Εισαγωγή:Η οργανωσιακή δέσμευση, η επαγγελματική ικανοποίηση και η σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής αποτελούν κρίσιμους παράγοντες για την απόδοση, την ευημερία και τη διατήρηση του ανθρώπινου δυναμικού στο αγγλικό Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS). Η αυξανόμενη πίεση στους επαγγελματίες υγείας, σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις απόδοσης και τη μείωση πόρων, επιτείνει την ανάγκη κατανόησης των ψυχοκοινωνικών παραμέτρων που επηρεάζουν την εργασιακή εμπειρία.

Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της επαγγελματικής ικανοποίησης, της οργανωσιακής δέσμευσης και της σχετιζόμενης  με την υγεία ποιότητας  ζωής των επαγγελματιών υγείας που εργάζονται στο NHS.

Υλικό και Μέθοδος:Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με ποσοτική μεθοδολογία και τη χρήση ανωνυμοποιημένου ερωτηματολογίου. Το δείγμα αποτέλεσαν επαγγελματίες υγείας διαφόρων ειδικοτήτων (νοσηλευτικό, ιατρικό, διοικητικό προσωπικό) του  NHS στην περιοχή του Norfolk. Χρησιμοποιήθηκαν σταθμισμένα εργαλεία μέτρησης. Σσυγκεκριμένα, για την ανάλυση της οργανωσιακής δέσμευσης χρησιμοποιήθηκε το Three-Component Model (TCM), το εργαλείο EQ-5D-3L για την αξιολόγηση της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής και τέλος για την εργασιακή ικανοποίηση το Minnesota Satisfaction Questionnaire (MSQ).
Η στατιστική ανάλυση περιλάμβανε περιγραφικά στατιστικά, έλεγχο κανονικότητας, συντελεστές αξιοπιστίας Cronbach’s Alpha, συσχετίσεις Pearson, και παλινδρομήσεις για τη διερεύνηση των σχέσεων.

Αποτελέσματα:Τα αποτελέσματα ανέδειξαν υψηλά επίπεδα συναισθηματικής δέσμευσης (OCAC), τα οποία όμως επηρεάζονταν αρνητικά από τις διαστάσεις της HRQOL, κυρίως από τον ψυχολογικό τομέα (άγχος/κατάθλιψη) και τον πόνο/δυσφορία. Η κανονιστική δέσμευση (OCCN) παρουσίασε θετική συσχέτιση με την εξωτερική επαγγελματική ικανοποίηση και τη συναισθηματική δέσμευση, υποδηλώνοντας την αξία της ηθικής και αξιακής ταύτισης με τον οργανισμό. Η συνεχής δέσμευση (OCCC), που βασίζεται στην έλλειψη εναλλακτικών επιλογών, σχετίστηκε με μειωμένη επαγγελματική ευημερία. Αναφορικά με την επαγγελματική ικανοποίηση, οι ενδογενείς παράγοντες αξιολογήθηκαν θετικά, σε αντίθεση με τους εξωτερικούς παράγοντες, όπως η αμοιβή και ο φόρτος εργασίας, οι οποίοι κρίθηκαν ανεπαρκείς.

Συμπεράσματα: Με βάση τα αποτελέσματα της  έρευνας υπογραμμίζεται ότι οι εργαζόμενοι του δείγματος εμφανίζουν θετική στάση απέναντι στον οργανισμό τους, τόσο ως προς την αφοσίωση όσο και ως προς το περιεχόμενο της εργασίας. Ωστόσο, η υποτονική αντίληψη σχετικά με την επάρκεια της αμοιβής, των πολιτικών και των συνθηκών εργασίας, καθώς και η μέτρια ποιότητα ζωής, καθιστούν εμφανή την ανάγκη για στοχευμένες διοικητικές παρεμβάσεις. Η ενίσχυση της εξωγενούς ικανοποίησης, σε συνδυασμό με στρατηγικές ενίσχυσης της ψυχολογικής ευεξίας, μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην ενίσχυση της συνολικής απόδοσης, της διατήρησης προσωπικού  και της ποιότητας ζωής του ανθρώπινου δυναμικού.

Introduction: Organizational commitment, job satisfaction, and health-related quality of life (HRQOL) are critical factors for the performance, well-being, and retention of healthcare professionals within the English National Health Service (NHS). Increasing pressure on healthcare professionals, coupled with performance demands and resource reductions, highlights the need to understand the psychosocial parameters influencing the work experience.

Purpose: This study aims to investigate the relationship between job satisfaction, organizational commitment, and HRQOL among healthcare professionals working in the English NHS.

Materials and Methods: The study employed a quantitative methodology using an anonymous questionnaire. The sample consisted of healthcare professionals from various specialties (nursing, medical, administrative staff) within the NHS in Norfolk. Standardized measurement tools were utilized: the Three-Component Model (TCM) for organizational commitment, the EQ-5D-3L for HRQOL, and the Minnesota Satisfaction Questionnaire (MSQ) for job satisfaction. Statistical analysis included descriptive statistics, normality tests, Cronbach's Alpha reliability coefficients, Pearson correlations, and regressions to explore the relationships.

Results: The results revealed high levels of affective commitment (OCAC), which were negatively impacted by HRQOL dimensions, particularly the psychological domain (anxiety/depression) and pain/discomfort. Normative commitment (OCCN) showed a positive correlation with external job satisfaction and affective commitment, indicating the value of ethical and value alignment with the organization. Continuance commitment (OCCC), based on a lack of alternative options, was associated with reduced professional well-being. Regarding job satisfaction, intrinsic factors were positively evaluated, in contrast to extrinsic factors such as remuneration and workload, which were deemed inadequate.

Conclusions: Based on the research findings, it is highlighted that the employees in the sample exhibit a positive attitude towards their organization, both in terms of dedication and job content. However, the subdued perception regarding the adequacy of remuneration, policies, and working conditions, as well as moderate health-related quality of life, underscore the need for targeted administrative interventions. Enhancing extrinsic satisfaction, combined with strategies to boost psychological well-being, can significantly contribute to strengthening overall performance, retention, and the quality of life of the human resources.