Στην παρούσα εργασία διερευνάται η σεισμική απόκριση διαφορετικών τύπων κτιριακών
φορέων μέσω στατικών ανελαστικών αναλύσεων τύπου pushover. Η μελέτη υλοποιήθηκε με τη χρήση του λογισμικού Seismobuild, σε τρεις διαφορετικές διατάξεις φέροντος οργανισμού: συμβατικό πλαισιωτό σύστημα με πλάκες, δοκούς και υποστυλώματα (Τύπος Α), φορέας με δοκιδωτές πλάκες και μόνο περιμετρικές δοκούς (Τύπος Β), και φορέας με δοκιδωτές πλάκες χωρίς καθόλου δοκούς (Τύπος Γ). Επιπλέον, για τους Τύπους Β και Γ πραγματοποιήθηκαν επαναληπτικές αναλύσεις με λεπτομερέστερα προσομοιώματα για επίτευξη της μέγιστης αξιοπιστίας των αποτελεσμάτων.
Για κάθε τύπο κτιρίου πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις με τρεις διαφορετικές σεισμικές
επιταχύνσεις (0,16g, 0,24g και 0,36g), με στόχο τη σύγκριση της απόκρισης σε σχέση με την ένταση του σεισμού. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν σαφή διαβάθμιση της σεισμικής
συμπεριφοράς: το Κτίριο Τύπου Α παρουσίασε τις λιγότερες βλάβες, με σημαντικές αστοχίες μόνο για 0,36g, ενώ οι άλλοι δύο τύποι εμφάνισαν εκτεταμένες βλάβες ήδη από τα 0,24g. Η παρουσία δοκών στον Τύπο Α αποδείχθηκε κρίσιμη, καθώς συνέβαλε στην απορρόφηση σεισμικής ενέργειας και στην προστασία των κατακόρυφων στοιχείων, ενισχύοντας έτσι τη συνολική ανθεκτικότητα της κατασκευής.
Η εργασία καταλήγει σε χρήσιμα συμπεράσματα για τον ρόλο της διαμόρφωσης του φέροντος οργανισμού στη σεισμική συμπεριφορά και προτείνει κατευθύνσεις για περαιτέρω μελέτη, με στόχο τον βελτιστοποιημένο και ασφαλή σχεδιασμό κατασκευών σε σεισμογενείς περιοχές.

This thesis investigates the seismic response of different types of structural systems through nonlinear static (pushover) analyses. The study was conducted using the Seismobuild software and focused on three configurations of structural frames: a conventional reinforced concrete frame with slabs, beams, and columns (Type A), a frame with ribbed slabs and only perimeter beams (Type B), and a frame with ribbed slabs and no beams at all (Type C). For Types B and C, additional analyses were performed using more detailed modeling to assess the effect of simulation accuracy.
Each building type was subjected to pushover analyses under three seismic acceleration levels (0.16g, 0.24g, and 0.36g), in order to compare their structural performance under increasing seismic demand. The results revealed a clear gradation in behavior: Type A exhibited the most favorable response, showing significant damage only at 0.36g, while Types B and C developed extensive damage already at 0.24g. The presence of beams in Type A proved to be a decisive factor in absorbing seismic energy and relieving the vertical elements (columns), which are critical for overall structural stability.
The study concludes with key insights regarding the influence of structural configuration on seismic performance and proposes directions for future research aimed at achieving more resilient and efficient building design in earthquake-prone regions.