Εισαγωγή: Οι κακώσεις γόνατος, όπως ρήξεις μηνίσκου και συνδέσμων ή οστεοαρθρίτιδα που οδηγεί σε αρθροπλαστική, προκαλούν σημαντικές λειτουργικές διαταραχές και μακρά αποκατάσταση, απαιτώντας στήριξη από άτυπους φροντιστές. Η φροντίδα συνεπάγεται ψυχολογική, σωματική και οικονομική επιβάρυνση των φροντιστών, με αρνητικές συνέπειες στην ποιότητα ζωής και το κόστος διαβίωσης. Η παρούσα εργασία εξετάζει ολιστικά το φαινόμενο μέσω πρωτογενούς έρευνας σε 100 φροντιστές ασθενών με αποκατάσταση βλάβης γόνατος.

Σκοπός: Η παρούσα εργασία στοχεύει να διερευνήσει την επιβάρυνση των άτυπων φροντιστών ασθενών με αποκατάσταση βλάβης στο γόνατο, εστιάζοντας στις ψυχοκοινωνικές και οικονομικές διαστάσεις, καθώς και στις επιπτώσεις στο κόστος διαβίωσης και στην ποιότητα ζωής των φροντιστών.

Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε ποσοτική έρευνα σε 100 άτυπους φροντιστές ασθενών με σοβαρές βλάβες γόνατος, χρησιμοποιώντας ανώνυμο ερωτηματολόγιο με δημογραφικά, πληροφορίες κόστους φροντίδας και την κλίμακα BCOS. Η ανάλυση των δεδομένων με SPSS περιέλαβε περιγραφικά στατιστικά, t-test, ANOVA και ανάλυση συσχετίσεων (Pearson /Spearman) μεταξύ μεταβλητών.

Αποτελέσματα: Οι φροντιστές ήταν κυρίως γυναίκες, μέσης ηλικίας, με οικογενειακές υποχρεώσεις και μεσαίο εισόδημα. Οι φροντιστές ασθενών με ολική αρθροπλαστική, συνήθως ηλικιωμένων, παρουσίασαν σαφώς μεγαλύτερη επιβάρυνση (μέση BCOS 53) σε σχέση με φροντιστές αρθροσκοπικών επεμβάσεων (BCOS 62).  Οι κυριότερες επιπτώσεις αφορούσαν τα οικονομικά, τον προσωπικό χρόνο και την ψυχική υγεία, ενώ κάποιοι ανέφεραν θετικές αλλαγές.

Συμπεράσματα: Η άτυπη φροντίδα ασθενών με σοβαρές βλάβες γόνατος επιβαρύνει σημαντικά τους φροντιστές, ιδίως μετά από ολική αρθροπλαστική. Τονίζεται η ανάγκη οικονομικής, ψυχολογικής και εκπαιδευτικής στήριξης, καθώς και η ανάπτυξη δομών ανάπαυλας, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.

Introduction: Knee injuries, such as meniscal and ligament tears or osteoarthritis leading to arthroplasty, cause significant functional impairment and long-term rehabilitation, requiring support from informal caregivers. Caregiving entails a psychological, physical and financial burden on caregivers, with negative consequences on quality of life and cost of living. The present study examines the phenomenon holistically through primary research on 100 caregivers of patients with knee injury rehabilitation.

Purpose: The present study aims to investigate the burden of informal caregivers of patients with knee injury rehabilitation, focusing on psychosocial and financial dimensions, as well as the impacts on cost of living and quality of life of caregivers.

Method: A quantitative study was conducted on 100 informal caregivers of patients with severe knee injuries, using an anonymous questionnaire with demographics, care cost information and the BCOS scale. Data analysis with SPSS included descriptive statistics, t-test, ANOVA and correlation analysis (Pearson /Spearman) between variables.

Results: The caregivers were mainly women, middle-aged, with family responsibilities and middle-income. Caregivers of patients with total knee arthroplasty, usually elderly, presented a clearly higher burden (mean BCOS 53) compared to caregivers of arthroscopic procedures (BCOS 62). The main impacts concerned finances, personal time and mental health, while some reported positive changes.

Conclusions: Informal care of patients with severe knee injuries places a significant burden on caregivers, especially after total knee arthroplasty. The need for financial, psychological and educational support, as well as the development of respite structures, is emphasized to improve their quality of life.