Τα μονοκλωνικά αντισώματα (mAbs) είναι ένα είδος ανοσοσφαιρινών, οι οποίες αναγνωρίζουν τον ίδιο επίτοπο σε ένα αντιγόνο και αποτελούν κύριο μέρος του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Χρησιμοποιούνται συχνά ως θεραπευτικά, έχοντας φέρει επανάσταση στον τομέα των φαρμάκων. Η επιτυχία της χρήσης τους βασίζεται σε κάποια χαρακτηριστικά τους, όπως η αποτελεσματικότητα, η υψηλή ειδικότητα, η in vivo σταθερότητα, καθώς και οι περιορισμένες παρενέργειες που μπορούν να εμφανίσουν. Η χρήση τους προσανατολίζεται κυρίως στους τομείς της ογκολογίας, της ανοσολογίας, της δερματολογίας και της ρευματολογίας, ενώ χρησιμοποιούνται συχνά για την αντιμετώπιση ασθενειών, όπως διάφορων τύπων καρκίνου, αρθρίτιδας, καρδιαγγειακών νοσημάτων και της παχυσαρκίας. Εξαιτίας του συνεχώς αυξανόμενου αριθμού εγκεκριμένων μονοκλωνικών αντισωμάτων, αλλά και της μεγάλης ετερογένειας που εμφανίζουν, προκύπτει η ανάγκη ανάπτυξης κατάλληλων μεθόδων για την ανάλυσή τους. Για τον σκοπό αυτό γίνεται χρήση τόσο χρωματογραφικών μεθόδων, όπως η χρωματογραφία αποκλεισμού μεγεθών (SEC), η χρωματογραφία ιονανταλλαγής (ΙΕΧ) και η υγρoχρωματογραφία αντίστροφης φάσης (RΗPLC), όσο και μέθοδοι ηλεκτροφόρησης, όπως η τριχοειδής ηλεκτροφόρηση πηκτής (CGE), η τριχοειδής ισοηλεκτρική εστίαση (CIEF) και η τριχοειδής ηλεκτροφόρηση ζωνών (CZE). Παράλληλα, για την ποσοτικοποίησή τους, εκτός από την κλασική ενζυμική ανοσοδοκιμασία ELISA, μπορεί να πραγματοποιηθεί και υγρoχρωματογραφία σε συνδυασμό με φασματομετρία μάζας LC-MS, η οποία πλέον έχει πάρει τη θέση των δοκιμασιών δέσμευσης (LBA) και μπορεί να διακριθεί σε τρείς πρωτεωμικές μεθόδους, την bottom-up, middle-down και top-down.
Αναλυτικές μέθοδοι για θεραπευτικά αντισώματα