Μια πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση έφερε την υποχρέωση εφαρμογής του θεσμού των εσωτερικών ελέγχων στην πλειονότητα των δημόσιων φορέων, ανάμεσα σε αυτούς και οι δήμοι. Ο σκοπός του νομοθετήματος τοποθετεί τους εσωτερικούς ελέγχους στα εργαλεία καταπολέμησης της διαφθοράς. Το νομοθέτημα τροποποιεί μια υπάρχουσα τεχνική μέθοδο. Στρέφει τον έλεγχο στις εσωτερικές διαδικασίες, διαχέεται από έννοιες κινδύνου και ασφάλειας. Αποτελεί πολιτική επένδυση στην επικινδυνότητα με προδρασιακή στόχευση, παροχή του ανταποδοτικού οφέλους της ασφάλειας και ταυτόχρονα μοχλό για την ανάπτυξη της οικονομίας της αγοράς και της κοινωνίας της. Καταγράψαμε μια πολυεπίπεδη λειτουργικότητα της επικινδυνότητας.
Η περιήγηση στο νομοθέτημα και στην αιτιολογική έκθεσή του δεν προσέφερε απαντήσεις αποτελεσματικότητας στη δομημένη λειτουργία του. Οι εγκληματολογικές προσεγγίσεις εγκληματοποίησης προσέφεραν εξηγήσεις για προσχηματική αποτελεσματικότητα με πραγματικό στόχο τη διατήρηση και αναπαραγωγή της υπάρχουσας ταξικής ανισότητας. Εξετάσαμε την πιθανότητα η εγκληματολογική προσέγγιση να εφαρμόζετε στην παρούσα προσπάθεια καταπολέμησης της διαφθοράς. Η προσπάθεια μας πλαισιώθηκε από δευτερογενή ανάλυση σε τεκμήρια.
Ανάμεσα στα τεκμήρια που μελετηθήκαν ήταν και τα Πρακτικά της Διαρκής Επιτροπής της Δ.Δ.Δ.Τ.&Δ.. Μας προσέφεραν πρόσβαση στην πολυφωνία των απόψεων που συνόδευσαν τη διαδικασία νομοθέτησής του. Οι κινήσεις αυτοπροστασίας, επιβίωσης του κεφαλαίου και καταστολή της κοινωνικής αντίδρασης αποτέλεσαν τον πραγματικό σκοπό του νόμου με προσχηματικό την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Επιβεβαιώθηκε η εξουσιαστική παράμετρος της άρχουσας τάξης στις διαδικασίες εγκληματοποίησης που με μέσο τη νομοθέτηση προάγει με επιλεκτικό τρόπο τα συμφέροντά της και μετατρέπει το κράτος σε όργανο για την κυριαρχία της.
Στην ανάλυση των τεκμηρίων διαπιστώθηκαν μια σειρά ευρημάτων. Κεντρικό σημείο η επιλεκτική εγκληματοποίηση. Μέσω αυτής τίθεται προστατευτικό ανάχωμα στη δράση των «ισχυρών» δημάρχων και δημιουργείται δομική αδυναμία για την αντιμετώπιση των πιθανών μελλοντικών κοινωνικά βλαπτικών συμπεριφορών τους. Παρέχεται πλεονάσμα ελέγχου στους δημάρχους, που το απόθεμα του δύναται να χρησιμοποιηθεί για ακόμη μεγαλύτερη αποφυγή ελέγχων και πιθανότητα ανάπτυξης αυτόνομων μορφών παρέκκλισης, με αδυναμία αντίδρασης και αντίστασης σε αυτές. Το εργαλείο του εσωτερικού ελέγχου για την καταπολέμησης της διαφθοράς καθίσταται λειτουργικά αναποτελεσματικό και ταυτόχρονα αθέατα, αποτελεσματικά λειτουργικό!
Through a recent legislation, the implementation of internal controls to the majority of public bodies, including municipalities, has been made mandatory. The purpose of the legislation is to place internal controls within the anti-corruption tools. The legislation amends an existing technical method. It focuses on controlling the internal processes, it is diffused by concepts of risk and security. It is a political investment in risk-taking with a proactive focus, providing the reciprocal benefit of security and at the same time a lever for the development of the market economy and society of economy. We recorded a multilevel functionality of dangerousness.
The navigation to the legislation and its explanatory report did not provide effective answers to its structured operation. Criminological approaches to criminalization provided explanations for ostensible effectiveness with the real aim of maintaining and reproducing existing class inequality. We examine the possibility of applying the criminological approach to the current anti-corruption effort. Our effort was framed by a secondary analysis of documents.
Among the studied documents were the Minutes of the Standing Committee of the Parliament. They gave us access to the diversity of views that accompanied its legislative process. Movements of self-protection, survival of the fittest and suppression of social reaction were the real purpose of the law with the pretence of tackling corruption. The authoritarian aspect of the ruling class in criminalization processes was confirmed, which through legislation selectively promotes its interests and turns the state into an instrument for its sovereignty.
The analysis of the documents revealed a number of findings. Selective criminalization is key. This puts a protective barrier in the action of «powerful» mayors and creates a structural weakness to deal with their possible future socially harmful behaviours. A surplus of control is provided to the mayors, whose stock can be used for even greater avoidance of controls and the possibility of developing autonomous forms of deviation, with inability to react and resist το them. Thus, the tool of internal control for the fight against corruption becomes functionally inefficient and at the same time invisibly effective!
ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΟΤΑ