Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά το δικαίωμα πρόσβασης στην υγεία ως
αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα, με έμφαση στους κοινωνικούς, γεωγραφικούς και
θεσμικούς παράγοντες που επηρεάζουν την ισότιμη πρόσβαση των πολιτών στις
υγειονομικές υπηρεσίες. Στο πλαίσιο της σύγχρονης ψηφιακής μετάβασης, εξετάζεται
ο ρόλος της ηλεκτρονικής υγείας (e-health) ως καταλύτη για την αναδιοργάνωση των
συστημάτων υγείας και την προώθηση της ισότητας στην παροχή φροντίδας. Η
εργασία επικεντρώνεται στη δυνατότητα της e-health να εξαλείψει ανισότητες που
απορρέουν από την απόσταση, την κοινωνική θέση ή την οικονομική δυνατότητα,
ενισχύοντας παράλληλα τη διαλειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα των
υπηρεσιών υγείας μέσω τεχνολογιών όπως η τηλεϊατρική, η απομακρυσμένη
παρακολούθηση και τα ολοκληρωμένα πληροφοριακά συστήματα.
Η εργασία επισημαίνει τα οφέλη αλλά και τις προκλήσεις που συνοδεύουν την
εφαρμογή της e-health, όπως ο ψηφιακός αναλφαβητισμός, η ανισόρροπη
τεχνολογική υποδομή, και η ανάγκη για θεσμική προστασία των προσωπικών
δεδομένων. Παρουσιάζεται συστηματική ανασκόπηση της διεθνούς και ελληνικής
βιβλιογραφίας με τη μέθοδο PRISMA, μέσα από την οποία αναδεικνύονται οι καλές
πρακτικές, τα εμπόδια και οι προϋποθέσεις επιτυχούς ενσωμάτωσης της ηλεκτρονικής
υγείας στο πλαίσιο της ισότιμης πρόσβασης.
Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι η e-health μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη
μείωση των ανισοτήτων στην υγεία, υπό την προϋπόθεση ύπαρξης ολοκληρωμένου
σχεδιασμού, θεσμικής ενίσχυσης και κοινωνικής συμμετοχής. Η εργασία στηρίζεται σε
αναγνωρισμένες πηγές της διεθνούς βιβλιογραφίας και προσβλέπει στην πρακτική
αξιοποίηση των ευρημάτων της στην υγειονομική πολιτική. Για τις ανάγκες της
εργασίας έγινε αναζήτηση βιβλιογραφίας σε διεθνείς βάσεις δεδομένων όπως Google,
PubMed, Scopus και Scholar με τις παρακάτω λέξεις- κλειδιά.

This paper explores the right of access to health as an inalienable human right, with
an emphasis on the social, geographical and institutional factors that affect citizens'
equal access to health services. In the context of the contemporary digital transition,
it examines the role of e-health as a catalyst for reorganising health systems and
promoting equity in care delivery. The paper focuses on the potential of e-health to
eliminate inequalities stemming from distance, social status or affordability, while
enhancing the interoperability and efficiency of health services through technologies
such as telemedicine, remote monitoring and integrated information systems.
The paper highlights the benefits and challenges that accompany the implementation
of e-health, such as digital illiteracy, imbalanced technological infrastructure, and the
need for institutional protection of personal data. A systematic review of international
and Greek literature is presented using the PRISMA method, through which good
practices, barriers and conditions for successful integration of e-health in the context
of equal access are highlighted.
The results show that e-health can make a decisive contribution to reducing health
inequalities, provided there is integrated planning, institutional support and social
participation. The paper draws on recognised sources in the international literature
and looks forward to the practical application of its findings in health policy. For the
needs of the study, a literature search in international databases such as Google,
PubMed, Scopus and Scholar was conducted using the following keywords.