Εισαγωγή: Η βιωσιμότητα των δημόσιων συστημάτων υγείας επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το ύψος της φαρμακευτικής δαπάνης, η οποία στην Ελλάδα παρουσιάζει διαχρονικά αυξητικές τάσεις. Η χρήση γενοσήμων φαρμάκων αποτελεί βασικό εργαλείο ελέγχου της δαπάνης, καθώς προσφέρει ισοδύναμα θεραπευτικά αποτελέσματα σε χαμηλότερο κόστος. Ωστόσο, η αποδοχή και χρήση τους παραμένει περιορισμένη, επηρεαζόμενη από παράγοντες όπως η ενημέρωση, η εμπιστοσύνη και η στάση ασθενών και ιατρών απέναντί τους. Σκοπός: Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά την αποδοχή και τη χρήση γενοσήμων φαρμάκων στην Ελλάδα από την πλευρά τόσο των ασθενών όσο και των επαγγελματιών υγείας, καθώς και τη σύνδεση της στάσης αυτών των ομάδων με παραμέτρους που σχετίζονται με τη φαρμακευτική πολιτική της χώρας. Επιδιώκεται η κατανόηση των στάσεων, των γνώσεων και των προτιμήσεων που επηρεάζουν την επιλογή φαρμακευτικών σκευασμάτων, με σκοπό την ανάδειξη εμπειρικά τεκμηριωμένων προτάσεων πολιτικής. Μεθοδολογία: Διεξήχθη συγχρονική ποσοτική μελέτη παρατήρησης κατά το χρονικό διάστημα Φεβρουαρίου – Μαρτίου 2025. Το δείγμα αποτέλεσαν 190 ενήλικες, ασθενείς και επαγγελματίες υγείας, από διάφορες γεωγραφικές περιοχές της Ελλάδας. Η συλλογή δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω διαδικτυακού ερωτηματολογίου με δομημένες ερωτήσεις, το οποίο αξιολογούσε το επίπεδο γνώσης και τις στάσεις απέναντι στα γενόσημα, μέσω κλιμάκων Likert και παραγοντικής ανάλυσης. Η επεξεργασία των δεδομένων έγινε με το στατιστικό πακέτο SPSS. Αποτελέσματα: Το γενικό επίπεδο γνώσης περί γενοσήμων καταγράφηκε ως ανεπαρκές, με το 21% των ερωτηθέντων να δηλώνει άγνοια για τις διαφορές μεταξύ πρωτοτύπων και γενοσήμων. Οι επαγγελματίες υγείας εμφάνισαν σημαντικά υψηλότερη θετική στάση σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, ενώ το κριτήριο του κόστους αποτέλεσε τον ισχυρότερο παράγοντα αποδοχής. Παρατηρήθηκαν, ωστόσο, αντιφατικές τάσεις: οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες εμπιστεύονται περισσότερο τα γενόσημα λόγω οικονομικού οφέλους, παρότι εμφανίζουν χαμηλότερο γνωστικό επίπεδο. Οι μεταβλητές επαγγελματική ιδιότητα, ηλικία και επίπεδο σπουδών παρουσίασαν σημαντική στατιστική συσχέτιση με την αποδοχή και προτίμηση γενοσήμων. Συμπεράσματα: Η αποδοχή των γενοσήμων στην Ελλάδα διαμορφώνεται από ένα πολύπλοκο πλέγμα ψυχολογικών, γνωστικών και κοινωνικών παραγόντων. Η εργασία καταλήγει με προτάσεις πολιτικής για την ενίσχυση της αποδοχής των γενοσήμων, την ενημέρωση του κοινού και την ενδυνάμωση του ρόλου των επαγγελματιών υγείας προς την κατεύθυνση μιας πιο ορθολογικής και βιώσιμης φαρμακευτικής πολιτικής.

Introduction: The sustainability of public health systems is greatly affected by the level of pharmaceutical expenditure, which has been on an upward trend in Greece over time. The use of generic drugs is a key tool for controlling expenditure, as it offers equivalent therapeutic results at a lower cost. However, their acceptance and use remain limited, influenced by factors such as information, trust, and the attitudes of patients and doctors towards them. Objective: This thesis investigates the acceptance and use of generic drugs in Greece from the perspective of both patients and healthcare professionals, as well as the link between the attitudes of these groups and parameters related to the country's pharmaceutical policy. The aim is to understand the attitudes, knowledge, and preferences that influence the choice of pharmaceutical products, with a view to developing empirically informed policy recommendations. Methodology: A synchronous quantitative observational study was conducted between February and March 2025. The sample consisted of 190 adults, patients, and healthcare professionals from various geographical areas of Greece. Data collection was carried out through an online questionnaire with structured questions, which assessed the level of knowledge and attitudes towards generics, using Likert scales and factor analysis. The data were processed using the SPSS statistical package. Results: The general level of knowledge about generics was found to be inadequate, with 21% of respondents stating that they were unaware of the differences between originator and generic products. Healthcare professionals showed a significantly more positive attitude than the general population, with cost being the strongest factor influencing acceptance. However, contradictory trends were observed: older participants trust generics more because of their economic benefits, even though they have a lower level of knowledge. The variables of professional status, age, and level of education showed a significant statistical correlation with the acceptance and preference of generics. Conclusions: The acceptance of generics in Greece is shaped by a complex web of psychological, cognitive, and social factors. The paper concludes with policy recommendations to enhance the acceptance of generics, inform the public, and strengthen the role of health professionals towards a more rational and sustainable pharmaceutical policy.