Εισαγωγή: Η επαγγελματική εξουθένωση στους νοσηλευτές αποτελεί ένα αυξανόμενο φαινόμενο στον χώρο της υγείας, με σημαντικές επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία και στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Ιδιαίτερα, σε νοσοκομεία υψηλής πίεσης, όπως το Γενικό Νοσοκομείο Αττικής ΚΑΤ, η διερεύνηση των παραγόντων που επιβαρύνουν ή προστατεύουν την ψυχολογική ευημερία των επαγγελματιών υγείας είναι κρίσιμη.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθούν τα επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης στους νοσηλευτές και η σχέση της με δείκτες ψυχικής υγείας, όπως σωματικά συμπτώματα, άγχος, κατάθλιψη και κοινωνική δυσλειτουργία.

Υλικό - Μέθοδος: Ακολουθήθηκε ποσοτική μεθοδολογία και το δείγμα αποτελούνταν από 100 νοσηλευτές διαφόρων τμημάτων. Χρησιμοποιήθηκαν το Ερωτηματολόγιο Γενικής Υγείας (GHQ-28) και η Κλίμακα Εξουθένωσης Maslach (MBI). Η ανάλυση περιέλαβε περιγραφική στατιστική, ελέγχους αξιοπιστίας (Cronbach’s α) και συσχετίσεις Pearson (r), καθώς και ελέγχους διαφορών (t-test και ANOVA).

Αποτελέσματα: Η συναισθηματική εξάντληση εμφάνισε ισχυρή θετική συσχέτιση με τα σωματικά συμπτώματα (r = .560, p < .001), το άγχος και την αϋπνία (r = .594, p < .001) και το συνολικό σκορ του GHQ-28 (r = .576, p < .001). Επιπλέον, η εργασία σε κυκλικό ωράριο και η μειωμένη υποστήριξη από τη διοίκηση συσχετίστηκαν με υψηλότερα επίπεδα εξουθένωσης (F(3,96) = 5.34, p = .002, η² = .14). Το φύλο επίσης διαφοροποιούσε σημαντικά τα επίπεδα σωματικών συμπτωμάτων (t(98) = –2.821, p = .006) και συναισθηματικής εξάντλησης (t(98) = –2.941, p = .004), με τις γυναίκες να εμφανίζουν υψηλότερες τιμές. Οι συμμετέχοντες που αξιολόγησαν τις σχέσεις με συναδέλφους ως «πολύ καλές» είχαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα εξουθένωσης σε όλες τις υποκλίμακες (π.χ. για το συνολικό MBI: F(2,97) = 8.31, p < .001, η² = .15). Τέλος, άτομα χωρίς θέση ευθύνης παρουσίασαν υψηλότερη κοινωνική δυσλειτουργία (t(98) = –2.526, p = .013).

Συζήτηση: Τα ευρήματα υπογραμμίζουν ότι η συναισθηματική εξάντληση σχετίζεται έντονα με δείκτες ψυχικής επιβάρυνσης, επιβεβαιώνοντας τη σημασία των υποστηρικτικών μηχανισμών στο εργασιακό περιβάλλον. Η διοικητική υποστήριξη και οι θετικές σχέσεις με συναδέλφους αναδείχθηκαν ως προστατευτικοί παράγοντες έναντι της εξουθένωσης. Η ενίσχυση της οργανωσιακής υποστήριξης, η στοχευμένη παρέμβαση σε ευάλωτες ομάδες και η ανάπτυξη πολιτικών πρόληψης προτείνονται ως καίρια μέτρα για τη διασφάλιση της ψυχικής ευημερίας των νοσηλευτών.

Λέξεις-κλειδιά: Επαγγελματική εξουθένωση, Νοσηλευτές, Ψυχική υγεία, Συναισθηματική εξάντληση, Σωματικά συμπτώματα, Υποστήριξη, Σχέσεις με συναδέλφους.

Introduction: Burnout among nurses is a growing phenomenon in the healthcare sector, with significant impacts on their mental health and the quality of services provided. Particularly in high-pressure hospitals such as the Attica General Hospital, the investigation of factors that burden or protect the psychological well-being of healthcare professionals is crucial.

Purpose: The purpose of this study was to investigate the levels of burnout among nurses and its relationship with mental health indicators, such as physical symptoms, anxiety, depression and social dysfunction.

Material - Method: A quantitative methodology was followed and the sample consisted of 100 nurses from various departments. The General Health Questionnaire (GHQ-28) and the Maslach Burnout Scale (MBI) were used. The analysis included descriptive statistics, reliability tests (Cronbach’s α) and Pearson correlations (r), as well as tests of differences (t-test and ANOVA).

Results: Emotional exhaustion showed a strong positive correlation with somatic symptoms (r = .560, p < .001), anxiety and insomnia (r = .594, p < .001) and the GHQ-28 total score (r = .576, p < .001). In addition, working on rotating hours and reduced support from management were associated with higher levels of burnout (F(3,96) = 5.34, p = .002, η² = .14). Gender also significantly differentiated levels of physical symptoms (t(98) = –2.821, p = .006) and emotional exhaustion (t(98) = –2.941, p = .004), with women showing higher values. Participants who rated their relationships with colleagues as “very good” had significantly lower levels of burnout on all subscales (e.g. for the total MBI: F(2,97) = 8.31, p < .001, η² = .15). Finally, individuals without a position of responsibility presented higher social dysfunction (t(98) = –2.526, p = .013).

Discussion: The findings highlight that emotional exhaustion is strongly associated with indicators of mental burden, confirming the importance of supportive mechanisms in the work environment. Administrative support and positive relationships with colleagues emerged as protective factors against burnout. Strengthening organizational support, targeted intervention in vulnerable groups and the development of prevention policies are suggested as key measures to ensure the mental well-being of nurses.

Keywords: Burnout, Nurses, Mental health, Emotional exhaustion, Physical symptoms, Support, Relationships with colleagues..