Abstract
The topic of this Diploma Thesis presents the practices of money laundering and the symbiotic relationship that this phenomenon has with legality. The first chapter provides a conceptual definition of flushing and a historical overview from the beginning of the concept of prohibition laundry in America in the 1920s to the current international (UN, Council of Europe, FATF) conventions and Recommendations, as well as European Directives. The second chapter presents the rinsing phases based on different models with higher resolution in the American model of three phases. The third and fourth chapters analyses the practices of legalization through the financial sector and through the institutions of the legal economy that conclude that the legal economy and the illegal economy move in the same economic continuum and have a symbiotic relationship. Under this perspective are crucial the testimonies of Falciani and Berkenfield, two public witnesses, who tell us about the practices of the banks and especially the shadow banking for hiding the beneficial owner, the tax havens and the money laundering.The fifth chapter focuses on the legislative initiatives that have been developed in Greece and concludes that the state has delegated obligations to control the economy to individuals, in a harsh and highly liberal global financial capitalism, which could be likened to the saying "The wolf guards the sheep". Finally, in the sixth chapter, the phenomenon is analysed through various criminological theories that allow usto better understand it and to see its structural role in an environment of anomie.
Η παρούσα Διπλωματική εργασίααναλύει τις πρακτικές νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, εξετάζοντας τη συμβιωτική τους σχέση με τη νομιμότητα. Ττο πρώτο κεφάλαιο εστιάζει στην εννοιολογική οριοθέτηση του ξεπλύματος και την ιστορική επισκόπηση του φαινομένου από την εμφάνιση του τη δεκαετία του 1920 στην Αμερική και τα πλυντήρια της ποτοαπαγόρευσης, μέχρι τη διεθνή ρύθμιση του από τις διεθνείς Συμβάσεις και Συστάσεις (ΟΗΕ, Συμβούλιο της Ευρώπης, FATF) και τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα στάδια του ξεπλύματος και αναλύονται τα σχετικά μοντέλα με μεγαλύτερη έμφαση στο Αμερικανικό μοντέλο των τριών φάσεων. Στο τρίτο και στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι πρακτικές νομιμοποίησης παράνομων εσόδων μέσω του χρηματοπιστωτικού τομέα και των θεσμών της νόμιμης οικονομίας που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τόσο η νόμιμη οικονομία όσο και η παράνομη κινούνται στο ίδιο οικονομικό συνεχές, αναπτύσσοντας συμπράξεις, αλληλεπιδράσεις και συμβιωτικές σχέσεις.Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται και οι μαρτυρίες των Φαλτσιανί και Μπέρκενφελντ, δύο μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι μας διηγούνται τις πρακτικές των τραπεζών και ιδίως της σκιώδους τραπεζικής για την απόκρυψη των πραγματικών δικαιούχων, τους φορολογικούς παραδείσους και το ξέπλυμα. Στο πέμπτο κεφάλαιο αναλύονται οι νομοθετικές πρωτοβουλίες που έχουν αναπτυχθεί στην Ελλάδα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το κράτος έχει εκχωρήσει υποχρεώσεις ελέγχου της οικονομίας σε ιδιώτες, μέσα σε ένα σκληρό και άκρως φιλελεύθερο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό,γεγονός που θα μπορούσε να παρομοιαστεί με τη ρήση «ο λύκος φυλάει τα πρόβατα». Τέλος, στο έκτο κεφάλαιο αναλύεται το φαινόμενο του ξεπλύματος μέσα από το πρίσμα της εγκληματολογικής θεωρίας, γεγoνός που μας επιτρέπει αφενός κατανοήσουμε καλύτερα τις επιμέρους πτυχές και εκφάνσεις του και αφετέρου να αντιληφθούμε τον δομικό ρόλο που διαδραματίζει μέσα σε ένα περιβάλλον ανομίας.
Πρακτικές νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και η συμβιωτική σχέση με την νομιμότητα.