Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στη διαχείριση των βυθοκορημάτων λιμένων, εξετάζοντας τις διαθέσιμες και αναδυόμενες μεθόδους διαχείρισής τους στη στεριά, καθώς και τις δυνατότητες επαναχρησιμοποίησής τους. Οι εργασίες βυθοκόρησης είναι απαραίτητες για τη συντήρηση της λειτουργικότητας των λιμανιών, αλλά παράλληλα δημιουργούν σημαντικές περιβαλλοντικές προκλήσεις λόγω της πιθανής επιβάρυνσης των βυθοκορημάτων με ρύπους. Στο πλαίσιο αυτό, η εργασία αναλύει τις φυσικοχημικές ιδιότητες των βυθοκορημάτων και τους παράγοντες που καθορίζουν την καταλληλότητά τους για εναλλακτική χρήση. Παρουσιάζονται μελέτες περιπτώσεων από λιμένες διεθνώς, καθώς και η περίπτωση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά (Ο.Λ.Π.), όπου αναλύονται οι εφαρμοζόμενες πρακτικές και τα περιβαλλοντικά ζητήματα που προκύπτουν από τις εργασίες βυθοκόρησης. Αξιολογούνται οι διαφορετικές τεχνικές διαχείρισης, όπως η βιοαποικοδόμηση, η έκπλυση ιζημάτων, η θερμική επεξεργασία και η αξιοποίησή τους σε κατασκευαστικά έργα και περιβαλλοντική αποκατάσταση περιοχών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και τις προτεινόμενες πρακτικές για βιώσιμη διαχείριση των βυθοκορημάτων. Η περίπτωση του Ο.Λ.Π. δείχνει τις προκλήσεις που υπάρχουν για τη σωστή περιβαλλοντική διαχείριση των αποβλήτων βυθοκόρησης οι οποίες μπορούν να προσπεραστούν μέσω της υιοθέτησης της τεχνικής επεξεργασίας σε χερσαίες εγκαταστάσεις προς αξιοποίηση αυτών.