Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται σε επίπεδο προβλήματος, τη σεισμική τρωτότητα και επικινδυνότητα που προκύπτει για τα κτίρια οπλισμένου σκυροδέματος στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, αφορά τη σεισμική αποτίμηση και τη μελέτη ενίσχυσης 7όροφης οικοδομής επί της οδού Τσιμισκή, στην Θεσσαλονίκη με τίτλο «Σεισμική Αποτίμηση και Ενίσχυση Κτιρίου από Οπλισμένο Σκυρόδεμα».

Το κτίριο μελέτης έχει κατασκευαστεί τη δεκαετία του 1930 με την οικοδομική του άδεια να έχει εκδοθεί το 1932. Τα στοιχεία συλλέχθηκαν από τα διαθέσιμα αρχεία του φακέλου της άδειας καθώς και από επί τόπου αυτοψία του φέροντος οργανισμού.

Το αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας, στοχεύει σε πρώτο επίπεδο στον έλεγχο της σεισμικής επάρκειας, βάσει του υφιστάμενου κανονιστικού πλαισίου (EΚ & ΚΑΝΕΠΕ), αλλά και στην πρόταση βελτίωσης και ενίσχυσης του κτιριακού κελύφους, με σύγχρονα υλικά και μεθόδους, ώστε να καλυφθεί το κανονιστικό κενό των περασμένων δεκαετιών, προσφέροντας το απαιτούμενο επίπεδο ασφάλειας. Για τη μελέτη των προτάσεων ενίσχυσης του κτιρίου αναφοράς λαμβάνονται υπόψιν το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο που ορίζεται από τον Ευρωκώδικα και τον ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Τα δεδομένα αυτά, μοντελοποιήθηκαν και επεξεργάστηκαν στο περιβάλλον του στατικού προγράμματος ΡΑΦ, της ΤΟΛ.  Για τη δεδομένη ζώνη σεισμικής επικινδυνότητας στην περιοχή της Θεσσαλονίκης και των λοιπών τεχνικών χαρακτηριστικών που προκύπτουν (κατηγορία εδάφους, συντελεστής σπουδαιότητας κλπ), πραγματοποιήθηκε η ανάλυση του κτιρίου μελέτης με σκοπό τη σύγκριση της συμπεριφοράς του δομήματος εν συνόλω, αλλά και των επί μέρους δομικών του στοιχείων, σε σχέση με τα ελάχιστα απαιτούμενα του κανονισμού και την ασφαλή περιοχή που ο τελευταίος οριοθετεί. Για τον σκοπό αυτό έγινε εφαρμογή ελαστικής δυναμικής ανάλυσης.

Δεδομένων των οπλισμών και των χαρακτηριστικών των υφιστάμενων διατομών, προέκυψαν οι αντοχές των στοιχείων. Στην ανάλυση του μοντέλου, με βάση τις απαιτήσεις των σύγχρονων κανονισμών και πιο συγκεκριμένα των διατάξεων ΕΚ και ΚΑΝ.ΕΠΕ., προέκυψαν οι δείκτες ανεπάρκειας των δομικών στοιχείων (λ).

Με δεδομένη την προκείπτουσα ανεπάρκεια των δομικών στοιχείων και άρα της εν συνόλω συμπεριφοράς του κτιρίου, μελετήθηκαν συγκεκριμένες προτάσεις ενίσχυσης των δομικών στοιχείων και πιο συγκεκριμένα των υποστυλωμάτων και των δοκών του κτιρίου,  με αύξηση των διατομών, χρήση μανδυών, καθώς και χρήση νέων υλικών με βελτιωμένα τεχνικά χαρακτηριστικά, σύγχρονων, προκειμένου να επιτευχθεί η προσδοκώμενη ασφαλής απόκριση του κτιρίου αναφοράς στον σεισμό σήμερα.

This diploma thesis addresses, at a problem-oriented level, the seismic vulnerability and associated risk of reinforced concrete buildings in Greece. Specifically, it concerns the seismic assessment and retrofit design of a seven-story building located on Tsimiski Street in Thessaloniki, under the title “Evaluation of Seismic Behavior and Retrofitting Methods for an Existing Reinforced Concrete Building.”

The building under investigation was constructed in the 1930s, with its building permit issued in 1932. Data were collected from the official permit documentation as well as from an on-site inspection of the structural system.

The main aim of this research is to evaluate the structure’s capacity to withstand seismic actions in accordance with the current regulatory framework (Eurocodes and KAN.EPE), and to propose retrofit measures aimed at strengthening the structural envelope using modern materials and techniques. These interventions aim to bridge the regulatory and constructional deficiencies of past decades and provide the required level of seismic safety. The proposed retrofit design considers the provisions of both Eurocode and the Greek Code for Structural Interventions (KAN.EPE).

The structural modeling and analysis were carried out using the RAF software developed by TOL. Taking into account the seismic hazard zone of Thessaloniki and other relevant technical parameters (such as soil classification, importance factor, etc.), a detailed study and analysis of the building has been established. The purpose of this analysis was to assess not only the overall behavior of the structure as a whole, but also the performance of each individual structural components, in comparison with the minimum regulatory requirements and defined safety thresholds. A dynamic response spectrum analysis was applied for this purpose.

Using the documented reinforcement details and the cross-sectional properties of the existing members, the structural capacities were determined. The seismic analysis was carried out in line with the prevailing design standards, with specific reference to the Eurocode and the Greek Code for Structural Interventions (KAN.EPE), yielded capacity indices (λ) for each structural element, indicating their level of adequacy.

In light of the identified deficiencies in both local and global seismic performance, specific retrofit proposals were developed for key structural elements, particularly columns and beams. These interventions include section enlargement, concrete or steel jacketing, as well as the implementation of innovative or advanced construction materials, aiming to achieve the desired safe seismic response of the reference building under contemporary seismic demands.