Συνεισφορά των τοιχοπληρώσεων στην αποτίμηση κτιρίου με σκελετό απο οπλισμένο σκυρόδεμα

Contribution of masonry infills in the assessment of a substandard reinforced concrete building with frame system (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
  3. Σεισμική Μηχανική και Αντισεισμικές Κατασκευές (ΣΜΑ)
  4. 28 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-28]
  5. Ελληνικά
  6. 301
  7. ΜΩΡΕΤΤΗ, ΜΑΡΙΝΑ
  8. ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ , ΜΑΝΟΛΗΣ
  9. Τοιχοπληρωμένα Πλαίσια | Προσομοίωση | Θλιπτήρας | Αποτίμηση | Μορφές Αστοχίας | ΚΑΝ.ΕΠΕ
  10. 25
  11. 33
  12. Περιέχει : πίνακες, εικόνες.
  13. "Αποτίμηση σεισμικών βλαβών, επισκευές και ενισχύσεις κτιρίων οπλισμένου σκυροδέματος Τόμος Α /Φαρδής Μ, Δρίτσος Σ"
    • Σε αυτήν την διπλωματική εργασία ερευνάται η συμβολή των τοιχοπληρώσεων στην ανάληψη σεισμικών δράσεων σε κτιριακούς πλαισιακούς φορείς από οπλισμένο σκυρόδεμα. Πιο συγκεκριμένα εξετάζεται η προσομοίωση της τοιχοπλήρωσης μέσω αμφιαρθωτής θλιβόμενης διαγώνιας τοιχοράβδου (θλιπτήρα) με βέλτιστο πλάτος θλιπτήρα που προσδιορίστηκε από την σύγκριση πειραματικών αποτελεσμάτων με αναλυτικές ελαστικές επιλύσεις τοιχοπληρωμένων πλαισίων. Πιο αναλυτικά έγινε σύγκριση των βλαβών που καταγράφηκαν σε έντεκα τοιχοπληρωμένα δίστηλα μονώροφα πλαίσια τα οποία έχουν δοκιμαστεί και διατίθενται στην διεθνή βιβλιογραφία, με τις βλάβες που προκύπτουν στα αντίστοιχα πλαίσια όταν αυτά προσομοιώθουν με ραβδόμορφα μέλη και επιλυθούν ελαστικά, φορτιζόμενα με το μέγιστο οριζόντιο πειραματικό φορτίο αστοχίας. Εγιναν επιλύσεις για τρία πλάτη θλιπτήρα βάσει των μοντέλων FEMA 306 , CSA Καναδικός κανονισμός, Decanini et al.Ως πιο αξιόπιστο επελέγη το πλάτος θλιπτήρα που οδηγεί σε βλάβες στο προσομοίωμα παρόμοιες με τις αντίστοιχες που παρατηρήθηκαν κατά τις δοκιμές. Επί πλέον, για τα έντεκα δοκίμια που εξετάστηκαν, συγκρίνονται οι πειραματικές βλάβες με τις μορφές αστοχίας (τοιχοπλήρωσης και πλαισίου) που προβλέπουν τα μοντέλα που έχουν προταθεί από τους ερευνητές α) Mehrabi and Shing β) Decanini et al και τον κανονισμο γ) FEMA 306. Από την σύγκριση αναλυτικών και πειραματικών αποτελεσμάτων προέκυψε ότι το πλάτος ισοδύναμου θλιπτήρα που περιγράφει καλυτέρα τις βλάβες στα πλαίσια οπλισμένου σκυροδέματος που εξετάστηκαν πλησιάζει αυτό που δίνει ο ΚΑΝ.ΕΠΕ. Ως εκ τούτου αυτό το πλάτος θλιπτήρα επελέγη για την προσομοίωση τοιχοπληρώσεων σε διώροφο κτίριο που έχει διαστασιολογηθεί με τον παλαιό αντισεισμικό κανονισμό του 1959 και τον κανονισμό σκυροδέματος του 1954. Έγινε αποτίμηση του κτιρίου με ελαστική ανάλυση και προτάθηκαν οι αναγκαίες ενισχύσεις των μελών του μέσω μανδυών, ώστε ο φορέας του να εναρμονιστεί με τις σύγχρονες διατάξεις που επιβάλουν οι κανονισμοί EC-8 και EC-2. Έπειτα επιλύεται ο ενισχυμένος φορέας με τοιχοπλήρωση και χωρίς, με μη γραμμική στατική ανάλυση (pushover) όπως ορίζει ο ΚΑΝ.ΕΠΕ. Επαληθεύεται ότι ο συνυπολογισμός της τοιχοπλήρωσης ενισχύει την φέρουσα ικανότητα των πλαισίων έναντι οριζοντίων δυνάμεων. Για τον λόγο αυτόν είναι σημαντική η επιλογή του κατάλληλου πλάτους θλιπτήρα και η συνεκτίμηση τυχόν βλαβών που ενδέχεται να επηρεάσουν την φέρουσα ικανότητα των τοιχοπληρωμένων πλαισίων. Τα συμπεράσματα που τόσο του Κεφαλαίου 3, όσο και του Κεφαλαίου 4 θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την βελτίωση της προσομοίωσης των τοιχοπλήρωμένων πλαισίων από οπλισμένο σκυρόδεμα.
    • The present thesis studies with the contribution of masonry infills to enhancing the seismic performance of reinforced concrete (RC) frame structures. More precisely, the infills are modeled through a diagonal strut, with pins at both ends. The most appropriate diagonal strut width for modelling the infill has been determined by comparing experimental results on RC masonry infilled frames with the respective analytical results of elastic analysis. In eleven infilled RC frame specimens (one story-one bay) from the literature, subjected to horizontal cyclic loading up to failure, the damage observed in the tests was compared to the damage of the respective linear elastic models subjected to horizontal force equal to the maximum experimentally observed one. Three models were analyzed making use of three different strut widths for the masonry infill, calculated according to FEMA 306, CSA, and the model of Decanini et al. The most reliable strut width between those considered was determined using the criterion that the damage of the modelled infilled frame resembles to that experimentally observed. Furthermore, the damage observed at the tested specimens is compared to the respective modes of damage of the infill and the RC frame, which are predicted by a) Mehrabi and Shing, b) Decanini et al., and FEMA 306 provisions. Comparison between analytical and experimental results show that the width of the equivalent diagonal strut used to model the infill which better depicts the damage of the eleven test specimens considered is close to the width proposed by the Greek code for repair and strengthening (KAN.EPE). Therefore, this strut width was used to model the infills in a two-story building, was constructed according to older Greek code principles (i.e. seismic code of 1959, and code for reinforced concrete structures of 1954). The building is assessed by means of elastic analysis, and RC jackets are proposed to strengthen both beams and columns so that the strengthened building fulfills the requirements of the Eurocodes 2 and 8. Subsequently, the strengthened structure is analyzed, both with and without taking into account the contribution of masonry infills, using non-linear static pushover analysis according to the code KAN.EPE. It is verified that the presence of masonry infills enhances the resistance of RC frames against horizontal loading. Hence, the choice of the appropriate strut width, and the consideration of damage that may affect the lateral resistance of the infilled frames are essential and should be carefully studied in modelling the infills. Conclusions drawn in Chapter 3 and Chapter 4 may serve for future enhancement of modelling RC masonry infilled frames.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.