Εφαρμογή του μοντέλου τετραπλής έλικας σε έξυπνες πόλεις

Quadruple helix model application in smart cities (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Κόρακας, Απόστολος
  3. Συστήματα Κινητού και Διάχυτου Υπολογισμού (ΣΔΥ)
  4. 26 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-26]
  5. Ελληνικά
  6. 77
  7. Καμέας, Αχιλλέας
  8. Καμέας, Αχιλλέας | Γκουμόπουλος, Χρήστος
  9. Quadruple Helix Model | Μοντέλο Τετραπλής Έλικας | Smart City | Έξυπνη Πόλη | Innovation Models | Μοντέλα καινοτομίας
  10. 2
  11. 21
  12. 0
    • Το μοντέλο τετραπλής έλικας προσθέτει ένα τέταρτο στοιχείο στο πλαίσιο των αλληλεπιδράσεων μεταξύ πανεπιστημίου, βιομηχανίας και κυβέρνησης: την κοινωνία των πολιτών και τα μέσα ενημέρωσης. Αρχικά προτάθηκε από τους Elias G. Carayannis και David F.J. Campbell στο "‘Mode 3’ and ‘Quadruple Helix’: toward a 21st century fractal innovation ecosystem". Ο στόχος είναι να γεφυρωθούν τα κενά μεταξύ της καινοτομίας και της κοινωνίας των πολιτών. Πράγματι, αυτό το πλαίσιο ισχυρίζεται ότι υπό το μοντέλο της τριπλής έλικας, οι αναδυόμενες τεχνολογίες δεν ανταποκρίνονται πάντοτε στις απαιτήσεις και τις ανάγκες της κοινωνίας, περιορίζοντας έτσι τον δυνητικό τους αντίκτυπο. Το πλαίσιο αυτό υπογραμμίζει την κοινωνική ευθύνη των πανεπιστημίων, πέραν του ρόλου τους στην εκπαίδευση και την έρευνα στην έρευνα. Αυτή είναι η προσέγγιση που η Ευρωπαϊκή Ένωση προτίθεται να υιοθετήσει για την ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής κοινωνίας της γνώσης. Οι έξυπνες πόλεις αναδύονται ως ένα νέο μοντέλο αστικής ανάπτυξης, ανταποκρινόμενες στην οικονομική σημασία των πόλεων, στη διαδικασία αστικοποίησης και στη ζήτηση για μοντέλο μετά τη χρήση άνθρακα. Εκτός από την ποικιλομορφία του φαινομένου, μια έξυπνη πόλη είναι μια περιοχή όπου οι επενδύσεις σε ανθρώπινο και κοινωνικό κεφάλαιο και οι υποδομές και τα δίκτυα ΤΠΕ προάγουν την οικονομική ανάπτυξη, την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και την υψηλή ποιότητα ζωής, μέσω συμμετοχικής διακυβέρνησης. Μια πόλη δεν είναι έξυπνη όταν δεν περιλαμβάνει όλους τους ενδιαφερόμενους της στη διαδικασία καινοτομίας των αστικών περιοχών. Η έξυπνη πόλη βασίζεται στην ανταλλαγή γνώσεων και τη συνεργασία σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί κανείς να μελετήσει τη συνεργατική δυναμική μέσα στην έξυπνη πόλη με βάση τον ρόλο που διαδραματίζουν οι έλικες του μοντέλου καινοτομίας τετραπλής έλικας: κυβέρνηση, πανεπιστήμια, βιομηχανία και κοινωνία των πολιτών.
    • The quadruple helix model adds a fourth element to the interaction between academia, industry and government: civil society and the media. It was originally proposed by Elias G. Carayannis and David F.J. Campbell in "Mode 3" and "Quadruple Helix": Towards a 21st Century Fractal Innovation Ecosystem ". The aim is to bridge the gaps between innovation and civil society. Indeed, this framework argues that under the triple helix model, emerging technologies do not always meet the demands and needs of society, thus limiting their potential impact. This framework emphasizes the social responsibility of universities, in addition to their role in education and research. This is the approach that the European Union intends to take to develop a competitive knowledge society. Smart cities are emerging as a new model of urban development, responding to the economic importance of cities, the urbanization process and the demand for a post-carbon model. In addition to the diversity of the phenomenon, a smart city is an area where investments in human and social capital and ICT infrastructure and networks promote economic growth, environmental sustainability and a high quality of life through participatory governance. A city is not smart when it does not involve all its stakeholders in the urban innovation process. The smart city is based on the exchange of knowledge and cooperation at all levels of society. In this context, one can study the collaborative dynamics within the smart city based on the role played by the propellers of the quadruple innovation model: government, universities, industry and civil society.
  14. Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές