ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΙΩΔΟΥΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ ΣΤΑ ΕΜΒΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ .

BIOLOGICAL EFFECTS OF ULTRAVIOLET RADIATION ON LIVING SYSTEMS (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΑΡΒΑΡΑ
  3. Μεταπτυχιακή Ειδίκευση Καθηγητών των Φυσικών Επιστημών (ΚΦΕ)
  4. Οκτώβριος 2016 [2016-10]
  5. Ελληνικά
  6. 125
  7. ΣΚΟΡΙΛΑΣ , ΑΝΔΡΕΑΣ
  8. ΣΚΟΡΙΛΑΣ , ΑΝΔΡΕΑΣ | ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
  9. ΥΠΕΡΙΩΔΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ | ΦΩΤΟΕΠΑΓΟΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ | ΒΙΟΧΗΜΙΚΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ | ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ | ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ | ΕΠΙΔΡΑΣΗ UV ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ ΣΤΑ ΦΥΤΑ | ΕΠΙΔΡΑΣΗ UV ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ
  10. 33
  11. 21
  12. Περιέχει πίνακες και εικόνες
    • Η παρούσα διπλωματική εξετάζει τις επιδράσεις της υπεριώδους ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στα έμβια συστήματα. Η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία εκπέμπεται με την μορφή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Διακρίνεται σε ιονίζουσα και μη ιονίζουσα. Η ιονίζουσα έχει συχνότητα μεγαλύτερη του ορατού φωτός και είναι ικανή να προκαλέσει αλλοιώσεις στον γενετικό κώδικα του DNA με αποτέλεσμα την εμφάνιση καρκίνου. Η μη ιονίζουσα προκαλεί αύξηση της θερμότητας στους ιστούς αλλά δεν συνδέεται με κινδύνους για την υγεία. Ο ήλιος αποτελεί ισχυρή πηγή υπεριώδους ακτινοβολίας και ενέργειας. Όταν η ηλιακή ακτινοβολία διαπερνά την ατμόσφαιρα εξασθενεί λόγω των φαινομένων απορρόφησης και σκέδασης. Η μελέτη της υπεριώδους ακτινοβολίας παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον καθώς επιδρά άμεσα στα έμβια συστήματα. Η ακτινοβολία UV-B προκαλεί σημαντικές βλάβες στους έμβιους οργανισμούς και τα οικοσυστήματα, η UV-C εμφανίζει μεγάλη επικινδυνότητα αλλά απορροφάται εξ ολοκλήρου από το όζον και τέλος η UV-A προκαλεί φωτογήρανση του δέρματος και είναι λιγότερο επικίνδυνη από την UV-B. Η υπεριώδης ακτινοβολία έχει συνεισφέρει σημαντικά στην εξέλιξη διάφορων βιολογικών φαινομένων. Απορροφάται από πολλά σημαντικά βιομόρια και κυρίως από τις πρωτεΐνες, το DNA και τα χρωμοφόρα συστατικά των ιστών. Η απορρόφηση της υπεριώδους ακτινοβολίας από τα βιομόρια οδηγεί σε μεταβολές της μοριακής δομής και σε βιοχημικές αλλοιώσεις. Η βιολογική δράση της υπεριώδους ακτινοβολίας διακρίνεται σε βακτηριοκτόνο καθώς και βλάβες στο δέρμα και τα μάτια. Η βακτηριοκτόνος δράση οφείλεται κυρίως στο φωτοδιμερισμό της θυμίνης στο DNA των βακτηρίων, ενώ οι βλάβες στο δέρμα και στους οφθαλμούς διαφέρουν ανάλογα με την περιοχή της υπεριώδους ακτινοβολίας και την συνολική φωτεινή ένταση που απορροφάται από την έκθεση στην ακτινοβολία αυτή. Η έκθεση του δέρματος στην υπεριώδη ακτινοβολία προκαλεί κυτταρικές και βιοχημικές μεταβολές,. Η αφετηρία των μεταβολών αυτών βρίσκεται στον πυρήνα των κυττάρων με την άμεση απορρόφηση της UV ακτινοβολίας από το μοριακό DNA των κυττάρων. Η UV-A ακτινοβολία είναι 10.000 φορές λιγότερο μεταλλαξιογόνος από την UV-B. Και τα δύο αυτά είδη ακτινοβολίας προκαλούν καταστροφές στο δέρμα και πολλές φορές καρκίνο .εκτός από βλάβες σε κυτταρικό επίπεδο, είναι υπεύθυνες και για αρκετές βλάβες όπως δερματοπάθειες και αλλεργικές αντιδράσεις. Με την υπεριώδη ακτινοβολία συσχετίζονται προ-κακοήθεις και κακοήθεις βλάβες. Στις προ-κακοήθεις βλάβες ανήκουν οι ακτινικές υπερκερατώσεις, το δερματικό κέρας, η κακοήθης φακή κ ά, και στις κακοήθεις , δηλαδή στους καρκίνους του δέρματος, το βασικοκυτταρικό και ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα καθώς και το μελάνωμα. Η UV ακτινοβολία θεωρείται πως σχετίζεται άμεσα με την αύξηση της συχνότητας εμφάνισης του μελανώματος. Η νόσος εμφανίζεται κυρίως σε άτομα που ζουν σε περιοχές με αυξημένη υπεριώδη ακτινοβολία και σε άτομα με ανοιχτόχρωμο δέρμα.Όμως, η υπεριώδης ακτινοβολία έχει και αρκετές θεραπευτικές εφαρμογές. Χρησιμοποιείται στην φωτοθεραπεία πολλών ασθενειών όπως ραχιτισμού ψωρίασης, λεύκης, έρπητα ζωστήρα, μυκητίασης, μικροβιακού εκζέματος Φωτοθεραπεία του νεογνικού ίκτερου (υπερχολερυθριναιμία). κ.