Στην σύγχρονη εποχή η τεχνολογία συνεχώς εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς και επιφέρει αλλαγές σε όλους τους τομείς της καθημερινότητάς. Πολλές φορές η ανάγκη να συμβαδίσει κανείς με αυτή την εξέλιξη κρίνεται επιτακτική και μονόδρομος. Αυτό αποδείχθηκε αναμφισβήτητα κατά την διάρκεια της Πανδημίας.
Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως στόχο να εξετάσει και να αναλύσει τον ρόλο που διαδραματίζει η τεχνολογία, και, ειδικότερα, το Διαδίκτυο και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης στην διάδοση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Εξετάζεται ο αναδυόμενος ρόλος τους στην εποχή της πανδημίας, αλλά και με το πέρας αυτής, όπου οι φυσικοί πολιτιστικοί χώροι στράφηκαν στο διαδίκτυο ως κύριο μέσο διάδοσης και μετάδοσης των πολιτιστικών αγαθών.
Ως μελέτη περίπτωσης επιλέχθηκε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Παρόλο που οι ερευνητικές εργασίες με θέμα τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και τα ψηφιακά μουσεία είναι πληθώρες, αυτό που καθιστά την συγκεκριμένη εργασία ξεχωριστή είναι ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζει τα διαφορετικά πεδία ανάπτυξης (ψηφιακός πολιτισμός, μέσα κοινωνικής δικτύωσης , πανδημία ) σ’ ένα ενιαίο πλαίσιο. Η παρούσα εργασία προσπαθεί να γεφυρώσει την θεωρία με την πράξη, μέσω της μελέτης περίπτωσης του Εθνικού Αρχαιολογικού
Μουσείου, έτσι ώστε να ξεφύγει από το θεωρητικό πλαίσιο και να αγγίξει κοινωνικές, πολιτιστικές και εκπαιδευτικές διαστάσεις της ψηφιακής εποχής. Επιπλέον, εξετάζεται η εισαγωγή της τεχνητής νοημοσύνης στον πολιτιστικό χώρο ως εργαλείο διαχείρισης των πληροφοριών, διεύρυνσης της προσβασιμότητας σε πολιτιστικά αγαθά, αναβάθμισης της εμπειρίας και δημιουργίας περιεχομένου.
Τα ερευνητικά ερωτήματα που θέτει η παρούσα εργασία και στα οποία έχει κληθεί να απαντήσει είναι τα εξής: - τι οδήγησε στην αυξανόμενη χρήση των ψηφιακών μέσων στα μουσεία;
- τι αλλαγές επέφερε η χρήση ψηφιακών μέσων στην λειτουργία των πολιτιστικών μονάδων;
- πώς έφτασαν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης να χρησιμοποιούνται ως μέσα διάδοσης των
μουσείων;
- πώς επηρέασε η πανδημία την λειτουργία των πολιτιστικών οργανισμών και, ειδικότερα, των
μουσείων;
- προέκυψε, τελικά, κάτι θετικό από την πανδημία όσον αφορά το γεγονός ότι τα μουσεία αναγκάστηκαν να εντάξουν τα ψηφιακά μέσα στο πλαίσιο λειτουργίας τους;
Προκειμένου να απαντηθούν τα ερωτήματα αυτά και να καταλήξουμε στα συμπεράσματά μας, χρησιμοποιήθηκαν δύο βασικές μέθοδοι. Αρχικά, η μέθοδος ανάλυσης SWOT (Strengths, Weaknesses, Opportunities, Threats, μετάφραση: Δυνατά Σημεία, Αδύναμα Σημεία, Ευκαιρίες, Απειλές/ Κίνδυνοι) για την αξιολόγηση των δυνατοτήτων και προκλήσεων που προκύπτουν από τη χρήση των ψηφιακών μέσων και των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης στον πολιτιστικό τομέα, κι έπειτα, η συλλογή πρωτογενών δεδομένων μέσω ερωτηματολογίου, με στόχο την διερεύνηση των απόψεων και των συνηθειών του κοινού ως προς την ψηφιακή πολιτιστική εμπειρία.
In the modern era, technology is constantly evolving at a rapid pace and brings about changes in all areas of their daily lives. Many times, the need to keep up with this development is considered imperative and a one-way street. This was unequivocally proven during the Pandemic.
This thesis aims to examine and analyze the role played by technology and, in particular, the internet and social media in the dissemination of our cultural heritage. In addition, their emerging role is examined in the era of the pandemic, where the physical cultural spaces had suspended their operation, with the only source of dissemination, the internet.
The National Archaeological Museum of Athens was selected as the case study for this research. Although there is a wealth of academic work on social media and digital museums, what distinguishes this particular study is the way it combines different fields of development—digital culture, social media, and the pandemic—into a coherent and unified framework. This research aims to bridge theory and practice through the case of the National Archaeological Museum, moving beyond abstract theoretical discussions to engage with the social, cultural, and educational dimensions of the digital age. Furthermore, it explores the integration of artificial intelligence into the cultural sector as a tool for managing information, expanding accessibility to cultural goods, enhancing user experience, and generating content.
The research questions posed by this work and to which it has been asked to answer are the
following:
- what has led to the increasing use of digital media in museums?
- what changes did the use of digital media bring about in the operation of cultural units?
- how did social media come to be used as a means of disseminating museums?
- how did the pandemic affect the operation of cultural organizations and, in particular,
museums?
- has anything positive come out of the pandemic in terms of the fact that museums have been
forced to integrate digital media into their operations?
In order to address these questions and reach our conclusions, two main research methods were employed. Firstly, the SWOT analysis method (Strengths, Weaknesses, Opportunities, Threats) was used to evaluate the opportunities and challenges arising from the use of digital media and social media in the cultural sector. Secondly, primary data were collected through a questionnaire, aiming to explore the public’s views and habits regarding the digital cultural experience.
Ψηφιακός πολιτισμός και Πανδημία: Τα Social Media ως μέσο πολιτιστικής ανάδειξης και διάδοσης Description: ΓΚΛΑΒΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ_154317 (4).pdf (pdf)
Book Reader Size: 3.8 MB
Ψηφιακός πολιτισμός και Πανδημία: Τα Social Media ως μέσο πολιτιστικής ανάδειξης και διάδοσης - Identifier: 231270
Internal display of the 231270 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
Ψηφιακός πολιτισμός και Πανδημία: Τα Social Media ως μέσο πολιτιστικής ανάδειξης και διάδοσης