Η παρούσα εργασία επιχειρεί να καταγράψει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο στις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων εξετάζοντας, αφενός το περιεχόμενο των οδηγιών που έχει εκδώσει προς αυτήν την κατεύθυνση η Ε.Ε. και το πως αυτές ενσωματώθηκαν στην ελληνική έννομη τάξη, αφετέρου τις γενικώς αποδεκτές μεταξύ των έννομων τάξεων των κρατών μελών αρχές που διέπουν τη διαδικασία της συνάψεως και τέλος μεταξύ άλλων τα ενοποιημένα κριτήρια αποδοχής των προσφορών και ανάθεσης του έργου/ υπηρεσίας, καθώς και αποκλεισμού ενός φορέα από τη συμμετοχή στη διαδικασία της ανάθεσης.