Ειφαγωγή

Η επαγγελματική εξουθένωση (burnout) και ψυχική καταπόνηση (κατάθλιψη, άγχος, στρεσ) αποτελούν φαινόμενα με αυξανόμενη παρουσία στο χώρο τησ υγείας. Η εργασλια σε νοσοκομειακές δομές συνεπάγεται υωηλές απαιτήσεις, που ενδέχεται να επιδράσουν αρνητικά στην ευημερία των επαγγελματιών υγείας. 

Σκοπός

Η παρούσα μελέτη σκοπεύει στην διερεύνση των επιπέδων εξουθένωσης και ψυχικής επιβάρυνσης σε ιατρούς και νοσηλευτές, καθώς και στη συσχέτιση τους με παράγοντες όπως ο φόρτος εργασίας, το φύλο, η ηλικία, η επαγγελματική εμπειρία και το ωράριο εργασίας. 

Μεθοδολογία 

Το δείγμα περιλάμβανε 118 επαγγελματίες υγείας (76.3% γυναίκες, 23.7% άνδρες)από δημόσιο γενικό νοσοκομείο. Χρησιμοποιήθηκαν τα εργαλεία MBI και DASS-21, ενώ εφαρμόστηκε περιγραφική και επαγωγική ανάλυση (t-test, ANOVA, συσχετίσεις Pearson). 

Αποτέλεσμα

Η συναισθηματική εξάντλση κατέγραψε μέσο όρο 20.1, ένδειξη μέτριου προς υψηλού επιπέδου κόπωσης, με τους άνδρες να εμφανίζουν υψηλότερες τιμές από τις γυναίκες (21.57 έναντι 19.82). Η αποπροσωποίηση παρουσίασε υψηλότερες τιμές από τις γυναίκες μέσο όρο 16.01 ακι η διάσταση των προσωπικών επιτευγμάτων 28.47. Οι γυναίκες εμφάνισαν σημαντικά υψηλότερο επίπεδο άγχους από τους άνδρες (4.88 έναντι 2.92, p=.001), ενώ καμία άλλη διάσταση δεν εμφάνισς στατιστικά σημαντική διαφοροποίηση κατά φύλο. Η ηλικιακή ομάδα επηρέασε το στρεσ (p=.027), ενώ η επαγγελματική ειδικότητα επηρέασε την απορποσωποίσηση (p=.042) και τα προσωπικά επιτεύγματα (p=.029). Επίσης, το είδος ωραρίου επηρέασε την αντίληψη προσωπικής αποτελεσματικότητας (p=.010). Ο αντιλαμβανόμενος φόρτος εργασίας εμφάνισε ισχυρές θετικές συσχετίσεις με την συναισθηματική εξάντληση (r=.519, p<.001), την αποπροσωποίηση (r=.352, p<.001), το στρες (r=.281, p=.002) και το άγχος (r=.317, p<.001).

Συμπεράσματα

Η μελέτη ανέδειξε υψηλή συχνότητα εξουθένωσης και έντονη ψυχική επιβάρυνση στο προσωπικό υγείας. Η ισχυρή σύνδεση μεταξύ φόρτου εργασίας και burnout επιβεβαιώνει την ανάγκη για θεσμικές παρεμβάσεις, με στόχο τη μείωση των πιέσεων και την ενίσχυση της ευημερίας των επαγγελματιών.

Introduction

Burnout and psychological strain, including depression, anxiety, and stress, are increasingly relevant among healthcare professionals. Working in hospital settings exposes doctors and nurses to high demands that can compromise their mental health. 

Purpose

The aim for this study is to explore the levels of burnout and psychological distress among healthcare professionals, and to examine how they are influenced by variables such as workload, gender, age, professional experience, and work schedule.

Methodology

The sample consisted of  118 healthcare professionals (76.3% female, 23.7% male) from a public general hospital. Data were collected using MBI and DASS-21 scales. Statistical methods included descriptive statistics, t-tests, ANOVA and Pearson correlations. 

Results

The mean for emotional exhaustion was 20.1, indicating moderate to high levels of fatigue, with male participants reporting higher levels than females (21.57 vs 19.82). The mean score for depersonalisation was 16.01, while personal accomplishment averaged at 28.47. Statistically significant gender differences were observed only in anxiety levels, with women scoring higher than men (4.88 vs, p=.001). No significant gender-based differences were found for depression, stress, or period perceived workload. Age group was significantly associated with stress levels (p=.027), while professional role influenced depersonalisation (p= .042) and personal accomplishment (p= 0.29). Moreover, work schedule was significantly related to perceptions of professional effectiveness (p=.010), indicating that rotating shifts may negatively affect perceived job performance. The perceived workload variable showed strong possitive correlation with emotional exhaustion (r=.519, p<.001), depersonalisation (r=.352, p<.001), stress (r=.281, p=.002), and anxiety (r=.317, p<.001), highlighting its central role in occupetional strain. 

Conclusions  

The findings reveal high prevelance of burnout and psychological burden among healthacre workers. The strong correlation between workload and mental health indicators underscore the urgency of implementing institutional and policy-level interventions. Improving staffing, providing psychological support, and promoting work-life balance are enssential strategies to protect professionals' well being and ensure safe, high-quality care.