Οι δημόσιες επιχειρήσεις είχαν ανέκαθεν καθοριστικό ρόλο στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη μιας χώρας. Είναι αλήθεια ότι στις περισσότερες αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες, οι επιχειρήσεις δημοσίου συμφέροντος, χρησίμευσαν στην επίτευξη πολλών και συχνά αντικρουόμενων στόχων, όπως για παράδειγμα η μεγιστοποίηση των κερδών και παράλληλα η επίτευξη κοινωνικού έργου, κάτι που δυστυχώς είχε πλημμελή αποτελέσματα κατά το στάδιο του απολογισμού.
Στην Ελλάδα, έπειτα από μια σειρά έντονων κρατικοποιήσεων αρκετών προβληματικών επιχειρήσεων που έλαβαν χώρα ιδίως την δεκαετία του '80, παρατηρήθηκαν κάποιες πρώτες κινήσεις ιδιωτικοποιήσεων στις αρχές της δεκαετίας του '90, οι οποίες επέφεραν έντονες πολιτικές αντιδράσεις. Η κορύφωση των ιδιωτικοποιήσεων επήλθε ωστόσο στο τέλος της δεκαετίας του '90, εξαιτίας των ισχυρών πιέσεων που υφίστατο η χώρα μας προκειμένου να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι που απαιτούνταν για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση.
Υπό το πρίσμα αυτό, τελικά ανακύπτει ένα πολύ κρίσιμο ερώτημα που αφορά το πεδίο της δημόσιας οικονομικής: Προτεραιότητα πρέπει να δίδεται στην ιδιωτικοποίηση ή στη δημόσια διαχείριση; Επίσης, ποιοι είναι οι συνταγματικοί περιορισμοί των ιδιωτικοποιήσεων;
Βασική επιδίωξη της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να επικεντρωθεί στις ιδιωτικοποιήσεις που έλαβαν χώρα στον τομέα των κοινωφελών επιχειρήσεων και να εντοπίσει τα συνταγματικά όρια που τίθενται προκειμένου αυτές να πραγματοποιηθούν.
The role of public enterprises in the economic and social development of a country was always determinant. It is true that in most developed and developing countries, enterprises of public interests were used for achieving many and often contradictory goals, like the maximization of profits parallel to the attainment of social benefits, something that sadly resulted in limited, if any, outcomes.
In Greece, after a long period of intense nationalization of a number of ailing enterprises in the '80s, the first attempts at privatizations came to the fore in the '90s, accompanied by intense political reactions. However, the sharp peak of privatizations occured in the late '90s, because of the immense pressures of in order to accomplish a series of individual budgetary targets of our country with a view to its accession to the European Monetary Union.
In this regard, a main question of public finance is formed: privatisation or public enterprises? Also, which are the constitutional limitations of privatisation?
The focus of this thesis is to centre on the privatisations that occured in the field of public utilities and to detect the constitutional limitations in order to be permitted.
Τα Συνταγματικά Όρια της Ιδιωτικοποίησης των Κοινωφελών Επιχειρήσεων Description: 146102_ΚΙΛΑΤΖΙΔΟΥ_ΚΥΡΙΑΚΗ.pdf (pdf)
Book Reader Licence: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Info: ΤΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΦΕΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Size: 0.6 MB
Τα Συνταγματικά Όρια της Ιδιωτικοποίησης των Κοινωφελών Επιχειρήσεων - Identifier: 6100
Internal display of the 6100 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
Τα Συνταγματικά Όρια της Ιδιωτικοποίησης των Κοινωφελών Επιχειρήσεων