ά. Οι επιδράσεις της ακτινοβολίας αυτής δεν είναι μόνο αρνητικές εφόσον ο ήλιος είναι απαραίτητος για την παραγωγή θερμότητας, την σύνθεση της βιταμίνης D και για την φωτοσύνθεση των φυτών. Η ηλιακή ακτινοβολία είναι πηγή ζωής για την Γη. Είναι πολύ σημαντική όχι μόνο για την ανθρώπινη δραστηριότητα αλλά και για την ανάπτυξη των φυτικών οργανισμών. Παρ’ όλα αυτά, η υπεριώδης UV-B ακτινοβολία είναι συστατικό του ηλιακού φωτός και η αύξησή της είναι επιβλαβής για τα φυτά καθώς παρεμποδίζει την φωτοσύνθεση, επιδρά δυσμενώς στην αντίδραση της φωσφοριλίωσης της θυλακοειδούς μεμβράνης του φωτοσυστήματος ΙΙ και στην αντίδραση δέσμευσης του διοξειδίου του άνθρακα στον κύκλο του Calvin. Τέλος, βλάπτει το μοριακό επίπεδο του DNA και το σχηματισμό του DNA. Καταληκτικά, η UV ακτινοβολία επηρεάζει και τους θαλάσσιους οργανισμούς. Η αύξηση της ποσόστωσης του υπεριώδους φάσματος ακτινοβολίας στη συνολική ηλιακή ακτινοβολία που εισέρχεται στην ατμόσφαιρα επηρεάζει την ανάπτυξη και την συντήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και προκαλεί συχνά το θάνατο των θαλάσσιων ειδών. Η θνησιμότητα είναι η βιολογική απόκριση στην αύξηση της UV-B. Επιπλέον, η UV-B συμβάλλει έμμεσα στην ρύπανση των υδάτινων οικοσυστημάτων και των θαλάσσιων οργανισμών εφόσον συνεισφέρει στην πολύ αργή αποδόμηση των πλαστικών.
    • This thesis examines the effects of ultraviolet electromagnetic radiation on living systems. The electromagnetic radiation is emitted in the form of electromagnetic waves. It is divided into ionizing and non-ionizing radiations . Ionizing radiation has a frequency greater than visible light and is able to cause changes in the genetic code of DNA leading to cancer. The non-ionizing causes increased heat in the tissues but is not associated with health risks. The sun is a powerful source of ultraviolet radiation and energy. When sunlight passes through the atmosphere is attenuated because of the phenomena of absorption and scattering. The study of ultraviolet radiation is of great interest as it directly affects the living systems. The UV-B radiation causes significant harm to living organisms and ecosystems, the UV-C shows high risk but it is entirely absorbed by ozone and, finally, the UV-A causes fotogyransi of the skin and is less dangerous than UV-B. Ultraviolet radiation has contributed significantly to the development of various biological phenomena. Absorbed by many important biomolecules, especially from proteins, DNA and colored components of tissues. Absorption of UV radiation from the biomolecules leads to changes in the molecular structure and biochemical alterations. The biological effect of UV radiation is distinguished in bactericidal and damage to the skin and eyes. The bactericidal action is mainly photodimerization thymine in the DNA of bacteria, and damage to the skin and eyes are different depending on the region of ultraviolet radiation, and the total light intensity absorbed from exposure to this radiation. Exposure of the skin to ultraviolet radiation causes cellular and biochemical changes . The origin of these changes is the nucleus of the cells by direct absorption of UV radiation by molecular cell DNA. The UV-A radiation is 10,000 times less mutagenic than the UV-B. Both these types of radiation causes damage to the skin and sometimes cancer. Except damage at the cellular level, they are responsible for many injuries as dermopatheies and allergic reactions. With UV associated premalignant and malignant lesions. In the pre-malignant lesions are actinic keratoses, cutaneous horn, pernicious lentil, and malignant basal and squamous cell carcinoma and melanoma. UV radiation is believed to directly associated with increased incidence of melanoma. The disease occurs mainly in people who live in areas with increased ultraviolet radiation in people with fair skin. However, ultraviolet radiation has several therapeutic applications. It is used in phototherapy of many diseases. The effects of this radiation is not only negative because the sun is necessary to produce heat, the synthesis of vitamin D and for plant photosynthesis. Solar radiation is the source of life on Earth. It is very important not only to human activity but also to the growth of plant bodies. Nonetheless, ultraviolet UV-B radiation is a component of sunlight, and its growth is harmful to plants as inhibits photosynthesis, adversely affects the reaction of phosphorylation of follicular membrane of photosystem II and the reaction of carbon dioxide capture in the Calvin cycle. Finally, it damages the molecular level of DNA and formation of DNA. In conclusion, UV affects marine organisms. The quota's increase of ultraviolet radiation spectrum in total solar radiation, which enters the atmosphere, affects the development and maintenance of marine ecosystems and often causes death of marine species. Mortality is the biological response to increased UV-B. In addition, the UV-B contributes indirectly to the pollution of water ecosystems and marine organisms as it supplies to a very slow degradation of plastics
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.