Η εργασία εξετάζει τον ρόλο των ψηφιακών τεχνολογιών στη σύγχρονη μουσειακή διαχείριση, υποστηρίζοντας ότι ο ψηφιακός μετασχηματισμός δεν περιορίζεται στην απλή ψηφιοποίηση του πολιτιστικού περιεχομένου, αλλά συνιστά βαθιά αλλαγή στην ίδια τη μουσειολογική σκέψη και πρακτική. Μέσα από εκτενή βιβλιογραφική έρευνα και παραδείγματα εφαρμογών, αναλύεται η ανάγκη για νέα εργαλεία, γνώσεις και προσεγγίσεις που συνδέουν την τεχνολογική καινοτομία με τις παραδοσιακές αξίες της μουσειολογίας. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ανάγκη εκπαίδευσης των μουσειολόγων σε πεδία όπως η διαχείριση μεγάλων δεδομένων, τα μεταδεδομένα, το υπολογιστικό νέφος και οι διαδραστικές ψηφιακές πλατφόρμες, όπως τα Omeka και Museum Plus. Η μελέτη παρουσιάζει διεθνή παραδείγματα, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, υποδεικνύοντας πώς οργανισμοί όπως το MoMA ή το V Museum αξιοποιούν τις τεχνολογίες για να επαναπροσδιορίσουν την εμπειρία του επισκέπτη και τη χρήση των συλλογών. Παράλληλα, αναδεικνύεται η ανάγκη για έναν «ψηφιακό μουσειολόγο», ο οποίος καλείται να γεφυρώσει τον πολιτισμό με την τεχνολογία, διασφαλίζοντας την αυθεντικότητα και τη βιωσιμότητα των συλλογών. Η εργασία επιδιώκει να αποτελέσει πρακτικό οδηγό για τον επαναπροσδιορισμό της μουσειακής επιστήμης στην ψηφιακή εποχή, συμβάλλοντας στη μετάβαση των πολιτιστικών οργανισμών σε μια νέα εποχή διαχείρισης, τεκμηρίωσης και προβολής της πολιτιστικής κληρονομιάς.

This thesis explores the role of digital technologies in contemporary museum management, arguing that digital transformation extends beyond the mere digitization of cultural content, representing a profound shift in museological thinking and practice. Through extensive literature review and case studies, the study highlights the need for new tools, knowledge, and approaches that connect technological innovation with traditional museum values. Special attention is given to the importance of training museum professionals in fields such as big data management, metadata, cloud computing, and interactive digital platforms such as Omeka and Museum Plus. The research presents international examples from both Greece and abroad, showcasing how institutions like MoMA or the V Museum utilize technology to redefine visitor experience and collection use. At the same time, the necessity for a “digital museologist” is emphasized — a professional capable of bridging culture and technology while ensuring authenticity and sustainability of collections. The thesis aspires to serve as a practical guide for redefining museology in the digital age, contributing to the transition of cultural institutions into a new era of management, documentation, and dissem-ination of cultural heritage.