Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά το θέμα της προσβασιμότητας σε θεατρικούς χώρους για άτομα με αισθητηριακές αναπηρίες, δίνοντας έμφαση στα τυφλά ή με μειωμένη όραση και στα κωφά ή με μειωμένη ακοή άτομα. Κεντρικό ζήτημα της εργασίας αποτελεί η μελέτη τεσσάρων θεατρικών οργανισμών της Ελλάδας, με σκοπό να αναδειχθεί κατά πόσο αξιοποιούν υπηρεσίες προσβασιμότητας. Ταυτόχρονα, εξετάζεται το θεσμικό πλαίσιο, οι ψυχολογικές και κοινωνικές προεκτάσεις της πρόσβασης στον πολιτισμό, καθώς και η προσέγγιση της καθολικής προσβασιμότητας από θεατρικούς οργανισμούς του εξωτερικού. Ακολουθείται ποιοτική μεθοδολογική προσέγγιση, η οποία εστιάζει στη μελέτη του Εθνικού Θεάτρου, της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση και του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Ιωαννίνων. Ακόμη, η μελέτη βασίζεται σε πρωτογενή δεδομένα που συλλέχθηκαν από συνεντεύξεις με πρόσωπα που επιτελούν σημαντικό έργο στους τέσσερις θεατρικούς οργανισμούς. Τα αποτελέσματα της διπλωματικής εργασίας αναδεικνύουν τα προβλήματα και τα εμπόδια που συναντούν οι θεατρικοί οργανισμοί στην Ελλάδα σχετικά με το ζήτημα της καθολικής προσβασιμότητας. Τέλος, παρουσιάζονται προτάσεις για βελτίωση των συνθηκών προσβασιμότητας στο θέατρο και ενθαρρύνεται η συνέχιση της έρευνας σχετικά με το ζήτημα της αναπηρίας και της προσβασιμότητας σε χώρους πολιτισμού.

This thesis explores the issue of accessibility in theatrical spaces for people with sensory disabilities, focusing particularly on individuals who are blind or visually impaired, as well as those who are deaf or hard of hearing. The central aim of the study is to examine four major theatrical organizations in Greece in order to assess the extent to which they implement accessibility services. At the same time, the research investigates the institutional framework, as well as the psychological and social implications of access to culture, along with the approach to universal accessibility adopted by theatre institutions abroad.

A qualitative methodological approach is employed, focusing on the case studies of the National Theatre of Greece, the Onassis Stegi, and the Municipal and Regional Theatre of Ioannina. The study is based on primary data collected through interviews with individuals who play a significant role within these four organizations. The findings highlight the challenges and barriers faced by Greek theatrical institutions in implementing universal accessibility. Finally, the thesis presents recommendations for improving accessibility conditions in the theatre and encourages the continuation of research on disability and access in cultural spaces.