic Scholar for reviews and research studies, in Greek and English language, published over the last 5 years. The keywords used were “Glycosylated Hemoglobin, Diagnosis, Diabetes Mellitus, Vitamin D, HbA1c”.
Results: Vitamin D can affect glucose metabolism in patients with diabetes, resistance, sensitivity and insulin action and also can help to regulate glycemic status in the body. The presence of an active metabolite of vitamin D, stimulates the release of insulin from the pancreatic β-cells. Vitamin D has anti-inflammatory and immunomodulatory action, which may limit peripheral insulin resistance. Studies have shown that there is an inverse correlation between blood vitamin D levels and HbA1c while others failed to confirm it. Weekly doses of vitamin D3 in people with suboptimal vitamin D levels at risk for type 2 diabetes did not improve glycemic indexes. A single parenteral dose of vitamin D in patients with type 2 diabetes with ischemic coronary disease improved glycemic control, but not inflammatory status.
Conclusions: Poor vitamin D status can play a critical role in the development of diabetes. Patients with type 2 diabetes who have poor glycemic control should be regularly screened for vitamin D deficiency and prescription supplements if necessary.
Keywords: Glycosylated Hemoglobin, Diagnosis, Diabetes Mellitus, Vitamin D, HbA1c
Συσχέτιση των επιπέδων της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης με τα επίπεδα της βιταμίνης D, σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 Περιγραφή: Γκίνη Μυρσίνη_διπλωματική εργασία.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: primary:true Μέγεθος: 1.1 MB
Συσχέτιση των επιπέδων της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης με τα επίπεδα της βιταμίνης D, σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 - Identifier: 74575
Internal display of the 74575 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
Συσχέτιση των επιπέδων της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης με τα επίπεδα της βιταμίνης D, σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2