Διερεύνηση της Ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων με ή χωρίς Ευπάθεια που ζουν στην Πάτρα

  1. MSc thesis
  2. ΠΕΦΑΝΗ, ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΑ
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 15 Μαρτίου 2020 [2020-03-15]
  5. Ελληνικά
  6. 88
  7. Μέντης, Εμμανουήλ
  8. Χλέτσος, Θεολόγος Μιχαήλ | Δημητράς, Αυγουστίνος
  9. Ευπάθεια | Ποιότητα Ζωής | Γήρανση
  10. 1
  11. 7
  12. 98
  13. Περιέχει : πίνακες, εικόνες
    • Εισαγωγή: Η γηριατρική ευπάθεια είναι ένα σχετιζόμενο με την ηλικία σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από αυξημένη ευαλωτότητα και μειωμένη σωματική ευεξία και δραστηριότητα. Η μείωση της δύναμης, της αντοχής και της σωματικής λειτουργίας επέρχεται συνδυαστικά με αυξημένη ευαλωτότητα σε στρεσογόνους παράγοντες και εξάρτηση από άλλους σε απλές ή σύνθετες δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. Η συνεχής αύξηση του αριθμού των ηλικιωμένων σε παγκόσμιο επίπεδο έχει καταστήσει τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους ένα μείζον θέμα πολιτικής υγείας. Σκοπός: Η συγκεκριμένη έρευνα είχε σκοπό να διερευνήσει τη σχέση της ποιότητας ζωής και της ευπάθειας των ηλικιωμένων. Ειδικότερα, μελετήθηκαν οι παράγοντες κινδύνου που ενδέχεται να συμβάλουν στην εκδήλωση του συνδρόμου ευπάθειας. Επιχειρήθηκε να διερευνηθεί αν η ευπάθεια συνδέεται με συγκεκριμένα κοινωνικο-δημογραφικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων, με το ιατρικό ιστορικό τους, με την ποιότητα ζωής τους καθώς και με τη λειτουργικότητα και την αυτονομία τους στην καθημερινότητα. Υλικό-Μέθοδος: Η έρευνα έγινε με δειγματοληψία ευκολίας, καθώς τα χρονικά περιθώρια διεξαγωγής της μελέτης ήταν περιορισμένα. Συμμετείχαν 100 άτομα, ηλικίας 65 ετών και άνω. Για τις ανάγκες της έρευνας διαμορφώθηκε ερωτηματολόγιο το οποίο περιελάμβανε ερωτήσεις σχετικά με τα κοινωνικο-δημογραφικά στοιχεία των συμμετεχόντων, το ιατρικό ιστορικό, τις συνήθειες και τον βαθμό αυτονομίας σε διαστάσεις της καθημερινής ζωής τους, τη σύντομη εκδοχή του ερωτηματολογίου Ποιότητας Ζωής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το Simple Frailty Scale για την ανίχνευση της ευπάθειας. Αποτελέσματα: Η συντριπτική πλειοψηφία των ηλικιωμένων του δείγματος της παρούσας έρευνας ενέπιπτε στην κατηγορία της ευπάθειας ή της προ-ευπάθειας. Σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση του συνδρόμου ευπάθειας και τη συνεπαγόμενη επιδείνωση της ποιότητας ζωής στα άτομα τρίτης ηλικίας αποτέλεσαν η μεγαλύτερη ηλικία, το χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο, η συνοσηρότητα άλλων χρόνιων παθήσεων, η πολυφαρμακία, το χαμηλό εισόδημα και η κατοικία σε μη αστικό περιβάλλον. Άμεση συνέπεια της μη αποτελεσματικής διαχείρισης της ευπάθειας ήταν η επιβάρυνση της ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων, η οποία είναι πολυδιάστατη, δεδομένου ότι η αρνητική επιρροή αφορά τη σωματική υγεία, την ψυχική υγεία, τις κοινωνικές σχέσεις και τη λειτουργικότητα των ατόμων στο περιβάλλον. Η ευπάθεια ασκούσε περιοριστική επίδραση στην αυτονομία και στη λειτουργικότητα των ηλικιωμένων, ένα αρνητικό αποτέλεσμα που επιβάρυνε σημαντικά την ποιότητα ζωής τους. Συμπεράσματα: Η ευπάθεια και η προ-ευπάθεια αποτελούν καταστάσεις υγείας με αυξανόμενη συχνότητα στον γηριατρικό πληθυσμό. Mε ποιοτική και σφαιρική πρόληψη είναι δυνατή η βελτίωση της ποιότητας ζωής και η διατήρηση της σωματικής, γνωστικής και κοινωνικής λειτουργικότητας των ατόμων τρίτης ηλικίας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
    • Introduction: Geriatric frailty is an age-related syndrome characterized by increased vulnerability and decreased physical well-being and activity. The decrease in strength, endurance and physical function is accompanied by increased susceptibility to stressors and dependence on others in simple or complex activities of daily living. The continuing increase of the elderly population worldwide has made the improvement of their quality of life a major health policy issue. Aim: The aim of this study was to investigate the relationship between quality of life and frailty in older people. In particular, risk factors that may contribute to the occurrence of frailty syndrome have been studied. It was attempted to investigate whether frailty is related to the participants' socio-demographic characteristics, their medical history, their quality of life and their functionality and autonomy in everyday life. Material-Method: The study was conducted by convenience sampling, as the study timeframes were limited. 100 people aged 65 and over participated. The questionnaire formed for this study included questions about the participants' socio-demographic data, medical history, habits and autonomy in their daily life, the short version of the World Health Organization Quality of Life Questionnaire and the Simple Frailty Scale for the detection of frailty. Results: The majority of the elderly in this study were categorized frail or pre-frail. Significant risk factors for the occurrence of frailty syndrome and the consequent deterioration of quality of life in the elderly were older age, low level of education, other chronic diseases, polypharmacy, low income and non-urban living. The immediate consequence of the ineffective management of frailty was the deterioration of the quality of life of the elderly, which is multidimensional, as the negative impact was on their physical health, mental health, social relationships and functionality in the environment. Frailty had a restrictive effect on the autonomy and functionality of older people, a negative effect that significantly affected their quality of life. Conclusions: Frailty and pre-frailtty are health conditions with an increasing incidence in the elderly population. With comprehensive prevention, it is possible to improve the quality of life and maintain the physical, mental and social functioning of older people for a longer period of time.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.